کراتین

عوارض کراتین؛ ال-آرژنین، گلیسین و ال-متیونین ۳ اسید آمینه‌ای هستند که کراتین را در بدن به وجود می‌آورند. کراتین، پودر محبوب بین ورزشکاران که با تاثیر باور نکردنی به روی سطح انرژی و با قدرت عضله سازی فوق العاده توانسته جای خود را بین ورزشکاران باز کند. این روزها که تب باشگاه های بدنسازی در هر جوان و نوجوانی به شدت بالاست باید کمی بیشتر مراقب عوارض و خطرات داروها بود چراکه با بالا رفتن محبوبیت در رشته ای، امکان تقلب و سودجویی در همان زمینه بالا می رود.

سازمان غذا و داروی آمریکا FDA به افراد توصیه می کند که قبل از مصرف کراتین با پزشک خود مشورت کنید. نگرانی هایی مبنی بر عوارض مصرف کراتین بیش از دوز تجویز شده در ورزشکاران وجود دارد که در این شرایط عوارض جانبی کاملا بدیهی است.

عوارض مصرف کراتین

عوارض مشترک در مصرف کراتین

• حالت تهوع
• درد در ناحیه ی شکم
•  اسهال

البته اینها همه ی عوارض مصرف کراتین نیستند و موارد دیگری نیز ممکن است رخ دهد که در اینصورت با پزشک درمیان بگذارید.

علائم بروز آلرژی

در صورت بروز علائم آلرژی نسبت به کراتین با مراکز کمک های اورژانسی تماس بگیرید که این علائم مانند:

•  کهیر
•  تنگی نفس
• تورم صورت، لب ها، زبان و گلو

در صورت بروز علائم زیر مصرف دارو را متوقف و با پزشکتان تماس بگیرید:

•  تپش تند و احساس ضربان قلب و لرزش در قفسه ی سینه
•  مشکل در تنفس
•  افزایش سریع وزن
•  علائم از دست دادن آب بدن: تشنگی زیاد و احساس گرمای زیاد، ادرار کم، عرق شدید و خشکی و گرمای پوست
•  علائم عدم تعادل الکترولیت: خشکی دهان، تشنگی افزایش یافته، خواب آلودگی، احساس ناراحتی، حالت استفراغ، سرگیجه، افزایش ادرار، خستگی و درد در ماهیچه ها، افزایش ضربان قلب، ضعف، حمله ی ناگهانی و تشنج

تاثیر کراتین روی کبد

کراتین می‌تواند سطح کراتینین را در خون شما کمی افزایش دهد. کراتینین معمولا برای تشخیص مشکلات کلیوی یا کبدی اندازه گیری می‌شود. با این وجود این واقعیت که کراتین سطح کراتینین را بالا می‌برد به این معنا نیست که الزما به کبد یا کلیه شما آسیبی وارد شود. تاکنون هیچ‌یک از مطالعات علمی به اثبات نرسانده‌اند که مصرف مکمل کراتین در افراد سالم که مشکل کبدی ندارند، موجب آسیب خواهد شد.

یکی از مهم‌ترین مطالعاتی که در مورد کبد صورت گرفت، به مدت ۴ سال به طول انجامید و در نهایت به همین نتیجه رسید که کراتین در دوزهای مناسب هیچ عارضه جانبی منفی ندارد. اما در مورد افرادی که مشکلات کبدی دارند، قضیه کمی متفاوت است. به این افراد هرگز توصیه نمی‌شود که خودسرانه و بدون مشورت با پزشک به سراغ مصرف مکمل کراتین بروند.

لذا بیماران کبدی نباید بدون نظر پزشک از مکمل کراتین استفاده کنند. بیماری‌های مرتبط با کبد سطح طبیعی کراتین را در بدن کاهش می‌دهند و مصرف مکمل‌های کراتین ممکن است از توانایی کبد در تولید و پردازش کراتین جلوگیری کند. اگر مکمل‌های کراتین به دلیل اختلال در عملکرد کبد به درستی در بدن مورد پردازش قرار نگیرند، آسیب به کلیه و سایر عوارض جانبی جدی نیز ممکن است رخ دهد.

تاثیر کراتین روی کلیه ها

خیلی از افراد کراتین را با کراتینین یکی می دانند اما این دو با هم فرق دارند. پزشکان از کراتینین به عنوان مارکری از عملکرد کلیه استفاده می کنند. یکی از راه هایی که پزشکان نارسایی کلیه بررسی می کنند.اندازه گیری میزان کراتینین در خون است. کراتینین بالاتر از سطح نرمال نشان می دهد که کلیه ها آنگونه که باید کار نمی کنند. افزایش کراتینین می تواند اولین علامت نارسایی کلیه باشد
کراتین و کراتینین با وجود اینکه از نظر مولکولی با هم متفاوت اند اما به هم مرتبط اند. وقتی شما کراتین را به صورت مکمل یا از منابع طبیعی مانند گوشت مصرف می کنید، برخی از بافت ها، ازجمله بافت عضلات، آن را به فسفوکراتین تبدیل می کنند. وقتی عضلات به انرژی نیاز دارند، سلول ها می توانند از گروه فسفات برای ساختن آدنوزین تری فسفات استفاده کنند آدنوزین تری فسفات، انرژی ای است که سبب انقباضات عضله می شود. چیزی که باقی می ماند، کراتینین است و کلیه های شما راه هایی برای دفع این کراتینین اضافی دارد. در یک فرد سالم، تنها مقدار کمی کراتینین در خون باقی می ماند و شما می توانید با آزمایش خون متوجه شوید این مقدار چه اندازه است و این یکی  از مفیدترین مارکرها برای تشخیص عملکرد کلیه است بنابراین اگر شما سطح کراتینین خونتان طبق چیزی که آزمایش خونتان نشان می دهد، بالاتر از حد نرمال باشد، مانند چراغ قرمزی برای سلامت کلیه هایتان است. اما اگر با مصرف مکمل، بدنتان را با کراتین بمباران کنید نباید انتظار داشته باشید مقدار کراتینین در خونتان بالا برود؟ اگر شما دوز متوسطی از کراتین مصرف کنید، ممکن است سطح کراتینین خونتان بالا برود اما این افزایش مرتبط با نقص عملکرد کلیه ها نیست. اما زیاده روی نکنید. برخی مطالعات نشان می دهند مصرف ۱۰ گرم کراتین در روز می تواند در بلندمدت مضر باشد.

افزایش وزن

عمده‌ترین عارضه جانبی مصرف کراتین افزایش وزن است. به‌ طوری که در برخی مطالعات تا ۳ کیلوگرم (۶/۶ پوند) افزایش وزن را در هفته نخست مصرف کراتین گزارش کرده اند.

دلیل اصلی این موضوع حرکت آب از خون به داخل ماهیچه‌های اسکلتی می‌باشد و این امر موجب بزرگ شدن ماهیچه‌ها می‌گردد که volumizing نامیده می‌شود؛ زیرا دلیل آن، افزایش حجم ماهیچه است.

این عارضه جانبی در برخی از ورزش‌ها نظیر بدنسازی ارزشمند است. لیکن در انواع دیگری از ورزش‌ها نظیر دویدن در فواصل طولانی و ورزش‌های استقامتی که افزایش وزن برای آنها مضر است و به خستگی بیشتر ورزشکار منجر می‌شود و نیز روش‌هایی که در محدوده‌ وزنی خاص انجام می‌شوند، مطلوب نیست.

عوارض گوارشی

گزارشاتی مبنی بر ناراحتی‌های گوارشی نظیر تهوع و اسهال متعاقب مصرف کراتین به‌ ویژه هنگامی که دز بالایی از این ماده مصرف شده باشد، ارائه گردیده است.بروز این عوارض می‌تواند به جهت حل نکردن کامل کراتین در آب قبل از مصرف آن باشد و با حل کردن کراتین در حداقل ۱۶ اونس آب یا آبمیوه قبل از مصرف آن، قابل پیشگیری است.

مقادیر زیاد شکر که گاهاً همراه با کراتین مصرف می‌شود نیز ممکن است با اختلال در تخلیه معده موجب بروز ناراحتی‌های گوارشی گردد. البته این عوارض هنگامی که کراتین در مقادیر اندک مصرف شده باشد، نادر است.

کشیدگی، گرفتگی عضلات

برخی گزارشات دلالت بر آن دارند که افزایش مصرف کراتین میزان گرفتگی و کشیدگی عضلانی افزایش می‌یابد. این صدمات می‌تواند به جهت عدم تعادل ایجاد شده در الکترولیت‌های بدن باشد که خود از پیامدهای کم‌آبی بدن است. بر این اساس در هنگام مصرف کراتین مقادیر بیشتری مایعات مصرف کنید و از مصرف میوه‌جات و سبزیجات غافل نشوید.

دهیدراسیون

حفظ وضعیت مطلوب آب بدن در هنگام دریافت کراتین ضروری است. این موضوع از آن جهت حائز اهمیت است که پس از مصرف کراتین آب بدن در ماهیچه‌های اسکلتی تجمع یافته و محتوای آب در سایر بافت‌های بدن کاهش می‌یابد.

یکی دیگر از عواقب دریافت مکمل کراتین کاهش ادرار بدن می‌باشد که این امر به‌ ویژه اگر تمرین ورزشی سنگین بوده و در آب و هوایی گرم صورت گیرد. می‌تواند به نقص تنظیم حرارت بدن و متعاقب آن خستگی ناشی از گرما منجر شود.

این پیش‌آگهی به‌ ویژه در ورزش‌های انفرادی نظیر کشتی حائز اهمیت است، جایی که ورزشکاران موظفند قبل از شرکت در مسابقات در اوزان مختلف دسته‌بندی شوند.

این ورزشکاران اغلب وزن خود را با محدود کردن مصرف مایعات کاهش می‌دهند و ترکیب شدن محدودیت مصرف مایعات و مصرف کردن مکمل کراتین، می‌تواند موجب تشدید حالت کم‌آبی شود.

کراتین و تداخل‌های دارویی

همانند هر رژیم غذایی یا مکمل همیشه بهترین کار این است که با دکتر یا متخصص داروی خود قبل از شروع مشورت کنید. اگر شما از هر گونه دارویی استفاده می‌کنید که بر عملکرد کبد و کلیه اثر می‌گذارد بهتر است که از مکمل‌های کراتین دوری کنید. از جمله موارد دارویی می‌توان به سیکلو سپورین، آمینوگلیکوزید، جنتامایسین، توبرامایسین، داروهای ضد التهاب مانند ایبوبروفن و بسیاری دیگر اشاره کرد.

مکمل کراتین به بهبود مدیریت قند خون کمک می‌کند بنابراین اگر از داروهای که بر قند خون اثر می‌گذارند استفاده می‌کنید برای استفاده از این مکمل باید با دکتر خود مشورت داشته باشید.

همچنین اگر شما حامله هستید، نوزاد شیر می‌‌دهید یا مشکلات جدی مانند سرطان یا بیماری قلبی دارید برای مصرف کراتین باید با دکتر مشورت کنید.

دیابت 

تاثیر دیابت بر مفاصل؛ دیابت نوعی بیماری متابولیکی (مربوط به متابولیسم بدن) است که با سطح قند خون بالا (گلوکز) همراه است. به دنبال نقص در ترشح انسولین یا عملکرد آن یا هر دو ایجاد می‌شود. سطح بالای گلوکز خون (هیپرگلیسمی) می‌تواند منجر به مشکلات جدی در سلامت شود.

در واقع انسولین هورمونی است که از غدد پانکراس که واقع در پشت و زیر معده است ترشح می‌شود. پانکراس انسولین را به جریان خون منتقل می‌کند. انسولین در گردش باعث می‌شود، که قند وارد سلول‌های بدن شده و مقدار قند موجود در خون را کاهش می‌دهد. همانطور که میزان قند خون شما کاهش می‌یابد، ترشح انسولین از پانکراس نیز کم می‌شود.

از طرفی دیگر گلوکز ( قند خون) برای سلامت شما حیاتی است، در واقع گلوکز ماده مغذی ضروری است که انرژی لازم برای عملکرد مناسب سلول‌های بدن را فراهم می‌کند. گلوکز همچنین منبع اصلی سوخت مغز شما نیز است.

گلوکز از دو منبع اصلی غذا و کبد شما تامین می‌شود. ذخایر کبد شما نیز گلوکز را تولید می‌کند. هنگامی که سطح گلوکز خون شما کم است، مانند زمانی که شما غذایی نخورده‌اید، کبد گلیکوژن ذخیره شده را به گلوکز تجزیه می‌کند تا سطح گلوکز خون را در حد نرمال نگه دارد.

هنگامی که قند خون افزایش می‌یابد (به عنوان مثال، پس از غذا خوردن)، انسولین از پانکراس آزاد می‌شود تا سطح گلوکز را با انتقال به سلول‌های بدن کاهش دهد. در بیماران دیابتی، عدم تولید کافی یا عدم پاسخ به انسولین موجب هیپرگلیسمی می‌شود. این بیماری مزمن است، بدین معنی که اگر چه می‌توان آن را کنترل کرد، اما تمام عمر با فرد همراه است.

دیابت و درد مفصل

دیابت نوع ۱ و آسیب به مفاصل

تاثیر دیابت بر مفاصل؛ دیابت نوع ۱ یکی از انواع بیماری‌های خود ایمنی است. منظور از بیماری خود ایمنی؛ بیماری است که در آن سیستم ایمنی به سلول‌های خود حمله می‌کند و باعث آسیب آن ها می‌شود. این بیماری تنها از طریق تزریق انسولین و مصرف دارو کنترل می‌شود. دیابت نوع یک به‌ مرور زمان باعث بروز و تشدید بیماری آرتریت روماتوئید که نوعی بیماری خود ایمنی است می‌شود. در بیماری آرتریت روماتوئید مفاصل به دلیل حمله سلول‌های ایمنی بدن دچار التهاب و تغییر شکل می‌شوند. دیابت عاملی است که باعث تشدید علائم این بیماری در فرد می‌شود.

دیابت نوع ۲ و آسیب به مفاصل

بیمارانی که به دیابت نوع ۲ مبتلا هستند به دلیل رعایت نکردن برنامه غذایی در بیشتر موارد با اضافه وزن بالایی همراه هستند. دیابت نوع ۲ اگرچه به صورت مستقیم باعث آسیب مفاصل نمی‌شود اما افزایش وزن ناشی از دیابت به صورت مستقیم باعث فشار شدید در ناحیه مفاصل و ساییدگی استخوان‌ها می‌شود. اضافه وزن عاملی است که باعث بروز انواع بیماری آرتروز، دیابت و… می‌شود. تنها راه برای جلوگیری از ایجاد درد در مفاصل زانو، کنترل وزن است. بیماران دیابتی باید تحت نظر پزشک قرار بگیرند. این بیماران باید وزن خود را از طریق انجام ورزش و رعایت برنامه غذایی تا حدودی کاهش دهند تا فشار کمتری بر مفاصل زانو وارد شود.

بیماری های دیابت و تاثیر دیابت بر مفاصل

• آرتروز

آرتروز یک اختلال مفصلی است که به فرسایش غضروف های استخوانی می پردازد. این عارضه می تواند هر مفصلی را در بدن درگیر نماید. مبتلایان به دیابت نوع دو در اثر عواملی مثل چاقی بیشتر در معرض ابتلا به آرتروز هستند. چاقی بیشتر از دیابت در ابتلا به آرتروز تاثیرگذار است.

• بیماری دیش (DISH)

بیماری (DISH) که با نام بیماری فورستیر نیز شناخته می شود، به سخت شدگی تاندون ها و لیگامان ها گویند و معمولا ستون فقرات را درگیر می نماید. بیماری دیش می تواند ناشی از دیابت نوع دو و در اثر فاکتور رشد انسولین و شبه انسولین که رشد استخوان جدید را افزایش می دهند، باشد.

• جمع شدگی دوپویترن

این بیماری یک بدشکلی است که در آن یک یا چند انگشت دست به سمت کف دست خم می شوند. این عارضه در اثر کلفت و زخم شدن بافت های همبند کف دست و انگشتان به وجود می آید. دوپویترن کنترکچر در افرادی که به مدت طولانی دچار دیابت بوده اند شایع است، که احتمالا در اثر تغییرات متابولیک ناشی از دیابت ایجاد می شود.

• شانه یخ زده

شانه یخ زده عارضه ای است که با درد شانه و کاهش دامنه حرکتی آن مشخص می شود. معمولا این عارضه تنها یک شانه را درگیر می کند. دیابت یکی از عوامل خطر ساز شانه یخ زده است.

• پوکی استخوان

پوکی استخوان اختلالی است که منجر به تضعیف استخوان ها شده و احتمال شکستگی را بالا می برد. مبتلایان به دیابت نوع یک بیشتر در معرض خطر پوکی استخوان هستند.

• سندرم دست دیابتی

سندرم دست دیابتی که به آن کایروآرتروپاتی دیابتی نیز می گویند اختلالی است که در آن پوست دست ها ضخیم و براق می شود و در نهایت حرکت انگشتان را محدود می کند. در کسانی که به مدت طولانی دچار دیابت بوده اند شایع تر است.

• مفصل شارکو

مفصل شارکو که با نام آرتروپاتی نوروپاتی نیز شناخته می شود، زمانی رخ می دهد که مفصل در اثر آسیب عصبی رو به زوال می رود. آسیب عصبی عارضه ای شایع در دیابت است. مفصل شارکو یا مفصل نوروپاتیک یک بیماری پیش رونده سیستم اسکلتی است که با علائمی چون در رفتگی مفاصل، شکستگی پاتولوژیک و ناهنجاری های ناتوان کننده مشخص می شود. این اختلال در اثر تخریب تدریجی استخوان و بافت های نرم در مفاصل تحمل کننده وزن بدن ایجاد می گردد.

عوارض بیماری دیابت بر مفاصل

• کشیده شدن کف دست‌ ها
• محدود شدن حرکات مفاصل
• افزایش ضخامت پوست بدن
• بی حسی در اندام‌های تحتانی
• تغییر شکل فیزیکی استخوان‌ها
• افزایش احتمال بیماری آرتروز
• افزایش التهاب و سفتی در مفاصل
• شکستگی و پیچ خوردگی استخوان‌ها

راه های پیشگیری از آسیب مفاصل

تاثیر دیابت بر مفاصل؛ دیابت بیماری است که اگر کنترل نشود باعث بروز مشکلات بسیاری می‌شود. دیابت می‌تواند باعث محدود شدن حرکات مفاصل شود و دردهای شدیدی را در این ناحیه ایجاد کند. به همین دلیل بهتر است برای کنترل دیابت و جلوگیری از آسیب‌های مفصلی به رعایت برخی نکات پرداخته شود. راه‌هایی که باعث پیشگیری از آسیب مفاصل می‌شوند عبارتند از:

• کاهش وزن:

بهترین راه برای درمان دیابت و جلوگیری از آسیب‌دیدگی مفاصل، کاهش وزن است. افزایش وزن عاملی است که باعث فشار زیاد بر استخوان‌ها و مفاصل می‌شود. به همین دلیل با کاهش وزن می‌توان تا حدودی از آسیب‌دیدگی مفاصل و ایجاد آرتروز زانو جلوگیری کرد.

• رژیم غذایی مناسب:

رژیم غذایی مناسب راه حل دیگری است که باعث پیشگیری از آسیب مفاصل بدن می‌شود. رعایت یک رژیم غذایی استاندارد و مناسب کمک می‌کند تا مواد مورد نیاز بدن به درستی تأمین شود. رژیم غذایی مناسب باعث می‌شود تا علاوه بر کنترل دیابت، استخوان‌ها و مفاصل به دلیل خوردن مواد غذایی با کیفیت تقویت شوند.

• مصرف کلسیم: 

مصرف کلسیم یک راه حل مناسب برای جلوگیری از آسیب‌های مفصلی و استخوان است. کلسیم و ویتامین‌ها با تأمین مواد مورد نیاز باعث تقویت استخوان‌ها و مفاصل می‌شوند. در صورتی که استخوان‌ها و مفاصل از استحکام و مقاومت بالایی برخوردار باشند؛ کمتر در معرض آسیب قرار می‌گیرند و فشار بیشتری را تحمل می‌کنند.

قرص لیورکر؛ کبد بزرگ ترین غده بدن است که وظایف حیاتی متعددی به عهده دارد. کبد در ساخت پروتئین های ضروری خون از جمله هپارین، پروترومبین و فیبرینوژن، هضم و گوارش غذا، فراهم کردن سریع انرژی برای بدن، به دام انداختن سموم بدن و تصفیه آن ها، ذخیره آهن و تنظیم گلوکز یا قند خون نقش دارد. بنابراین وجود اختلال در کبد، همه این فرآیندها را نیز با مشکل مواجه می کند.

به همین دلیل است که حفظ سلامت کبد از اهمیت فراوانی برخوردار است. در افرادی که مبتلا به کبد چرب هستند. تری گلیسیرید بالا یا سایر اختلالات کبدی، معمولاً مشکلاتی مانند: ناراحتی های گوارشی، تنظیم نبودن قند خون، زردی چشم و پوست دیده می شود. برای جلوگیری از ایجاد چنین مشکلاتی، مصرف قرص لیورکر هلث اید می تواند مؤثر باشد. این قرص گیاهی برای پاکسازی کبد و کمک به عملکرد صحیح کبد، بسیار مؤثر است.

قرص لیور کر با بهره گیری از خواص عصاره های گیاهی، اختلالات کبدی را تا حد زیادی برطرف می کند و به افراد مبتلا به فشار و چربی خون بالا، دیابت و عدم تحمل لاکتوز نیز کمک می کند.

ترکیبات قرص لیورکر

قرص لیور کر هلث اید یکی از بهترین قرص های گیاهی برای تقویت کبد است. در ترکیبات این قرص از گیاهان موثری همچون گل قاصدک، گیاه خار مریم، زرشک، زردچوبه و کنگر فرنگی استفاده شده است. هرکدام از این گیاهان با مکانیسم خاصی به عملکرد بهتر کبد کمک می کنند. در ادامه به صورت مختصر به تأثیر این گیاهان اشاره کرده ایم.

گیاه خار مریم: در عصاره این گیاه ماده موثری به نام سیلی مارین وجود دارد که از ورود سموم و ترکیبات آسیب زا به کبد جلوگیری می کند. سیلی مارین یک آنتی اکسیدان بسیار قوی است که علاوه بر سم زدایی کبد، از تجمع تری گلیسیرید و کلسترول در خون نیز پیشگیری می کند. یکی دیگر از محصولاتی که حاوی گل خار مریم است و می توانید از آن برای کنترل کلسترول، قند خون و کاهش تری گلیسیرید خون کمک بگیرید، کپسول لیورسیل شرکت رز فارمد است.

کنگر فرنگی: این گیاه نقش موثری در افزایش تولید صفرا داشته و به سم زدایی کبد کمک می کند.

زردچوبه: این گیاه که همه ما آن را به عنوان یک ادویه می شناسیم، حاوی یک آنتی اکسیدان و ضد التهاب قوی است که به کنترل کبد چرب و جلوگیری از ابتلا به آن کمک می کند.

زرشک: مصرف زرشک همراه با خار مریم به عملکرد کبد در کنترل قند خون کمک می کند. همچنین این گیاه با خنثی کردن اثر رادیکال های آزاد از آسیب رسیدن به کبد نیز جلوگیری می کند.

گل قاصدک: عصاره این گیاه حاوی مقدار قابل توجهی ویتامین C و K بوده و به عملکرد بهتر کبد در تجزیه چربی ها، حفظ جریان صفرا و تنظیم گوارش کمک می کند.

جدول ترکیبات قرص لیورکر هلث اید

قرص لیورکر برای کبد چرب

یکی از وظایف کبد، جداسازی چربی از مواد غذایی و تبدیل آن ها به انرژی است. به همین دلیل در حالت طبیعی حدود 5% تا 10% وزن این اندام بزرگ را چربی تشکیل می دهد. اما اگر این میزان از 10% بیشتر شود، کبد وارد فاز بیماری کبد چرب شده و هرچه چربی رسوب شده در کبد بیشتر شود، گرید یا درجه بیماری شدیدتر می شود. کبد چرب اگر کنترل و درمان نشود ممکن است سبب ابتلای فرد به بیماری های جدی تری مانند هپاتیت و سیروز کبدی شود.

مصرف قرص لیور کر می تواند کبد چرب را تحت کنترل قرار دهد و در صورت شدید نبودن بیماری حتی به درمان آن نیز کمک کند. این قرص گیاهی حاوی ترکیباتی از جمله اینوزیتول، متیونین، کولین و تورین است که به تجزیه چربی ها کمک کرده و مانع از رسوب چربی در کبد می شود. این مواد به کنترل قند خون توسط کبد نیز کمک می کنند.

از دیگر محصولاتی که می توانید برای کپسول تقویت کبد و کمک به درمان کبد چرب استفاده کنید، کپسول لیورگل است که در پیشگیری از ابتلا به هپاتیت و سیروز کبدی و بهبود کبد چرب مؤثر است.

قرص لیور کر برای جوش

یکی از تاثیرات ثانویه مصرف قرص لیور کر، بهبود جوش های صورت و رفع مشکلات پوستی است. یکی از اولین نشانه های اختلال در فعالیت کبد، بروز جوش های ملتهب و قرمز روی صورت می باشد. این موضوع به پوست صورت آسیب های زیادی وارد می کند و به جا ماندن لک این جوش ها نیز زیبایی و شفافیت صورت را از بین می برد. بنابراین قرص لیورکر با از بین بردن مشکلات کبد، می تواند برای از بین رفتن جوش های ناشی از اختلال کبدی نیز مؤثر باشد.

پاکسازی کبد با قرص لیورکر

پاکسازی کبد به معنی خروج سموم تجمع یافته در کبد است. این سموم شامل مواد اضافی در متابولیسم داروها، آمونیاک، بیلی روبین و… می شود. تجمع این مواد در کبد سبب تولید ترکیبات حد واسطی می شود که در طول زمان ممکن است به سلول های کبد و در نهایت بافت کبد آسیب برساند. بنابراین مهم است که این مواد از کبد خارج شوند.

قرص لیور کر با در اختیار داشتن عصاره های گیاهی که سرشار از آنتی اکسیدان های طبیعی، فیبر، ویتامین C و K هستند، کبد شما را سم زدایی کرده و به آن جان تازه ای می دهد.

موارد احتیاط

• زنان با شرایط حساس به هورمون مانند ابتلا به سرطان تخمدان، سرطان رحم و پستان، اندومتریوز و فیبروئیدهای رحمی، بهتر است از مصرف این محصول خودداری کنند. زیرا دو گیاه خار مریم و زردچوبه تاثیرات نامطلوبی در بدن آنها خواهد داشت.
• افرادی که به گیاهان خانواده آستراسه یا کمپوزیته مانند کنگر فرنگی، بومادران، بابونه، گل آفتابگردان، کاسنی و…حساسیت دارند، احتمالا به این فرآورده نیز حساسیت نشان می‌دهند.
• افراد مبتلا به بیماری‌های زمینه ای مانند اختلالات خونریزی، انسداد و سنگ صفرا، بیماری‌های کبدی و… قبل از مصرف حتما با پزشک متخصص مشورت کنند.
• در صورت بارداری و یا شیردهی، قبل از مصرف این فرآورده با پزشک خود مشورت نمایید.

تداخلات دارویی

به طور کلی در صورت مصرف سایر داروها به صورت مزمن و همزمان با قرص لیورکر، بهتر است جهت کاهش تداخلات احتمالی با پزشک یا داروساز مشورت شود. از جمله داروهای ضد انعقاد خون، ضد فشار خون، داروهای دیابت، داروهای ضد قارچ، لیتیم، کورتون‌ها، دیگوکسین و داروهای با اثر کاهنده فشار خون ( روغن ماهی، ال آرژنین، Q۱۰ و…)

تداخل با گیاهان

قرص لیورکر هلث اید با گیاهان زیر تداخل دارد:

• گیاهانی با اثر ضد انعقاد خون (مریم گلی، سیر جنسینگ و…)
• گیاهان با اثر کاهنده قند خون (شنبلیله، پنجه شیطان، سیر، پسیلیوم و…)
• گیاهان با اثر خواب آور (علف چای، سنبل الطیب، کاوا و…)
• پروبیوتیک‌ها احتمالاً با زرشک تداخل دارد بنابراین با دو ساعت فاصله مصرف شود.
• زردچوبه نیز با آهن احتمال تداخل دارد بنابراین بهتر است این قرص با دو ساعت فاصله از مکمل‌های آهن مصرف شود.