آرشیو ماهانه: شهریور 1400

سارکوئیدوز چیست؟

سارکوئیدوز یک بیماری التهابی است که در آن، گرانولوم ها یا توده های سلول های التهابی در اندام های مختلف ایجاد می شوند. این مسئله باعث التهاب اندام می گردد. سارکوئیدوز ممکن است در اثر واکنش سیستم ایمنی بدن به مواد خارجی مانند ویروس ها، باکتری ها یا مواد شیمیایی ایجاد شود.

مناطقی از بدن که معمولاً تحت تأثیر سارکوئیدوز قرار دارند عبارتند از:

• گره های لنفاوی
• ریه ها
• چشم ها
• پوست
• کبد
• قلب
• طحال
• مغز

چه چیزی باعث ایجاد سارکوئیدوز می شود؟

علت دقیق سارکوئیدوز ناشناخته است. با این حال، جنسیت، نژاد و ژنتیک می تواند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد:

• سارکوئیدوز در زنان بیشتر از مردان شایع است.
• افرادی که تبار آمریکایی-آفریقایی تبار دارند بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند.
• افرادی که سابقه خانوادگی این بیماری دارند، به طور قابل توجهی بیشتر در معرض ابتلا به آن هستند.

سارکوئیدوز به ندرت در کودکان رخ می دهد. علائم معمولاً در افراد بین 20 تا 40 سال ظاهر می شود.

علائم سارکوئیدوز چیست؟

برخی از افراد مبتلا به سارکوئیدوز هیچ علامتی ندارند. با این حال، علائم عمومی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• خستگی
• تب
• کاهش وزن
• درد مفاصل
• خشکی دهان
• خون دماغ
• تورم شکمی

علائم بسته به قسمتی از بدن شما که تحت تأثیر این بیماری قرار گرفته متفاوت است. سارکوئیدوز می تواند در هر اندامی رخ دهد، اما بیشتر اوقات ریه ها را درگیر می کند. علائم ریه می تواند شامل موارد زیر باشد:

• سرفه خشک
• تنگی نفس
• خس خس کردن
• درد قفسه سینه در اطراف استخوان سینه

علائم پوستی می تواند شامل موارد زیر باشد:

• بثورات پوستی
• زخم های پوستی
• ریزش مو
• زخم های برجسته

علائم سیستم عصبی می تواند شامل موارد زیر باشد:

• تشنج
• از دست دادن شنوایی
• سردرد

علائم چشمی می تواند شامل موارد زیر باشد:

• خشکی چشم
• خارش چشم
• چشم درد
• از دست دادن بینایی
• احساس سوزش در چشمان
• ترشح از چشم

نحوه درمان

هیچ درمانی برای سارکوئیدوز وجود ندارد. با این حال، علائم اغلب بدون درمان بهبود می یابد. اگر التهاب شما شدید باشد، پزشک ممکن است دارو تجویز کند. این داروها می توانند شامل کورتیکواستروئیدها یا داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی باشد که هر دو می توانند به کاهش التهاب کمک کنند.

همچنین اگر این بیماری اندام های زیر را تحت تأثیر قرار دهد، درمان بیشتری محتمل است:

• چشم ها
• ریه ها
• قلب
• سیستم عصبی

طول هر نوع درمان متفاوت خواهد بود. برخی افراد یک تا دو سال دارو مصرف می کنند. سایر افراد ممکن است مدت طولانی تری نیاز به مصرف دارو داشته باشند.

عوارض احتمالی

اکثر افرادی که با سارکوئیدوز تشخیص داده می شوند عوارضی را تجربه نمی کنند. با این حال، سارکوئیدوز می تواند به یک بیماری مزمن یا طولانی مدت تبدیل شود. سایر عوارض احتمالی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• عفونت ریه
• آب مروارید، که با تار شدن عدسی چشم مشخص می شود
• گلوکوم، که گروهی از بیماری های چشمی است که می تواند باعث نابینایی شود
• نارسایی کلیه
• ضربان قلب غیر طبیعی
• فلج صورت
• ناباروری یا مشکل در بارداری

در موارد نادر، سارکوئیدوز باعث آسیب شدید قلب و ریه می شود. اگر این اتفاق بیفتد، ممکن است به داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی نیاز داشته باشید.

تماس با پزشک در موارد زیر ضروری است:

• مشکلات تنفسی
• تپش قلب، زمانی رخ می دهد که قلب شما بیش از حد سریع یا خیلی کند می زند
• تغییر در بینایی یا از دست دادن بینایی
• چشم درد
• حساسیت به نور
• بی حسی صورت

علائم فوق می توانند نشانه های عوارض خطرناک باشند.

ممکن است پزشک توصیه کند که به چشم پزشک مراجعه کنید زیرا این بیماری بدون ایجاد علائم فوری می تواند چشم های شما را تحت تاثیر قرار دهد.

مفاصل ساختارهایی هستند که دو یا چند استخوان را در به هم متصل می کنند. آنها در پاها، مچ پا، زانو، باسن، بازوها و بسیاری از قسمت های دیگر بدن شما یافت می شوند.

مفاصل توسط بافتهای نرم احاطه و محافظت می شوند. ورم زمانی ایجاد می شود که مایع در این بافت ها تجمع یابد. درد، سفتی یا هر دو ممکن است با ورم مفصل همراه باشد. همچنین ممکن است متوجه شوید که مفصل آسیب دیده بزرگتر از حالت طبیعی یا نامنظم به نظر می رسد.
ورم مفصل می تواند علامتی از یک بیماری مزمن مانند آرتریت یا آسیب (مانند دررفتگی) باشد که نیاز به مراقبت های پزشکی دارد.

علت ورم مفاصل چیست؟

یکی از شایع ترین علل ورم مفصل، آرتروز است. برخی از رایج ترین انواع آرتریت عبارتند از:

• اُستئوآرتریت
• روماتیسم مفصلی
• نقرس
• آرتریت پسوریاتیک
• آرتریت سپتیک

ورم مفاصل می تواند ناشی از سایر شرایط مزمن، بیماری ها یا آسیب های حاد نیز باشد.

اُستئوآرتریت

اُستئوآرتریت شایع ترین نوع آرتروز است. علت آن خراب شدن طبیعی غضروف مفصلی در طول زمان است.
وقتی غضروف اطراف مفصل از بین می رود، استخوان ها روی هم ساییده می شوند. این مسئله می تواند منجر به ورم، درد و سفتی مفصل شود.

آرتریت روماتوئید (روماتیسم مفصلی)

به گفته بنیاد آرتروز ، تقریباً 1.5 میلیون نفر در ایالات متحده مبتلا به آرتریت روماتوئید (RA) هستند. این نوع التهابی از آرتریت نیز یک اختلال خود ایمنی است (نوعی بیماری که در آن بدن شما به بافتهای سالم خود حمله می کند).
در صورت ابتلا به RA، سیستم ایمنی بدن به غشاهای مفاصل حمله کرده و باعث تجمع مایع و ورم مفاصل می شود. این کار می تواند به غضروف ، تاندون ها و رباط های مفاصل شما آسیب برساند.

نقرس

در نقرس، افزایش اسید اوریک در خون می تواند باعث رسوب کریستال های اسید اوریک در مفاصل شود که منجر به ورم و درد مفاصل می گردد. این وضعیت دردناک می تواند حاد یا مزمن باشد.

به گزارش بنیاد آرتروز، نقرس در ایالات متحده حدود 6 میلیون مرد و 2 میلیون زن یا حدود 4 درصد از بزرگسالان آمریکایی را مبتلا می کند.

اسید اوریک یک فرآورده جانبی است که بدن هنگام تجزیه برخی مواد در غذا ایجاد می کند. به طور معمول در خون حل شده و از طریق ادرار از بدن خارج می شود.

اسید اوریک وقتی به درستی دفع نشود، می تواند در مفاصل شما جمع گردد، جایی که کریستالهای سوزنی مانند ایجاد می کند. این مسئله، باعث علائم نقرس از جمله ورم مفاصل می شود.

آرتریت پسوریاتیک

آرتریت پسوریاتیک نوعی آرتریت است که می تواند بیماری پوستی پسوریازیس را همراهی کند. بنیاد آرتروز آمریکا تخمین می زند که حدود 30 درصد از مبتلایان به پسوریازیس مبتلا به آرتریت پسوریاتیک هستند.

این بیماری نوعی بیماری خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن به بافت سالم در مفاصل و پوست شما حمله می کند. این کار منجر به التهاب، تورم، درد و سفتی مفصل می شود.

آرتریت سپتیک

ورم مفاصل می تواند ناشی از عفونت در مفاصل نیز باشد که توسط باکتری ها، ویروس ها یا قارچ ها ایجاد شده است. به این نوع ورم مفصل، آرتریت سپتیک می گویند. شایع ترین علت آرتریت سپتیک، عفونت توسط باکتری استافیلوکوکوس اورئوس است.
آرتریت سپتیک می تواند مزمن یا حاد باشد. آرتریت سپتیک مزمن نادر است.

علل دیگر ورم مفاصل

بسیاری از انواع دیگر آرتروز مانند سایر بیماری ها می توانند باعث ورم مفاصل شما شوند، مانند:

• آسیب هایی مانند شکستگی استخوان، دررفتگی، پارگی رباط و تاندون
• اسپوندیلیت آنکیلوزان، بیماری مزمن که باعث التهاب مفاصل می شود
• لوپوس اریتماتوز سیستمیک (لوپوس)، یک اختلال خود ایمنی است که باعث التهاب می شود
• کم کاری تیروئید
• سارکوئیدوز، نوعی بیماری که در آن خوشه هایی از سلول های التهابی در بدن جمع می شوند
• تب روماتیسمی، نوعی بیماری التهابی است که در اثر گلو درد استرپتوکوک درمان نشده یا تب مخملک ایجاد می شود
• تاندونیت، التهاب تاندون

چه زمانی باید با پزشک مراجعه کنید؟

در صورتی که ورم مفاصل با موارد زیر همراه بود به پزشک مراجعه کنید:

• بعد از آسیب جدی رخ داده یا باعث می شود مفصل شما ناهنجار به نظر برسد
• علت ظاهری ندارد
• با درد شدید همراه است
• با تب همراه است
• فروکش نمی کند یا شدیدتر می شود
• زندگی روزمره شما را مختل می کند

ورم مفاصل چگونه درمان می شود؟

برنامه درمانی توصیه شده توسط پزشک به علت زمینه ای علائم شما بستگی دارد.

اگر ورم مفصل شما در پی آسیب ایجاد شده است، درمان های ساده در خانه می تواند به تسکین علائم شما کمک کند. یخ یا پک سرد را که در پارچه ای پیچیده اید، به مدت 10 دقیقه روی مفصل آسیب دیده بمالید تا ورم کاهش یابد.

با یک باند کشی مفصل را ببندید تا روی آن فشار وارد شود. هنگام استراحت، مفصل را بالا ببرید، ترجیحاً تا نقطه ای بالاتر از قلب خود. برای تسکین ناراحتی، از داروهای ضد درد بدون نسخه استفاده کنید.

همچنین ممکن است پزشک شما را تشویق کند که برای مدتی از حرکت یا افزایش وزن روی مفصل آسیب دیده خودداری کنید. از او بپرسید چقدر باید منتظر بمانید تا دوباره شروع به استفاده از آن کنید.

در حالی که دادن زمان به بدن برای بهبودی مهم است، بی حرکتی طولانی مدت مفصل می تواند باعث بدتر شدن قدرت و دامنه حرکتی شما شود.

در صورت تشخیص بیماری مزمن، مانند آرتروز یا لوپوس، برنامه درمانی توصیه شده توسط پزشک را دنبال کنید. پزشک ممکن است دارو، فیزیوتراپی یا سایر درمانها را برای کمک به تسکین علائم و حفظ سلامت مفصل توصیه کند.

آرنج تنیس باز یا اپیکوندیلیت جانبی، التهاب دردناک مفصل آرنج است که در اثر فشار مکرر (استفاده بیش از حد) ایجاد می شود. درد در قسمت بیرونی (جانبی) آرنج قرار دارد، اما ممکن است از پشت ساعد ساطع شود. به احتمال زیاد وقتی دست خود را صاف یا کاملاً باز می کنید، احساس درد خواهید کرد.

چه چیزی باعث ایجاد آرنج تنیس باز می شود؟

تاندون قسمتی از ماهیچه است که به استخوان متصل می شود. تاندون های ساعد ماهیچه های ساعد را به استخوان خارجی آرنج متصل می کنند. آرنج تنیس باز اغلب زمانی رخ می دهد که ماهیچه خاصی در ساعد (عضله اکستانسور کارپی رادیالیس برویس (ECRB)) آسیب ببیند. ECRB به بالا بردن (کشیدن) مچ کمک می کند.

فشار مکرر ماهیچه، ECRB را تضعیف می کند و باعث ایجاد پارگی بسیار ریز در تاندون ماهیچه در نقطه ای می شود که به قسمت خارجی آرنج متصل می شود. این پارگی ها منجر به التهاب و درد می‌شوند.

هرگونه فعالیتی که شامل پیچ خوردن مکرر مچ شود، می تواند باعث ایجاد آرنج تنیس باز گردد. این فعالیتها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تنیس و دیگر ورزشهای راکتی
• شنا كردن
• گلف
• چرخاندن کلید
• استفاده مکرر از پیچ گوشتی، چکش یا رایانه

علائم آرنج تنیس باز چیست؟

در صورت داشتن آرنج تنیس باز ممکن است برخی از علائم زیر را تجربه کنید:

• درد آرنج که در ابتدا خفیف است اما به تدریج بدتر می شود
• درد از بیرون آرنج تا ساعد و مچ ادامه دارد
• گرفتگی ضعیف
• افزایش درد هنگام دست دادن یا فشار دادن یک شی
• درد هنگام بلند کردن چیزی، استفاده از ابزار یا باز کردن شیشه ها

آرنج تنیس باز چگونه درمان می شود؟

مداخلات غیر جراحی

حدود 80 تا 95 درصد موارد آرنج تنیس بازو را می توان با موفقیت بدون جراحی درمان کرد. پزشک ابتدا یک یا چند درمان زیر را تجویز می کند:

• استراحت: اولین قدم برای بهبودی شما این است که به بازوی خود چند هفته استراحت دهید. ممکن است پزشک به شما یک بریس بدهد تا به حرکت در آوردن ماهیچه های آسیب دیده کمک کند.
• یخ: پک های یخ روی آرنج می توانند به کاهش التهاب و تسکین درد کمک کنند.
• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی: داروهای بدون نسخه مانند آسپرین و ایبوپروفن می توانند به کاهش درد و تورم کمک کنند.
• فیزیوتراپی: یک فیزیوتراپیست از تمرینات مختلف برای تقویت عضلات ساعد شما و بهبودی استفاده می کند. این تمرینات ممکن است شامل تمرینات بازو، ماساژ یخ و تکنیک های تحریک عضلات شود.
• سونوگرافی درمانی: در سونوگرافی درمانی، یک پروب سونوگرافی بر روی دردناک ترین ناحیه روی بازوی شما قرار می گیرد. این پروب، امواج صوتی با فرکانس بالا را برای مدت زمان معینی در بافت ها منتشر می کند. این نوع درمان می تواند به کاهش التهاب و تسریع بهبودی کمک کند.
• تزریق استروئید: پزشک ممکن است تصمیم بگیرد که داروی کورتیکواستروئید را مستقیماً به عضله آسیب دیده یا جایی که تاندون به استخوان در آرنج متصل می شود تزریق کند. این کار می تواند به کاهش التهاب کمک کند.
• موج شوک درمانی: درمانی تجربی است که امواج صوتی را به آرنج می رساند تا روند بهبودی بدن را ارتقا دهد. پزشک شما ممکن است این درمان را ارائه دهد یا ندهد.
• تزریق پلاسمای سرشار از پلاکت: این کار یک امکان درمانی است که بسیار امیدوار کننده به نظر می رسد و توسط برخی از پزشکان از آن استفاده می شود.

عمل جراحي

در صورت عدم بهبود علائم پس از یک سال درمان، ممکن است نیاز به جراحی باشد. شما و پزشک خود می توانید تعیین کنید که آیا جراحی برای بهبود وضعیت شما ضروری است یا خیر.

جراحی یا از طریق یک محدوده کوچک که در آرنج وارد می شود (به صورت آرتروسکوپی) یا از طریق یک برش بزرگتر که مستقیماً روی آرنج ایجاد می شود (جراحی باز) انجام می شود. از هر دو روش برای برداشتن بافت مرده و اتصال مجدد ماهیچه های سالم به استخوان استفاده می شود.

بعد از جراحی، ممکن است بازوی شما با آتل بی حرکت شود. این کار برای کمک به بازگرداندن قدرت و انعطاف پذیری ماهیچه ها انجام می شود.

جراحی در 80 تا 90 درصد موارد با موفقیت آرنج تنیس باز را درمان می کند. با این حال، معمول است که مقداری از دست دادن قدرت عضلانی را تجربه کنید.

چگونه می توان از آرنج تنیس باز جلوگیری کرد؟

روش های متعددی برای پیشگیری از آرنج تنیس آرنج وجود دارد، از جمله:

• اطمینان حاصل کنید که از تجهیزات و تکنیک مناسب برای هر ورزش یا کار استفاده می کنید
• انجام تمریناتی که قدرت و انعطاف پذیری ساعد را حفظ می کند
• بعد از فعالیت بدنی شدید آرنج خود را یخ بزنید
• در صورت خم شدن یا صاف کردن بازو، آرنج خود را استراحت دهید

اگر این مراحل را انجام دهید و از وارد آمدن فشار به تاندون های آرنج خودداری کنید، می توانید شانس ابتلا به آرنج تنیس باز را کاهش داده یا از بازگشت آن جلوگیری کنید.

گرم شدن مفاصل به طور کلی نشانه التهاب ناشی از آسیب، عفونت یا یک بیماری زمینه‌ای است. گرمای مفصل می تواند یک یا چند مفصل را تحت تأثیر قرار دهد و الگوی درگیری، زمان بندی و علائم مرتبط با آن بسته به علت متفاوت است.

مفاصل گرم اغلب ناراحت کننده هستند زیرا گرما با تورم و قرمزی همراه است. این علائم می تواند نشان‌دهنده آسیب دیدگی مفصل و بیماری‌هایی نظیر آرتروز باشد.

علت گرم شدن مفاصل چیست؟

اشکال مختلف آرتروز شایع ترین علل گرم شدن مفاصل هستند. دو نوع اصلی آرتروز عبارتند از:

• آرتریت روماتوئید (RA)
• اُستئوآرتریت (OA)

RA نوعی اختلال خود ایمنی است که در آن، سیستم ایمنی به سلول های مفاصل بددن حمله می کند. RA می تواند باعث موارد زیر شود:

• تورم مفصل
• گرم شدن مفاصل
• درد
• خستگی

دست ها و مچ ها معمولاً مفاصل آسیب دیده هستند.

OA نیز باعث گرم شدن مفاصل می شود. برخلاف RA ، OA یک اختلال خود ایمنی نیست. OA در شرایطی رخ می دهد که مواد محافظتی بین مفاصل شروع به خراب شدن می کنند. این مسئله باعث علائم زیر در مفصل یا مفاصل می شود:

• التهاب
• درد
• گرما
• سرخی
• تُردی

ران، زانو و کمر نواحی معمولی هستند که از این بیماری متاثر می شوند.

شرایط مربوط به آرتروز تنها عواملی نیستند که می توانند باعث گرم شدن مفاصل شوند. سایر شرایط عبارتند از:

• بورسیت: وضعیتی که کیسه های بورسای پر از مایع در زانو را تحت تاثیر قرار می دهد
• نقرس: نوعی آرتریت ناشی از تجمع اسید اوریک در بدن است
• بیماری لایم: عفونت باکتریایی ناشی از نیش کنه
• تب روماتیسمی: یک واکنش التهابی به باکتری هایی است که باعث گلو درد می شوند
• بیماری سلول داسی شکل: گروهی از اختلالات که بر هموگلوبین گلبول های قرمز خون تأثیر می گذارد
• آرنج تنیس باز: آسیب بیش از حد که بر تاندون هایی تأثیر می گذارد که به مفصل آرنج شما متصل هستند

علائم گرم شدن مفاصل چیست؟

مفاصل گرم در هنگام لمس گرم تر از پوست اطراف هستند. مفاصل ممکن است متورم و قرمز به نظر برسند و احساس درد و ناراحتی کنند.

چه زمانی باید از پزشک کمک گرفت

در حالی که مفاصل گرم به ندرت نیاز به فوریت های پزشکی دارند، اما می توانند نشان دهنده عفونت باشند که منجر به نوعی آرتریت می گردد و به عنوان آرتریت عفونی یا سپتیک شناخته می شود.

اگر موارد زیر را تجربه کردید فوراً به پزشک مراجعه کنید:

• مناطق شکسته پوست
• لرز
• شروع سریع درد مفاصل
• تب
• درد شدید
• ناتوانی ناگهانی در حرکت آزاد مفاصل

در صورتی که احساس می کنید مفاصل شما گرم شده‌اند به پزشک مراجعه کنید، مخصوصاً اگر علائم شما ناراحت کننده باشد یا بعد از چند روز از بین نرود.

مفاصل گرم چگونه درمان می شوند؟

هنگامی که پزشک بیماری زمینه ای را تشخیص می‌‌دهد، ممکن است درمان را توصیه کند. بسیاری از درمان های مفاصل گرم می توانند در خانه انجام شوند. برخی از این درمان‌ها عبارتند از:

• بسته به اهداف درمانی، از پک های سرد استفاده کنید که می تواند التهاب را تسکین دهد یا از پک های حرارتی استفاده کنید که می تواند انعطاف پذیری را بهبود بخشد.
• داشتن رژیم غذایی سالم برای حفظ وزن مناسب بدن که باعث کاهش فشار بر مفاصل می شود.
• انجام تمرینات کم فشار مانند پیاده روی یا شنا، تنها پس از صحبت با پزشک و تأیید آنها.
• مصرف داروهای غیراستروئیدی و ضد التهابی بدون نسخه مانند ناپروکسن سدیم و ایبوپروفن که باعث تسکین درد و کاهش التهاب می شود.
• استراحت دادن به مفاصلی که در دارند.

در صورتی که درد شدید باشد یا به دلیل بیماری باشد، پزشک ممکن است دارو تجویز کند. به عنوان مثال، پزشکان اغلب نقرس را با داروهایی که میزان اسید اوریک خون را کاهش می دهند، درمان می کنند. این کار باعث می شود کریستال های اسید اوریک جمع نشوند و در نتیجه از گرم شدن مفاصل جلوگیری شود.

علاوه بر دارو، پزشک ممکن است درمان های تهاجمی را توصیه کند. این درمان‌ها شامل تزریق استروئید برای کاهش التهاب می‌شود. در برخی موارد، ممکن است برای ترمیم یا تعویض مفصل آسیب دیده به جراحی نیاز داشته باشید.

کربوهیدرات ها ممکن است کمی گیج کننده باشند. گاهی اوقات مردم در مورد کربوهیدرات های پیچیده به عنوان “کربوهیدرات خوب” صحبت می کنند و از کربوهیدرات های ساده به عنوان “کربوهیدرات بد” یاد می کنند. اما درست نیست که بگوییم همه کربوهیدرات ها بد هستند. برخی از آنها برای بدن مفید هستند. برای درک دلیل آن، باید در مورد بیوشیمی کربوهیدرات های ساده بیشتر بدانید.

کربوهیدرات های ساده چه هستند؟

تا آنجا که به ساختار شیمیایی مربوط می‌شود، کربوهیدرات‌های ساده مولکول های کوچکی هستند که از یک یا دو مونوساکارید به هم پیوند خورده تشکیل شده‌اند. هر چیزی بزرگتر از آن را کربوهیدرات پیچیده می نامند.

مونوساکارید چیست؟

مونوساکارید فقط یک کلمه فانتزی است که به قند تنها اطلاق می‌شود. گلوکز یک مونوساکارید و قند خوب است زیرا بدن و مغز انسان هر روز از آن استفاده می‌کند. مونوساکاریدهای دیگر عبارتند از فروکتوز که در میوه ها و سبزیجات وجود دارد و گالاکتوز که در شیر یافت می شود. هیچ یک از اینها برای بدن مضر نیستند.

تک قندها می‌توانند با هم ترکیب شوند و دی ساکاریدها را تشکیل دهند، اصطلاحی که به معنای “دو قند” است. این قندها شامل موارد زیر است:

• لاکتوز (قند شیر) از مولکول های گلوکز و گالاکتوز تشکیل شده است. افرادی که عدم تحمل لاکتوز دارند، این قند را نمی توانند به درستی هضم کنند.
• ساکاروز (شکر) از مولکول های گلوکز و فروکتوز تشکیل شده است. ساکارز ماده‌‌ای پودری یا دانه ای سفید رنگ است که ما معمولاً از آن به عنوان “شکر” یاد می کنیم.
• مالتوز (قند مالت) در هنگام مالت کردن غلاتی مانند جو تولید می شود.

هضم کربوهیدرات های ساده برای بدن انسان نسبتاً آسان است. اتفاق زیادی در دهان یا معده نمی افتد، بلکه بیشتر هضم کربوهیدرات‌های ساده در روده کوچک انجام می شود. آنزیم ها، قندهای ساده را به اجزای جداگانه تقسیم می کنند که این اجزاء می توانند از دیواره های روده عبور کرده و وارد جریان خون شما شوند.

شناسایی کربوهیدرات های ساده روی برچسب محصولات

از کربوهیدرات های ساده اغلب در غذاهای فرآوری شده استفاده می شود. بیشتر آنها غذاهایی هستند که کالری زیادی دارند و بسیار مغذی نیستند، به همین دلیل ممکن است کربوهیدرات های ساده به عنوان “بد” برچسب گذاری شوند. اگر می خواهید رژیم غذایی خود را تمیز کنید، ممکن است کاهش مصرف غذاهایی که حاوی مواد زیر هستند به شما در این زمینه کمک کند:

• ساکاروز
• شکر قهوه‌ای
• شکر خام
• شربت ذرت با فروکتوز بالا
• شربت ذرت
• دکستروز
• گلوکز
• فروکتوز
• مالتوز
• قند مالت
• شربت
• عسل

آیا همه کربوهیدرات های ساده برای بدن شما مضر هستند؟

کربوهیدرات های ساده مولکول های بدی نیستند بلکه بدن شما آنها را به مقدار مناسب دوست دارد. مانند بسیاری از چیزها، این مقدار مصرف است که باعث مضر بودن آن می‌شود. مسئله این است که غذاهای حاوی قندهای ساده کالری زیادی دارند و مصرف بیش از حد قند و کالری برای بدن مفید نیست.

میوه ها و سبزیجات به طور طبیعی حاوی فروکتوز بوده و برای بدن نیز مفید هستند زیرا از نظر مواد مغذی غنی بوده و حاوی فیبر هستند که هضم و جذب قند را کند می کند. آب میوه هایی که حاوی فیبر نیستند هنوز هم می توانند بسیار مغذی باشند، اما کربوهیدرات های ساده، بدون فیبر با سرعت بیشتری جذب می شوند که این کار هضم آنها را کند می‌کند. به همین دلیل بهتر است که میوه بخورید تا اینکه آب میوه بنوشید.

شیر حاوی لاکتوز است که برای افراد مبتلا به عدم تحمل لاکتوز، مشکل ساز است. افرادی که به این بیماری مبتلا هستند باید از مصرف شیر و بسیاری از محصولات لبنی خودداری کنند و یا از آنزیم های مکمل به نام لاکتاز استفاده کنند که به آنها در هضم قند شیر کمک می کند.

تغذیه برای سلامتی بسیار مهم است. یک رژیم غذایی ناسالم می تواند به متابولیسم بدن آسیب برساند و باعث افزایش وزن و حتی آسیب به اندام‌هایی مانند قلب و کبد شود. علاوه بر این، غذایی که می‌خورید بر عضو دیگر شما یعنی پوست نیز تاثیر دارد. هر چقدر دانشمندان بیشتر درباره رژیم غذایی و بدن تحقیق می‌کنند، بیشتر به اهمیت تاثیر تغذیه بر سلامت پوست پی می‌برند. در این مقاله به 12 تا از بهترین مواد غذایی که در سلامت پوست مؤثر هستند، می‌پردازیم.  

1. ماهی‌های چرب

یکی از مواد غذایی برای سلامت پوست ماهی چرب است. ماهی های چرب مانند ماهی قزل آلا، ماهی خال مخالی و شاه ماهی، غذاهای عالی برای سلامت پوست به شمار می‌آیند. این ماهی‌ها، منابعی سرشار از اسیدهای چرب امگا 3 هستند که برای حفظ سلامت پوست مهم به شمار می‌آیند.

اسیدهای چرب امگا 3 برای کمک به ضخیم نگه داشتن پوست، انعطاف پذیر بودن و مرطوب نگه داشتن آن ضروری هستند. در واقع، کمبود اسید چرب امگا 3 می تواند منجر به خشکی پوست شود. چربی های امگا 3 در ماهی باعث کاهش التهاب می شوند. التهاب می تواند باعث قرمزی پوست و بروز آکنه شود. این چربی‌ها حتی می توانند حساسیت پوست را نسبت به اشعه های مضر ماوراء بنفس خورشید، کمتر کنند.

برخی مطالعات نشان می دهد که مکمل های روغن ماهی ممکن است به مقابله با شرایط التهابی و خودایمنی مؤثر بر روی پوست مانند پسوریازیس و لوپوس کمک کنند. ماهی های چرب منبع ویتامین E و یکی از مهمترین آنتی اکسیدان ها برای پوست هستند. دریافت ویتامین E به اندازه کافی برای کمک به محافظت از پوست در برابر آسیب ناشی از رادیکال های آزاد و التهاب، ضروری است. این نوع غذاهای دریایی منبع پروتئین با کیفیت نیز هستند که این پروتئین، برای حفظ قدرت و یکپارچگی پوست مورد نیاز است. ماهی ها، تامین کننده زینک بدن نیز هستند، زینک یا روی؛ یک ماده معدنی حیاتی برای تنظیم موارد زیر است:

•  التهاب
• سلامت کلی پوست
• تولید سلول های جدید پوست

کمبود زینک می تواند منجر به التهاب پوست، ایجاد آسیب‌های پوستی و تاخیر در بهبود زخم شود.

2. آووکادو

آووکادو سرشار از چربی های سالم است که این چربی ها برای سلامت پوست مفید هستند. دریافت مقدار کافی از این چربی‌ها برای حفظ انعطاف پذیری پوست و مرطوب نگه داشتن آن، ضروری است.

برخی محققان بر این باورند که مصرف بالای چربی کامل (به ویژه انواع چربی های سالم موجود در آووکادو) بر نرمی و قابل ارتجاع بودن پوست تاثیر می‌گذارد. شواهد اولیه نشان می دهد که آووکادو حاوی ترکیباتی است که ممکن است به محافظت از پوست از آسیب خورشید کمک کند. اشعه ماوراء بنفش به پوست آسیب می‌رساند و باعث ایجاد چین و چروک و سایر علائم پیری می‌شود.

آووکادو نیز منبع خوبی از ویتامین E است که یک آنتی اکسیدان مهم است که به محافظت از پوست شما از آسیب اکسیداتیو کمک می کند. اکثر آمریکایی ها ویتامین E را از طریق رژیم غذایی خود دریافت نمی کنند. آووکادو منبع خوبی از ویتامین E نیز است، این ویتامین یک آنتی اکسیدان مهم است که به محافظت از پوست در برابر آسیب اکسیداتیو کمک می کند. اکثر آمریکایی‌ها ویتامین E را از طریق رژیم غذایی خود دریافت نمی کنند. نکته جالب اینجاست که ظاهراً ویتامین E وقتی با ویتامین C ترکیب شود، موثرتر است.

ویتامین C نیز برای سلامت پوست ضروری است. پوست انسان برای ایجاد کلاژن به آن نیاز دارد، کلاژن اصلی ترین پروتئین ساختاری است که پوست را قوی و سالم نگه می دارد. کمبود ویتامین C این روزها نادر است، اما علائم رایج آن شامل خشکی، زبری و پوست فلس مانند است که به راحتی کبود می شود. ویتامین C همچنین یک آنتی اکسیدان است که به محافظت از پوست در برابر آسیب اکسیداتیو ناشی از آفتاب و محیط، کمک می کند. یک وعده 100 گرمی آووکادو (تقریباً نصف یک آووکادو) حاوی 14٪ مقدار روزانه ویتامین E و 11٪ مقدار روزانه مورد نیاز از ویتامین C است.

3. گردو

یکی دیگر از مواد غذایی برای سلامت پوست گردو است.گردو ویژگی های بسیاری دارد که آن را به غذایی عالی برای داشتن پوست سالم تبدیل می کند. گردو منبع خوبی از اسیدهای چرب ضروری است که بدن خودش نمی تواند این چربی‌ها را بسازد. در حقیقت، گردو نسبت به سایر آجیل‌ها از نظر اسیدهای چرب امگا 3 و امگا 6 غنی تر است. رژیم غذایی حاوی چربی های زیاد امگا 6 ممکن است باعث شرایط التهابی پوست مانند پسوریازیس شود.

4. تخمه آفتابگردان

به طور کلی، آجیل و دانه ها منابع خوبی از مواد مغذی تقویت کننده پوست هستند. تخمه آفتابگردان یک نمونه عالی از این دانه‌ها است. 28 گرم تخمه آفتابگردان، 49٪ از نیاز روزانه برای ویتامین E ، 41٪ از نیاز روزانه برای سلنیوم، 14٪ از نیاز روزانه برای روی و 5.5 گرم پروتئین را فراهم می‌کند.

5. سیب زمینی شیرین

سیب زمینی شیرین یکی دیگر از مواد غذایی برای سلامت پوست است. بتا کاروتن ماده مغذی موجود در گیاهان است. عملکرد آن به عنوان پروویتامین A است، به این معنی که می تواند در بدن به ویتامین A تبدیل شود. بتا کاروتن در پرتقال و سبزیجاتی مانند هویج، اسفناج و سیب زمینی شیرین یافت می شود.

سیب زمینی شیرین منبعی عالی برای بتا کاروتن است، یک وعده 100 گرمی سیب زمینی شیرین پخته حاوی بتا کاروتن کافی برای تأمین بیش از شش برابر نیاز روزانه ویتامین A است. کاروتنوئیدهایی مانند بتا کاروتن با عملکرد به عنوان ضد آفتاب طبیعی به سلامت پوست کمک می کنند. این آنتی اکسیدان پس از مصرف با پوست ترکیب می‌شود و به محافظت از سلول های پوست در برابر آفتاب کمک می کند. این امر ممکن است به جلوگیری از آفتاب سوختگی، مرگ سلول‌ها و خشکی و چین و چروک پوست کمک کند. جالب اینجاست که مقادیر بالای بتا کاروتن می‌تواند یک رنگ گرم و نارنجی نیز به پوست اضافه کند و بدین ترتیب به ظاهر سالم تر آن کمک می‌کند.

6. فلفل دلمه ای قرمز یا زرد

فلفل دلمه‌ای مانند سیب زمینی شیرین منبعی عالی برای بتا کاروتن است که بدن شما آن را به ویتامین A تبدیل می کند. یک فنجان (149 گرم) فلفل دلمه ای خرد شده حاوی 156٪ ویتامین A مورد نیاز روزانه است. فلفل دلمه‌ای همچنین یکی از بهترین منابع ویتامین C محسوب می‌شود. این ویتامین برای تولید پروتئین کلاژن لازم است. کلاژن، پوست را محکم و قوی نگه می دارد. یک فنجان (149 گرم) فلفل دلمه ای، 211٪ از نیاز روزانه برای ویتامین C را تأمین می کند.

برخی تحقیقات دربارۀ زنان نشان می‌دهد که مصرف مقدار زیاد ویتامین C با کاهش خطر ابتلا به چین و چروک و خشکی پوست با افزایش سن، مرتبط است.

7. کلم بروکلی

کلم بروکلی سرشار از بسیاری از ویتامین ها و مواد معدنی مهم برای سلامت پوست است، از جمله روی، ویتامین A و ویتامین C. کلم بروکلی حاوی لوتئین نیز است. لوتئین، نوعی کاروتنوئید است که مانند بتا کاروتن عمل می کند. لوتئین به محافظت از پوست در برابر آسیب اکسیداتیو کمک می کند. آسیب اکسیداتیو، باعث خشکی و چروک شدن پوست می شود. اما گلچه‌های کلم بروکلی حاوی ترکیبی خاص به نام سولفورافان را نیز هستند که دارای برخی از مزایای بالقوه و چشمگیر است. حتی ممکن است اثرات ضد سرطانی داشته باشد، از جمله در برخی از انواع سرطان پوست.

علاوه بر این، سولفورافان یک ماده محافظتی قدرتمند در برابر آسیب های خورشید است که به دو روش کار می کند:

1.   خنثی سازی رادیکال های آزاد مضر
2.   به کار انداختن سیستم های محافظتی دیگر در بدن

در تست‌های آزمایشگاهی، سولفورافان تعداد سلولهای پوستی کشته شده در اثر اشعه ماوراء بنفش را تا 29٪ کاهش می‌دهد که این محافظت، تا 48 ساعت ادامه دارد. شواهد نشان می دهد که سولفورافان می‌تواند مقدار کلاژن را در پوست نیز حفظ کند.

8. گوجه فرنگی

گوجه فرنگی منبع خوبی از ویتامین C به شمار می‌آید و حاوی تمام کاروتنوئیدهای اصلی از جمله لیکوپن است. تحقیقات نشان داده است که بتا کاروتن، لوتئین و لیکوپن از پوست در برابر آسیب های خورشید محافظت می کند. همچنین ممکن است باعث جلوگیری از چروک شدن پوست شوند.

از آنجا که گوجه فرنگی سرشار از کاروتنوئید است، یک ماده غذایی عالی برای حفظ سلامت پوست محسوب می‌شود. ترکیب مواد غذایی سرشار از کاروتنوئید مانند گوجه فرنگی را با مواد غذایی حاوی چربی مانند پنیر یا روغن زیتون، باعث افزایش جذب کاروتنوئیدها می شود.

9. سویا

سویا حاوی دسته ای از ترکیبات گیاهی به نام ایزوفلاون است که می تواند استروژن را در بدن تقلید یا مسدود کند. ایزوفلاون‌ها ممکن است به چند قسمت از بدن از جمله پوست کمک کنند.

یک مطالعه کوچک بر روی زنان میانسال نشان داد که خوردن ایزوفلاون سویا هر روز به مدت 8 تا 12هفته باعث کاهش چین و چروک های ریز و بهبود قابلیت ارتجاعی پوست می شود. در زنان یائسه، سویا ممکن است باعث بهبود خشکی پوست و افزایش کلاژن نیز شود، که به صاف و قوی نگه داشتن پوست کمک می کند.

این ایزوفلاون ها نه تنها از سلولهای داخل بدن در برابر آسیب محافظت می‌کنند بلکه به محافظت از پوست در برابر اشعه ماورا بنفش نیز کمک می کنند، این مسئله می‌تواند خطر برخی از سرطان‌های پوست را کاهش دهد. این ویژگی‌ها، سویا را در زمره مواد غذایی برای سلامت پوست قرار می‌دهد.

10. شکلات تلخ

شاید باورتان نشود اما شکلات تلخ نیز یکی از مواد غذایی برای سلامت پوست است. برخی تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف روزانه پودر کاکائو همراه با آنتی اکسیدان های زیاد و به مدت 6 تا 12 هفته، باعث ضخیم‌تر و مرطوب‌تر شدن پوست می‌شود.

یک مطالعه نشان می‌دهد که خوردن 20 گرم شکلات تلخ با آنتی اکسیدان زیاد در روز می تواند باعث شود پوست شما بیش از دو برابر بیشتر (در مقایسه با خوردن شکلات با آنتی اکسیدانی کم) در برابر اشعه ماورا بنفش مقاومت کند. اطمینان حاصل کنید که شکلات تلخ را با حداقل 70٪ کاکائو انتخاب کنید تا حداکثر مزایای آن را داشته و شکر اضافه شده در آن، حداقل باشد.

11. چای سبز

چای سبز از پوست در برابر آسیب و پیری محافظت می‌کند. به ترکیبات قدرتمند موجود در چای سبز کاتچین گفته می شود که از چند طریق بر بهبود سلامت پوست تاثیر می‌گذارد. مانند چند ماده غذایی دیگر که حاوی آنتی اکسیدان هستند، چای سبز نیز می تواند از پوست در برابر آسیب های خورشید محافظت کند.

یک مطالعه 12 هفته ای با حضور 60 زن نشان داد که نوشیدن چای سبز به صورت روزانه می تواند قرمزی پوست ناشی از آفتاب را تا 25٪ کاهش دهد. چای سبز همچنین رطوبت، زبری، ضخامت و قابلیت ارتجاعی پوست آنها را بهبود بخشید. شاید بهتر است از نوشیدن چای سبز همراه با شیر خودداری کنید، زیرا شواهدی وجود دارد که شیر می‌تواند اثر آنتی اکسیدان های چای سبز را کاهش دهد.

12. انگور قرمز

انگور قرمز به دلیل دارا بودن رسوراترول مشهور است. رسوراترول ترکیبی است که از پوست انگور قرمز به دست می‌آید و می‌تواند اثرات پیری را کاهش دهد. مطالعات آزمایشگاهی نشان می دهد که ممکن است به کاهش تولید رادیکال های آزاد مضرکمک کند. رادیکال های آزاد مضر به سلول های پوست آسیب می رسانند و باعث بروز علائم پیری می‌شوند.

سخن پایانی

آنچه می خورید می تواند به طور قابل توجهی بر سلامت پوست شما تأثیر بگذارد. مطمئن شوید که به اندازه کافی مواد مغذی ضروری برای محافظت از پوست خود دریافت می کنید. مواد غذایی موجود در این مقاله گزینه های بسیار خوبی برای سالم نگه داشتن، تقویت و جذابیت پوست شما هستند.  

خیلی از افراد طرفدار محصولات و روغن های گیاهی هستند و آنها را به محصولات شیمیایی ترجیح میدهند. بسیاری از این افراد با خواص روغن نارگیل به طور کامل آشنا نیستند.

ما در این مقاله از داروخانه انلاین دیجی دارو به بررسی خاصیت های روغن نارگیل میپردازیم.

با ما همراه باشید.

خواص روغن نارگیل برای مو

روغن نارگیل با داشتن مواد مغذی یکی از بهترین انتخاب ها برای تغذیه موها است.

درمان ریزش مو و افزایش رشد آن ها

این روغن ریزش موها را درمان میکند و فولیکول ها را تقویت میکند.پوست سر خود را با این روغن به مدت 30 دقیقه ماساژ دهید و سپس آن را بشویید.

این کار باعث افزایش گردش خون در کف سر شده و برای درمان ریزش و رشد مو بسیار مناسب است.

همچنین روغن نارگیل برای پرپشت شدن مژه و ابروها نیز به کار میرود.

از بین بردن شپش یکی از خواص روغن نارگیل

این روغن برای از بین بردن شپش نیز مناسب است.

روغن نارگیل را با سرکه سیب مخلوط کنید و به پوست سر خود بزنید.بعد از یک ساعت آن را بشویید و با شانه مخصوص موهارا شانه بزنید.

برای تاثیرگذاری این کار را چندین مرتبه انجام دهید.

درمان موهای خشک و آسیب دیده

یکی از فواید روغن نارگیل این است که به علت داشتن رطوبت بالا برای درمان خشکی مو بسیار مفید است.

روغن نارگیل دارای اسیدلوریک میباشد که به موها نفوذ کرده و موهای آسیب دیده را درمان میکند

درمان شوره سر یکی از خواص روغن نارگیل

روغن نارگیل با داشتن ویتامین E، ویتامین K و اسید های چرب همچنین داشتن خاصیت ضد قارچی به درمان شوره و جلوگیری از شوره سر کمک بیاری میکند.

دندان ها و لثه

یکی از فواید روغن نارگیل این است که باکتری های دهان را نابود میکند،باعث سفید شدن دندان ها میشود و از پوسیدگی دندان ها جلوگیری میکند.

همچنین به علت اینکه جذب کلسیم را بالا میبرد به استحکام دندان ها نیز کمک میکند.

روغن نارگیل را با زردچوبه مخلوط کنید و به عنوان خمیردندان از آن استفاده کنید.

پس از مدتی شاهد سفید شدن دندان هایتان خواهید بود.

خواص روغن نارگیل برای پوست صورت

پروتئین ها و ویتامین های موجود در روغن نارگیل باعث جوانی پوست و جلوگیری از پیری میشود.

همچنین به علت خاصیت ضدباکتری که دارد جوش ها و آکنه ها را درمان میکند.

همچنین یکی از فواید روغن نارگیل این است که اگزما و پسوریازیس را درمان میکند.

همچنین باعث نرمی پوست شده و به عنوان یک مرطوب کننده عمل میکند.

تحقیقات نشان داده که یکی از خواص روغن نارگیل این است که دارای SPF 8 میباشد و به عنوان ضدآفتاب عمل میکند.

برخی دیگر از خواص روغن نارگیل

• درمان ترک لب
• پاک کننده آرایش
• یکی از فواید روغن نارگیل درمان موخوره است
• افزایش انرژی بدن و عملکرد ورزشکاران
• قند خون را کنترل میکند
• یکی از خواص روغن نارگیل رفع اضطراب است.
• درمان قارچ ها
• یکی از فواید روغن نارگیل درمان تبخال است.
• کاهش ترک های پوستی
• سیستم دفاعی بدن را تقویت می کند.
• مانع بیماری های کبدی می شود.
• یکی از فواید روغن نارگیل تقویت عملکرد مغز است.
• روزی نصف قاشق چای خوری روغن نارگیل مصرف کنید تا گلو دردتان خوب شود.
• جلوگیری از خشکی ناخن

سخن آخر

در این مقاله خواص روغن نارگیل را معرفی کردیم.

به این نکته توجه کنید که قبل از مصرف برای پوست مطمئن شوید که به آن حساسیت ندارید.

از ابنکه باما تا انتهای مقاله همراه بودید از شما سپاس گذاریم.

در این مقاله از داروخانه آنلاین دیجی دارو روش هایی را به شما معرفی میکنیم که عده زیادی از افراد آن هارا برای تقویت و پرپشت کردن مژه هایشان استفاده کرده و نتیجه گرفته اند.

با ما تا انتهای مقاله همراه باشید.

علت ریزش مژه چیست؟

برخی از دلایل ریزش مژه:

• استفاده از مژه مصنوعی
• خوابیدن با آرایش
• رژیم غذایی نامناسب
• بیماری
• استفاده زیاد از فرمژه
• آرایش غلیظ
• استفاده از ریمل ضد آب
• کاشت مژه
• دستکاری مژه ها
• خالکوبی پلک

تقویت مژه با ویتامین E

ویتامین E با افزایش جریان خون ریشه ها باعث رشد موها میشود و یکی از بهترین راه ها برای داشتن مژه هایی پرپشت ، خوردن ویتامین E است.

به این نکته توجه کنید که بیش از اندازه از آن مصرف نکنید چون عوارضی به دنبال دارد.

شیر برای پرپشت کردن مژه

اکثر افراد میدانند که شیر منبعی از مواد معدنی و همینطور ویتامین است.

همین امر سبب میشود تاثیر زیادی برروی تقویت و پرپشت شدن مژه بزارد.

مقداری شیر را گرم کنید و هنگام خواب برروی مژه بزنید و ماساژ دهید.بگذارید که شیر تا صبح روی پوست شما باقی بماند و جذبش شود.صبح آن را بشویید.

با تکرار این روش شما از مژه های زیبا و پرپشت برخوردار میشوید.

روغن کرچک

یکی از بهترین گزینه ها و محرک هابرای تقویت مژه روغن کرچک است.

مقداری از آن را هنگام خواب به مژه هایتان مالیده و صبح بشویید.این کار را چند هفته به صورت مداوم انجام دهید.

پس مدتی شاهد رشد مژه هایتان خواهید بود.

آلوئه ورا برای پرپشت کردن مژه

آلوئه ورا با داشتن مقدار زیادی ویتامین و مواد مغذی برای تقویت مژه بسیار گزینه مناسبی است .همچنین با داشتن اسید فولیک مانع از ریزش آن میشود.

هنگام خواب مقداری از این ژل را بشورید تا لزج نباشد سپس با استفاده از برس ریمل به مژه هایتان بزنید و روز بعد آن را بشویید.

ماساژهای پلکی موثر در رشد و تقویت مژه

یکی دیگر از روش های موثر ماساژ پلک ها میباشد.

انگشت هایتان را بشویید و مقداری روغن روی پلک ها قرار دهید (روغن کم باشد تا داخل چشم نرود)و پلک ها را ماساژ دهید.

این کار گردش خون را بهبود میبخشد و باعث افزایش رشد مژه ها میشود.

وازلین تقویت کننده مژه

با استفاده از یک فرچه تمیز ریمل و یا گوش پاک کن مقداری وازلین را قبل از خواب به ریشه مژه ها زده و صبح آن را با آب گرم بشویید.

با گذشت چند هفته تاثیر آن را خواهید دید.

ضخیم شدن مژه با روغن زیتون

روغن زیتون به علت داشتن ویتامین E همچنین اسید اولئیک باعث تغذیه و همینطور پرپشت شدن مژه ها میشود و آن هارا تیره تر میکند.

مقداری از روغن زیتون گرم شده را قبل از خواب به مژه هایتان بزنید و روز بعد آن را بشویید.

سخن آخر

در این مقاله از داروخانه آنلاین دیجی دارو علت های ریزش مژه را بیان کردیم و همچنین راه حل هایی برای پرپشت کردن مژه را شرح دادیم.

از اینکه با ما تا انتهای مقاله همراه بودید از شما سپاس گذاریم .