آلرژی از مشکلاتی است که مخصوص افراد خاصی نبوده و در هر گروه سنی دیده می‌شود. به طور معمول خارش، قرمزی و التهاب از علائم چنین بیماری‌هایی است که در صورت تداوم، کلافه‌کننده خواهد بود. در چنین شرایطی ممکن است پزشک برای برطرف شدن علائم بیماری، مصرف داروهای کورتونی را پیشنهاد دهد. اگرچه مصرف این داروها تاثیرات مثبتی که بر روند بهبود بیماری دارند؛ اما متاسفانه دارای عوارض خاصی هم هستند و تنها باید در صورت ضرورت و با نظر پزشک، استفاده شوند. بنابراین واضح است که مصرف خودسرانه و بی‌رویه آن‌ها عوارض خاصی به دنبال خواهد داشت. در ادامه با یکی از داروهای برطرف‌کننده التهاب با عنوان آمپول تریام هگزال آشنا می‌شویم.

آمپول تریام هگزال

تریام هگزال با نام دیگر تریامسینولون از داروهای کورتیکواستروئید است که برای درمان بیماری‌هایی مختلفی نظیر اگزما، آلرژی، لوپوس، پسوریازیس، آلوپسی، آسم و آرتریت خودایمنی استفاده می‌شود. داروهای کورتیکواستروئید از انتشار موادی که باعث التهاب در بدن می‌شوند، جلوگیری می‌کنند.

موارد مصرف آمپول تریام هگزال

•  درمان جايگزينی در نارسايی غده فوق كليوی
•  درمان علامتی اختلالات التهابی و آلرژيك
•  جهت سركوب كردن سيستم ايمنی
•  هيپرپلازی مادرزادی آدرنال
• ادم مغزی
• بيماری های روماتيسمی

مقدار و نحوه مصرف آمپول تریام هگزال

تزریق داخل مفصلی آمپول تریام هگزال

برای تزریق داخل مفصلی یا تزریق به غلاف تاندون و بوراسه، ۲٫۵ تا ۱۵mg، زیر جلدی یا مستقیم تزریق تا ۴۰ میلی گرم (۱٫۰ میلی لیتر) برای مفاصل بزرگتر، بسته به نوع بیماری خاصی که تحت درمان قرار می گیرد. تزریق های تک در چندین محل برای درگیری چند مفصل، تا مجموع ۸۰ میلی گرم، بدون واکنش های نامناسب داده شده است.

بزرگسالان و کودکان بالای ۱۲ سال: دوز اولیه پیشنهاد شده ۴۰mg (1.0ml) است که به طور عمیق به رگه های بالایی و بیرونی عضله گلوتال تزریق می شود. دوز بعدی پس از واکنش بیمار و دوره امداد بستگی دارد. بیماران مبتلا به تب یونجه یا گرده آسم که به درمان متعارف واکنش نشان ندادند ممکن است پس از یک بار مصرف ۴۰ تا ۱۰۰ میلی گرم که علائم آلرژیک ظاهر می شود، علائم طولانی در طول فصل گرده افشانی به دست آید.

کودکان ۶-۱۲ ساله: ۲٫۵ تا ۱۵ میلی لیتر که ممکن است در صورت لزوم تکرار شود.

واکنش منفی آمپول تریام هگزال

افزایش حساسیت و شدت عفونت با سرکوب علائم بالینی و علائم، عفونت های فرصت طلبانه، عود سل ریوی خاموش در درمان طولانی مدت. تجویز دوز بالا می تواند طیف گسترده ای از واکنش های روانپزشکی شامل اختلالات عاطفی، زخم پپتیک، فشار خون بالا و ترومبوفلبیت را ایجاد کند.

عوارض جانبی آمپول تریام هگزال

عوارض جانبی بخشی از هویت این آمپول است. اما اگر پزشک دارویی را برای شما تجویز می کند بی شک اثربخشی آن بیشتر از عوارض جانبی آن است. عوارض جانی آمپول تریام هگزال به شرح زیرند:

• افزایش حساسیت
• افزایش شدت عفونت
• عود سل ریوی در طول مدت درمان
• فشار خون بالا
• زخم پپتیک
• ترومبوفلبیت
• تاول
• سوزش پوست
• پوسته پوسته شدن پوست
• خشکی شدید پوست
• افزایش رشد مو به ویژه در صورت
• افزایش ریزش مو در سر
• ایجاد خطوط قرمز بر روی بازو، ساق پا، کشاله ران
• نازک شدن پوست
• بروز آکنه های پوستی

موارد احتیاط

آتروفی قشر آدرنال در طول درمان طولانی ایجاد می شود و ممکن است سال ها بعد از قطع درمان ادامه یابد. پس از مصرف طولانی مدت دارو، باید از مصرف کورتیکواستروئیدها اجتناب کرد، بنابراین برای جلوگیری از نارسایی حاد آدرنال همیشه باید تدریجی باشد و باید در طول هفته ها یا ماه ها با توجه به دوز و مدت زمان درمان کاهش یابد.

در طول درمان با Triamhexal، مصرف سدیم باید محدود شود و مکمل های حاوی پتاسیم باید افزایش یابد.

در طول درمان طولانی مدت با ترامواکسال، نظارت منظم چشم پزشک نشان داده شده است.

کورتیکواستروئیدها باعث کاهش تاخیر رشد در نوزادان، دوران کودکی و نوجوانی می شود که ممکن است غیر قابل برگشت باشد، بنابراین رشد و توسعه کودکان در درمان کورتیکواستروئید طولانی مدت باید به دقت مشاهده شود.

توانایی کورتیکواستروئیدها برای عبور از جفت در بین داروهای فردی متفاوت است، با این حال، تریامسینولون از جفت عبور می کند. Triamhexal در گروه C قرار دارد. کورتیکواستروئیدها ممکن است به شیر مادر منتقل شوند، اگر چه برای تریامسینولون هیچ داده ای وجود ندارد. نوزادان مادرانی که دوزهای بالایی از کورتیکواستروئیدهای سیستمیک را برای دوره های طولانی مصرف می کنند، ممکن است میزان سرکوب آدرنال را داشته باشند، بنابراین در طول شیردهی توصیه نمی شود.

تداخل دارویی

تداخل دارویی مسئله بسیار مهمی است که اگر جدی گرفته نشود می تواند مشکلات زیادی را در سلامتی به وجود بیاورد. آمپول تریام هگزال با داروهای زیر تداخل دارد:

• آسپرین
• دیورتیک
• وارفارین
• سیکلوسپورین
• داروهای کاهش دهنده قند خون مانند انسولین
• کتوکونازول
• ریفامپین
• داروهای ضد تشنج

داروی تریام هگزال را شرکت بهستان پخش توزیع می کند و در داروخانه آنلاین دیجی دارو ( دکتر قاسمی) موجود می باشد.

امیدوارم از مطلب امروز بهره و لذت کافی را برده باشید. با تشکر دکتر قاسمی 1400/12/03

سیتریزین

سیتریزین از گروه داروهای ضد هیستامینی است که ممکن است به عنوان درمان برای آلرژی سالیانه یا فصلی و رینیت وازوموتور استفاده شود (التهاب غشای بینی که ناشی از آلرژی نیست).

این دارو همچنین به عنوان درمان برای تسکین علائم سرماخوردگی و سایر شرایطی مانند کهیر , آنژیوادم، واکنش آنافیلاکتیک، خارش و مشکلات مشابه استفاده می شود.

Cetirizine سیتریزین اثرش را با مسدود کردن یک ماده طبیعی خاص (به نام هیستامین) که بدن شما در طول یک واکنش آلرژیک ایجاد می کند, اعمال می کند.

اشکال دارویی ستیریزین :

داروی سیتریزین در اشکال دارویی مختلف وجود دارد از جمله:

• قرص خوراکی
• قرص ستیریزین ۱۰ میلی‌گرم
• قرص ستیریزین ۵ میلی‌گرم
• شربت: شربت ستیریزین ۵ میلی‌گرم/میلی‌لیتر با حجم ۶۰ میلی‌لیتر
• کپسول سافت ژل ستیریزین ۱۰ میلی‌گرم

نحوه‌ی عملکرد سیتریزین

عملکرد ستیریزین به شکل انسداد یک ماده طبیعی هیستامین است. هیستامین ماده‌ای است که بدن طی یک واکنش آلرژیک تولید می‌کند و باعث ایجاد علائم آلرژی و حساسیت می‌شود.

موارد مصرف سیتریزین

همان‌طور که گفتیم این دارو برای درمان علائم آلرژی و حساسیت‌های فصلی استفاده می‌شود. از سیتریزین برای درمان موارد زیر استفاده می‌شود:

• علائم رینیت آلرژیک فصلی یا رینیت دائمی به ویژه تب یونجه یا رینیت وازوموتور
• کاهش علائم ناشی از آسم آلرژیک
• التهاب آلرژیک ملتحمه
• آنژیوادم
• عطسه
• تسکین علائم سرماخوردگی
• آبریزش چشم
• آبریزش بینی
• کهیر
• خارش

پیش از مصرف سیتریزین

• در صورت بارداری، تصمیم بارداری یا شیردهی حتماً پزشک خود را در جریان قرار دهید.
• در صورت ابتلا به هرگونه نقص کلیوی حتماً پزشک خود را مطلع نمایید زیرا ممکن است با توجه به شرایط کلیوی، نیاز به تغییر مقدار مصرف دارو داشته باشید.
• در صورت سابقه یا ابتلا به صرع و بیماری خونی پورفیری، پزشک خود را مطلع نمایید.
• لیست کاملی از سایر داروهای مصرفی خود را در اختیار پزشک یا داروساز خود قرار دهید تا در صورت نیاز به تنظیم مجدد داروها، اقدامات لازم صورت بگیرد.
• در صورت سابقه ی حساسیت به سیتریزین و یا هر یک از داروهای ضد حساسیت، به پزشک یا داروساز اطلاع دهید.

نحوه‌ی مصرف ستیریزین 

اگر دارو را بدون تجویز پزشک مصرف می‌کنید پیش از استفاده تمام اطلاعات روی بسته‌ی دارو را مطالعه نمایید. در صورتی که سوالی داشتید از دکتر داروخانه سوال کنید. اگر پزشک داروی ستیریزین را برای شما تجویز کرده‌است، حتما از دستورات پزشک پیروی فرمایید.

• می‌توانید از قرص‌های سیتریزین قبل یا بعد از غذا استفاده کنید.
• اگر از قرص‌ سیتریزین جویدنی استفاده می‌کنید، قبل از قورت‌دادن قرص، آن را خوب بجوید.
• در صورتی که از قرص‌های سریع باز شونده استفاده می‌کنید اجازه دهید قرص به‌طورکامل حل شود و سپس آن را، با آب یا بدون آب، فرو دهید.
• اگر شربت ستیریزین را مصرف می‌کنید از پیمانه‌ی مخصوص استفاده کنید. از قاشق غذاخوری خانگی استفاده نکنید زیرا در این صورت نمی‌توانید دوز درستی را مصرف کنید.
• دوز مصرف داروی ستیریزین به سن، وضعیت بیماری، و پاسخ بدن شما به درمان بستگی دارد.
• توجه داشته باشید که دوز دارو را به طور خودسرانه افزایش ندهید و بیش از مقدار تعیین‌شده، دارو مصرف نکنید.
• اگر علائم آلرژی بهتر نشد و کهیرها پس از سه روز مصرف ستیریزین بهتر نشدند و علائم بیش از شش هفته دوام داشتند به پزشک متخصص آسم و آلرژی مراجعه کنید.
• در صورتی که وضعیت بیماری‌تان وخیم‌تر شد یا احساس کردید که به یک مشکل جدی پزشکی، مانند واکنش آلرژیک بسیار جدی یا آنافیلاکسی، مبتلا شده‌اید به سرعت به پزشک مراجعه کنید.

دوز مصرفی سیتریزین 

دوز مصرفی پیشنهادی:

• برای بزرگسالان و افراد بالای ۱۲ سال: ۱۰ میلی‌گرم یک بار در روز
• برای کودکان ۶ تا ۱۱ سال: ۵ میلی‌گرم سیتریزین دو بار در روز
• برای کودک ۲ تا ۵ ساله: ٢/۵ میلی گرم سیتریزین دو بار در روز.

دقت داشته باشید که دوز مصرفی دقیق شما را پزشکتان بر اساس شرایط شما تعیین می‌کند.

نکته بسیار مهم:

مصرف سیتریزین برای کودکان زیر ۲ سال مناسب نیست و توصیه نمی‌شود.

عوارض جانبی ستیریزین

درصورتی که پزشک این دارو را برای شما تجویز کرده است مطمئن باشید فوائد آن بیش از مضراتش بوده است. همچنین لازم است بدانید اکثر افرادی که داروی ستیریزین را مصرف کرده‌اند، عوارض جدی این دارو را تجربه نکرده‌اند.

شایع ترین عوارض جانبی سیتریزین:

مصرف داروی ستیریزین ممکن است موجب خواب‌آلودگی شود. همچنین این امکان وجود دارد که با مصرف این دارو خصوصا در کودکان، معده درد به‌وجود بیاید. چنان‌چه هر کدام از این علائم برای مدت طولانی ادامه داشت یا وخیم‌تر شد به پزشک مراجعه کنید یا به دکتر داروخانه اطلاع دهید.

باقی عوارض شایع:

• خواب آلودگی
• خستگی
• خشکی دهان
• سردرد.

در صورت مشاهده‌ی هر گونه عوارض جانبی خطرناک از جمله مشکل در ادرار و ضعف جسمانی بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.

عوارض جانبی جدی:

• افزایش تعداد ضربان قلب
• بی قراری
• تحریک پذیری
• بیش فعالی
• حالت تهوع
• سرفه
• یبوست
• کاهش ادرار
• بی نظمی ضربان قلب

واکنش آلرژیک جدی در مورد داروی ستیریزین بسیار نادر است. با این وجود اگر واکنش آلرژیک جدی‌ مثل موارد زیر را تجربه کردید، سریعا از فوریت‌های پزشکی کمک بگیرید:

• علائم پوستی
• خارش
• تورم (مخصوصا در صورت، زبان و گلو)
• گیجی شدید
• اختلال تنفسی.

با توجه به اینکه لیست عوارض کامل نیست، ممکن است با عارضه‌ای برخورد کنید که ذکر نشده باشد. در این موارد با پزشک یا دکتر داروخانه مشورت کنید.

تداخلات دارویی ستیریزین

مشخصات کلی تداخلات:

• تشدید اثرات سرکوب کننده ی CNS
• کاهش اثرات مرکزی هیستامینتداخلات رده X (پرهیز):
  آکلیدینیوم، آزلاستین (بینی)، برومپریدول، سیمتروپیوم، الوکسادولین، گلیکوپیرولات (استنشاق دهانی)، گلیکوپیرونیوم (موضعی)، ایپراتروپیوم (استنشاق دهانی)، لاسمیدیتان، لووسولپیرید، ارفنادرین، اوکساتومید، اوکسوممازین، پارالدهید، پیتولیسانت، پتاسیم کلراید، پتاسیم سیترات، روفناسین، تالیدومید، تیوتروپیوم، اومکلیدینیوم

آلرژی به سیب

آلرژی به غذا زمانی رخ می دهد که خوردن غذا باعث واکنش منفی سیستم ایمنی شود. این واکنش می تواند شامل علائم مختلف از جمله مشکلات گوارشی، کهیر و تورم مجاری تنفسی باشد که تنفس را با مشکل مواجه می کند. تخمین زده می شود که 15 میلیون نفر در ایالات متحده به آلرژی غذایی مبتلا هستند.

آلرژی به سیب در صورتی رخ می دهد که بدن شما نسبت به سیب واکنش نشان دهد، چه آنها را به طور کامل بخورید و چه در غذاهایی مانند دسر یا سس سیب مصرف کنید. سیب همچنین در نوشیدنی هایی مانند آب سیب، آب میوه و پکتین سیب وجود دارد که برای ژله کردن در غذاهایی مانند مربا و ژله استفاده می شود.

آلرژی به سیب مانند سایر آلرژی های غذایی، می تواند در افراد مختلف شکل های متفاوتی داشته باشد. میزان سیبی که می تواند باعث واکنش آلرژیک شود نیز می تواند در افراد مختلف متفاوت باشد.

چه افرادی به سیب حساسیت دارند؟

آلرژی به سیب و گرده توس

آلرژی به سیب می تواند اشکال مختلفی داشته باشد. برخی از افرادی که به گرده توس حساسیت دارند ممکن است به سیب حساسیت پیدا کنند. این مسئله به شباهت پروتئین موجود در سیب و پروتئین موجود در توس مربوط می شود که با آلرژی گرده توس ارتباط دارد. این نوع آلرژی به سیب اغلب در مناطقی با درختان توس فراوان مانند اروپای مرکزی و شمالی رخ می دهد. اگر به این نوع حساسیت به سیب مبتلا هستید، پختن سیب اغلب می تواند عامل آلِرژی زا را از بین ببرد و از واکنش آلرژیک جلوگیری کند.

آلرژی به سیب و سایر آلرژی های میوه ای

نوع دیگر حساسیت به سیب با حساسیت هلو مرتبط است. این مسئله به این دلیل است که مواد حساسیت زا در این نوع حساسیت در هلو و سیب مشابه هستند. افراد مبتلا به این آلرژی ممکن است به میوه ها و آجیل های دیگر مانند آلو، زردآلو، گیلاس، گردو و فندق نیز حساسیت داشته باشند. پختن سیب معمولاً علائم واکنش آلرژیک را در این نوع حساسیت به سیب از بین نمی برد.

زنان معمولاً بیشتر به سیب آلرژی دارند. این آلرژی همچنین بیشتر در بزرگسالان و نوجوانان شایع است. هنوز مطالعاتی برای تعیین میزان آلرژن یا پروتئین سیب برای ایجاد واکنش آلرژیک از فردی به فرد دیگر مورد نیاز است.

علائم آلرژی به سیب

اگر با واکنش آلرژیک روبرو هستید، علائم می تواند هنگام غذا خوردن یا بلافاصله بعد از غذا ظاهر شود. امکان دارد لب های شما متورم شود. ممکن است در گلو یا پشت دهان احساس خارش داشته باشید. علائم می تواند در هنگام خوردن سیب یا غذای حاوی سیب ظاهر شود. علائم عبارتند از:

• لب های متورم
• احساس خارش در گلو یا پشت دهان
• پلک های متورم
• درد یا گرفتگی معده
• اسهال
• بثورات پوستی یا کهیر

برای برخی از افراد این علائم ممکن است بعد از 15 دقیقه از بین بروند.

علائم اورژانسی

در موارد شدید آلرژی به سیب، ممکن است یک وضعیت اضطراری به نام آنافیلاکسی ایجاد شود. این مورد یک وضعیت بسیار جدی است که در آن بدن دچار شوک می شود، فشار خون شما کاهش می یابد و مجاری هوایی باریک می شوند. این مورد نیاز به مراقبت فوری پزشکی و تزریق اپی نفرین دارد. اگر فکر می کنید که شما یا اطرافیانتان دچار آنافیلاکسی هستید، با اورژانس تماس بگیرید.

علائم معمولاً بلافاصله پس از تماس با آلرژی مورد نظر ظاهر می شوند و می توانند شامل موارد زیر باشند:

• مشکل در تنفس
• اضطراب
• گیجی
• لکنت زبان
• نبض پایین
• خس خس کردن
• تورم در دهان و گلو
• حالت تهوع و درد معده
• ورم صورت
• مشکل بلع

غذاهایی که در صورت آلرژی به سیب باید از آنها اجتناب کرد

اگر آلرژی به سیب شما مربوط به حساسیت به گرده توس است می توانید سیب پخته یا فرآوری شده مصرف کنید. در برخی موارد، مواد آلرژی زا در این موارد هنگام گرم شدن یا پاستوریزاسیون از بین می روند.
برخی از افرادی که به سیب آلرژی دارند به سایر میوه ها نیز حساسیت دارند. از جمله این خوراکی های مشابه می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• کرفس
• هویج
• زردآلو
• موز
• گلابی
• خربزه
• فندق و سایر آجیل ها

کسانی که آلرژی به سیب مشابه حساسیت به هلو دارند باید از خوردن همه غذاهای حاوی سیب و هلو خودداری کنند. آلرژن یا پروتئینی که باعث واکنش آلرژیک می شود، آن را از طریق فرآوری ایجاد می کند و در آب میوه ها نیز یافت می شود. اگر به این نوع آلرژی به سیب خاص را دارید، باید از سیب یا میوه های فرآوری شده در پوره یا غذاهای دیگر اجتناب کنید.

پیشگیری

بهترین راه برای جلوگیری از واکنش آلرژیک، اجتناب از غذاهایی است که باعث این واکنش می شوند. اطمینان حاصل کنید که میزان آلرژی خود را می دانید و از کدام غذاهای حاوی سیب اجتناب کنید. برخی از آلِرژی های سیب (مانند گرده توس) می توانند سیب‌های فرآوری شده یا سیب‌ها را به عنوان مواد اولیه پس از گرم شدن تحمل کنند.

اگر فکر می کنید ممکن است به سیب آلرژی داشته باشید، با پزشک یا متخصص تغذیه در مورد مصرف میوه ها و سبزیجات مشورت کنید.

اگر می دانید که آلرژی شما شدید است همیشه به عنوان احتیاط با خود تزریق کننده اپی نفرین همراه داشته باشید.

آلرژی به عطر

آلرژی به عطر زمانی رخ می دهد که پس از قرار گرفتن در معرض عطری که حاوی آلرژن است واکنش آلرژیک نشان دهید.

علائم آلرژی به عطر می تواند ناشی از موارد زیر باشد:

• دست زدن به مایع یا ماده عطر
• اسپری شدن توسط عطر
• حتی استنشاق مقداری از آن

تفاوت  آلرژی با حساسیت

آلرژی به عطر

هنگامی که شما آلرژی دارید، بدن شما واکنش سیستم ایمنی خاصی به ماده شیمیایی موجود در عطر دارد که باعث واکنش می شود.
این بدان معناست که بدن شما ترکیب موجود در عطر را به عنوان یک ماده خارجی تشخیص می دهد. سپس، واکنشی التهابی را آزاد می کند تا به مبارزه با این ماده به عنوان یک مهاجم باکتریایی یا ویروسی کمک کند.
این واکنش سیستم ایمنی معمولاً طی چند روز ایجاد می شود و به صورت خارش یا بثورات ظاهر می شود. این علائم می توانند تا هفته ها قبل از بین رفتن ادامه داشته باشند.

حساسیت به عطر

حساسیت به عطر که بسیار رایج تر است، واکنش به چیزی است که بدن شما را تحریک می کند. حساسیت لزوماً باعث واکنش سیستم ایمنی بدن در سراسر بدن نمی شود.

در حساسیت، ممکن است بثورات پوستی بعد از چند ساعت برطرف شود یا سردرد خفیفی داشته باشید.
همچنین ممکن است چند بار قبل از برطرف شدن علائم عطسه کنید. این به این دلیل است که بدن شما با رفع مواد تحریک کننده به حالت عادی واکنش نشان می دهد.

انواع مواد

ماده ای که به آن واکنش نشان می دهید نیز تفاوت ایجاد می کند.
بیشتر مواد موجود در عطرهایی که باعث واکنش می شوند در واقع آلرژن نیستند. آنها معمولاً محرک های مصنوعی یا شیمیایی هستند که بدن شما آنها را به خوبی احساس می کند.

از سوی دیگر آلرژن ها از نظر فنی پروتئین هایی هستند که بدن با واکنش التهابی که باعث ایجاد علائم آلرژی می شود به آنها واکنش نشان می دهد.

به طور خلاصه یک آلرژی واقعی به عطر زمانی اتفاق می افتد که یک پروتئین ارگانیک در ترکیب عطر باعث واکنش شود. اکثر واکنش های افراد فقط حساسیت به عطر است.

علائم

علائمی که تجربه می کنید بستگی مستقیم با آلرژی یا حساسیت به عطر دارد. بیایید برخی از علائم رایج را بررسی کنیم.

آلرژی

اغلب واکنش های آلرژیک به صورت بثورات قرمز خارش دار نمایان می شوند که پس از قرار گرفتن در معرض عطر به سرعت ایجاد می گردند. برخی از علائم خفیف حتی پس از قرار گرفتن در معرض کوتاه مدت می تواند برای چند هفته ادامه یابد.

برخی علائم خفیف آلرژی به عطر می تواند شامل موارد زیر باشد:

• خارش، حتی در جایی که هیچ بثورات یا سوزشی مشاهده نمی کنید
• خارش در اطراف چشم و در گلو
• پوسته پوسته یا خشک شدن پوست
• تاول هایی که پوسته پوسته می شوند و چرک ترشح می کنند
• کهیر
• تکه شدن و قرمز شدن پوست
• احساس سوزش روی پوست بدون تحریک یا زخم قابل مشاهده
• حساسیت بیش از حد معمول به نور خورشید

حساسیت

برخی علائم خفیف حساسیت به عطر می تواند شامل موارد زیر باشد:

• در صورت اسپری عطر در نزدیکی صورت و مجاری تنفسی (بینی، دهان و گلو) عطسه کنید
• خارش، آبریزش یا گرفتگی بینی
• تراوش مخاط بینی در پشت گلو
• سرفه مداوم
• سردرد
• حالت تهوع

سایر واکنش های آلرژیک بسیار شدیدتر است و می تواند به سرعت رخ دهد. برخی از این علائم ممکن است نیاز به مراقبت فوری پزشکی داشته باشند. با این حال، آنها بسیار نادر هستند.

در اینجا برخی از علائم شدید و اورژانسی وجود دارد که باید مراقب آنها باشید:

• تورم در دهان، لب ها یا زبان. این نوع تورم می تواند ناراحت کننده باشد و تنفس، غذا خوردن یا صحبت کردن را برای شما سخت کند. ممکن است برای کاهش سریع تورم به درمان دارویی مانند تزریق کورتیکواستروئید نیاز داشته باشید.
• آنافیلاکسی. زمانی اتفاق می افتد که مجاری تنفسی ملتهب و نزدیک می شوند زیرا بدن شما حجم بالایی از نوعی آنتی بادی به نام IgE را آزاد می کند. این مسئله می تواند تنفس را دشوار یا غیرممکن کند. اگر این اتفاق افتاد، از فوریت های پزشکی کمک بگیرید.

درمان آلرژی به عطر

درمان برای آلرژی به عطر باید بر اساس علائم و ماده ای باشد که باعث ایجاد حساسیت می شود.

مهمتر از همه، باید شامل اجتناب از ماده ای باشد که در وهله اول باعث ایجاد علامت شده است.

این درمان ها را برای علائم خفیف و موقتی امتحان کنید:

• مصرف دارو. آنتی هیستامین های خوراکی مانند ستیریزین (زیرتک)، دیفن هیدرامین (بنادریل) یا لوراتادین (کلاریتین) می توانند به رفع خارش و گرفتگی کمک کنند. می توانید اینها را از هر داروخانه ای که داروهای بدون نسخه می فروشد تهیه کنید یا از پزشک خود نسخه بگیرید.
• کرم های موضعی کورتیکواستروئید. شما می توانید هیدروکورتیزون یا سایر کرم های استروئیدی مشابه را در محل خارش یا بثورات بمالید.
• حمام جو دوسر کلوئیدی. حمام جو دوسر می تواند خارش و التهاب را تسکین دهد. همچنین می توانید با قرار دادن بلغور جو دوسر آغشته به آب سرد در یک ماده نازک مانند جوراب شلواری، کمپرس بلغور جو دوسر درست کنید.
• لوسیون یا کرم مرطوب کننده ملایم. از ماده ای استفاده کنید که فاقد مواد مصنوعی یا مواد شیمیایی باشد که ممکن است واکنش دیگری را تحریک کند.
• نور درمانی را امتحان کنید. می توانید از رنگ آبی یا قرمز برای از بین بردن هرگونه باکتری که باعث تحریک پوست شما می شود یا برای کاهش پاسخ سیستم ایمنی روی پوست برای تسکین و ترمیم بافت استفاده کنید.

اگر آلرژی به عطر زندگی شما را مختل کرده است و می خواهید علائم شما کمتر باشد:

• تست آلرژن تماس را انجام دهید. پزشک یا متخصص آلرژی می تواند از تست های وصله ای استفاده کند که شما را در معرض مقادیر کمی آلرژن های مختلف قرار می دهد تا محرک های آلرژیک خاص شما را تعیین کند. هنگامی که متوجه شدید به چه چیزی آلرژی دارید، می توانید از هرگونه عطر حاوی این مواد اجتناب کنید.

در صورت داشتن تب یا مشکل تنفسی با اورژانس تماس بگیرید یا فوراً به دنبال کمک پزشکی باشید.

چگونه با آلرژی به عطر کنار بیاییم

اولین کاری که باید انجام دهید این است که در وهله اول از ماده ای که باعث ایجاد آلرژی می شود دوری کنید.

وقتی متوجه شدید به چه چیزی آلرژی یا حساسیت دارید، آن ماده را در هر عطری که می خواهید بخرید جستجو کنید و دیگر هرگز آن را نخرید.

اگر هنوز می خواهید به رایحه ای مشابه دست یابید، اما می خواهید از هرگونه موادی که باعث ایجاد آلرژی می شوند اجتناب کنید، عطرهای طبیعی و گیاهی را امتحان کنید.

اما همیشه نمی توانید از قرار گرفتن در معرض خطر اجتناب کنید، به خصوص اگر با افرادی زندگی می کنید یا کار می کنید که به دلایل شخصی یا حرفه ای عطر می زنند.

در ادامه راه هایی را بیان می کنیم که با انجا آنها می توانید به کنترل محیط خود و کاهش علائم آلرژی به عطر کمک کنید:

• سعی کنید از مناطق مشترکی که ممکن است افرادی که عطر می زنند از آنجا عبور کنند اجتناب کنید.
• یک دستگاه تصفیه کننده کوچک هوا را در نزدیکی محل کار خود نگه دارید تا هوای شما عاری از پروتئین های هوا باشد که می تواند علائم شما را تحریک کند.
• اجازه دهید اطرافیان از آلرژی شما مطلع شوند، در اینصورت آنها می توانند از زدن عطر در اطراف خود اجتناب کنند.
• به هیچ عنوان از محصولات معطر مانند شمع و خوشبو کننده هوا استفاده نکنید.
• هر سال واکسن آنفولانزا بزنید تا سیستم ایمنی بدن شما قوی بماند.
• با کارفرمای خود در مورد عاری نگه داشتن محل کار خود از بو صحبت کنید، به خصوص اگر همکاران دیگر شما نیز به بو آلرژی یا حساسیت دارند.

زمان مراجعه به پزشک

در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید:

• جوش های بزرگ یا کهیرهای دردناک یا خارش شدید
• احساس خستگی یا خواب آلودگی
• احساس گیجی
• احساس سرگیجه غیرمعمول
• احساس بیماری یا بالا آوردن
• افزایش ضربان قلب بدون دلیل یا ضربان غیر طبیعی
• تب دارید (100.4 درجه فارنهایت یا بیشتر)
• علائم عفونت روی پوست یا جاهای دیگر دارید، از جمله گرم شدن پوست در لمس یا بثورات خارش دار که باعث ترشح غلیظ، کدر و تغییر رنگ می شود
• خارش یا بثورات پوستی خارش دار می شوند یا دائماً شما را از زندگی روزمره خود منحرف می کنند
• بثورات پوستی از محل شروع به سایر نقاط بدن شما در حال گسترش است، یا جوش های جدیدی در جاهای دیگر بدن ظاهر می شوند
• در اطراف صورت یا اندام تناسلی خود واکنش نشان می دهید
• علائم شما پس از چند روز یا چند هفته بهتر نمی شوند یا بدتر می شوند
• به دلیل گرفتگی در گلو، در تنفس مشکل دارید

نتیجه نهایی

حساسیت و آلرژی به عطر رایج است و می تواند مخرب باشد. این امر به ویژه زمانی صادق است که مجبور باشید با افرادی کار کنید که هر روز عطر یا ادکلن استفاده می کنند و توانایی اجتناب از آنها را ندارید.
اما کارهای زیادی وجود دارد که می توانید برای کاهش قرار گرفتن در معرض مواد آلرژی زا یا بهبود علائم خود انجام دهید.
محدود کردن قرار گرفتن در معرض آلرژنها، دریافت درمان و گفتن علائم به اطرافیان می تواند به شما کمک کند تا از عهده این کار برآیید.