چربی های ترانس

چربی های ترانس

چربی ترانس 

چربی‌های ترانس یا اسیدهای چرب ترانس شکلی از چربی‌های اشباع‌ نشده‌اند. این چربی‌ها در هر دو شکل مصنوعی و طبیعی وجود دارند. شکل طبیعی چربیهای ترانس در گوشت و لبنیات پستانداران نشخوارکننده مانند گاو، گوسفند و بز وجود دارد. این چربی‌ها به‌ طور طبیعی زمانی تشکیل می‌شوند که باکتری‌های موجود در معده این نشخوارکنندگان علف را هضم می‌کنند. معمولا چربی‌ ترانس ۲ تا ۶ درصد کل چربی لبنیات و ۳ تا ۹ درصد چربی را در برش‌های گوشت گاو و گوسفند تشکیل می‌دهد.

البته بهتر است مصرف‌کنندگان لبنیات و گوشت چندان نگران نباشند. بر اساس تحقیقات متعدد مصرف چربی های ترانس طبیعی در مقادیر متوسط نگران‌کننده نیست.

بهترین نوع چربی‌های ترانس طبیعی اسید لینولئیک مزدوج است که در چربی لبنیات یافت می‌شود. احتمالا این نوع چربی ترانس برای سلامتی مفید است. همچنین، مکمل‌های خوراکی این چربی نیز در بازار موجود است. در طرف مقابل، مصرف چربی‌های ترانس مصنوعی، که با عنوان چربی‌های ترانس صنعتی یا چربی‌های هیدروژنه نیز شناخته می‌شوند، برای سلامت پرخطر است. این چربی‌ها زمانی به‌ وجود می‌آید که روغن‌های گیاهی با فرایندهای شیمیایی طوری تغییر یابند تا در دمای اتاق جامد باشند. این امر باعث می‌شود زمان نگهداری این چربی‌ها افزایش بیابد.

رابطه چربی ترانس و سلامتی

چربی های ترانس و سلامت عروق خونی

چربی های ترانس به پوشش داخلی عروق خونی که اندوتلیوم یا لایه درون رگی نام دارد صدمه می زنند.

مطالعات نشان داده مصرف چربی های ترانس به جای چربی های اشباع شده کلسترول خوب بدن را کاهش داده و رژیم های غذایی سرشار از این چربی های مضر باعث اختلال در عملکرد اندوتلیال می شوند.

چربی های ترانس و التهاب

التهاب بیش از حد در بدن عامل اصلی بسیاری از بیماری های مزمن از جمله بیماری های قلبی، سندرم متابولیک، دیابت و آرتریت می باشد.

برخی مطالعات نشان داده مصرف چربی های ترانس سطح التهاب در بدن ،به خصوص در افرادی که از اضافه وزن و چربی های اضافه بدن رنج می برند را افزایش می دهد.

چربی های ترانس و دیابت

اگرچه رابطه بین مصرف چربی های ترانس و ابتلا به دیابت هنوز به طور کامل مشخص نشده اما نتایج مطالعه بزرگی که روی تعداد زیادی از زنان انجام شد نشان داده خانم هایی که چربی های ترانس بیشتری مصرف می کنند 40 درصد بیشتر از دیگران به دیابت مبتلا می شوند.

با این وجود مطالعات دیگر این رابطه را نقض کرده و بررسی های مختلف نتایج گوناگونی درباره اثر چربی های ترانس روی مقاومت به انسولین و سطح قند خون نشان داده اند.

نتایج برخی مطالعات حیوانی حاکی از آن است که مصرف زیاد آنها می تواند به عملکرد انسولین و گلوکز در بدن آسیب رسانده و به افزایش مقاومت به انسولین، چربی های شکمی و قند خون منجر شود.

چربی های ترانس و سلامت قلب

چربی های ترانس مصنوعی ممکن است خطر ابتلا به بیماری های قلبی را افزایش دهند.

نتایج برخی مطالعات نشان داده سطح کلسترول بد خون در افرادی که به جای مصرف چربی های سالم و کربوهیدرات ها از آنها مصنوعی استفاده می کنند افزایش می یابد اما کلسترول خوب آن ها تغییری نمی کند، در حالی که مصرف بسیاری از چربی های دیگر معمولا هر دو کلسترول خوب و بدن خون را افزایش می دهند.

بنابراین جایگزین کردن چربی های سالم با چربی های ترانس باعث افزایش نسبت کلسترول کل به کلسترول خوب بدن شده و روی لیپوپروتئین ها اثر منفی می گذارد که هر دو عامل در ابتلای فرد به بیماری های قلبی نقش مهمی ایفا می کنند.

چربی های ترانس و سرطان

مطالعات اندکی در مورد تاثیر آنها روی سرطان انجام شده اما نتایج مطالعه انجام شده روی زنان حاکی از آن است که مصرف این چربی ها قبل از یائسگی خطر ابتلا به سرطان سینه بعد از یائسگی را افزایش می دهد.

با این وجود تحقیقات دیگری نیز وجود دارد که نشان داده رابطه ضعیفی بین مصرف آن و ابتلا به سرطان وجود دارد، به همین دلیل نیاز به تحقیقات بیشتری در این زمینه می باشد.

غذا های چربی ترانس

عجیب نیست که در ایالات متحده با توجه به اینکه چربی های ترانس مصرف می‌شود، به ویژه در مورد چاقی و بیماری های قلبی دچار بحران سلامتی شده است.

اسید های چرب ترانس به طور طبیعی در برخی از گوشت ها و محصولات لبنی وجود دارند، اما تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف بیش از حد غذا های صنعتی چربی ترانس خطرناک ترین مورد برای سلامتی شما است.

چربی های ترانس در PHO وجود دارد که معمولاً در غذا های سرخ شده استفاده می‌شود. چربی های ترانس را در این غذا ها پیدا خواهید کرد:

  • پیتزای یخ زده
  • چوب موزارلا
  • کالا های پخته شده بسته بندی شده
  • چیپس و تنقلات بسته بندی شده
  • خمیر بسته بندی شده و یخچالی
  • گوشت های سرخ شده و فست‌فود ها
  • مارگارین
  • کوتاه کردن سبزیجات
  • کرمر های قهوه غیر شیر

حذف چربی‌های ترانس

حذف کامل چربی‌ ترانس از رژیم غذایی شاید کار سختی باشد. در کشور آمریکا، شرکت‌ها می‌توانند روی محصولاتی که میزان چربی شان کمتر از ۰٫۵ گرم در هر وعده باشد برچسب خالی از چربی‌ ترانس بزنند. به‌ وضوح این قانون ایراداتی دارد؛ برای مثال، مصرف چند کوکی موجب دریافت بیش‌ از مقدار مجاز چربی ترانس در فرد می‌شود.

برای خودداری از مصرف چربی‌های ترانس، مهم است که برچسب محصولات را به‌ دقت بخوانید و از خرید غذاهایی که در مواد تشکیل‌دهنده‌شان روغن هیدروژنه وجود دارد خودداری کنید. همچنین، خواندن برچسب محصولات هم ممکن است گاهی کافی نباشد؛ برای مثال، برخی غذاهای فراوری‌شده مانند روغن‌های گیاهی معمولی ممکن است محتوی چربی‌های ترانس باشند، اما روی برچسب آنها یا مواد تشکیل‌دهنده‌شان چربی ترانس به چشم نخورد.

پژوهشی در کشور آمریکا روی روغن کانولا و روغن سویای تجاری نشان داد که ۰٫۵۶ تا ۴٫۲ درصد چربی‌های تشکیل‌دهنده این محصولات را تشکیل می‌دهد؛ بدون اینکه چیزی در این مورد روی بسته‌بندی آنها عنوان شده باشد.

بهترین کار این است که از مقدار مصرف غذاهای فراوری‌شده در رژیم غذایی‌تان بکاهید.

جایگزین‌های را بشناسید

 روغن‌های طبیعی

به‌ جای مصرف محصولات خوراکی تهیه‌شده از روغن‌های مصنوعی، بهتر است از روغن‌های طبیعی مانند روغن‌ زیتون، روغن ذرت و روغن کانولا استفاده کنید تا مصرف چربی‌ ترانس کاهش یابد.

 جایگزین‌های گیاهی گوشت

خوردن چند وعده گیاهی در هفته مصرف چربی را کاهش می‌دهد. در این روزها، جایگزین‌های گوشت مصرف چربی‌ها را کاهش می‌دهند. همچنین، برخی از شرکت‌ها به‌دنبال تولید محصولات جایگزین گوشت با طعم مشابه ولی پایه گیاهی هستند.

 غذاهای محتوی اسیدهای چرب تک‌‌ اشباع‌ نشده و اسیدهای چرب امگا-۳

بهتر است را با اسیدهای چرب اشباع‌شده جایگزین نکنید. شاید این‌ چربی‌ها به بدی چربی ترانس نباشند، اما همچنان باید آنها را در مقدار متوسط مصرف کنید. انجمن قلب آمریکا توصیه می‌کند چربی‌های اشباع‌شده نباید بیش‌ از ۶ درصد کالری دریافتی روزانه‌ را تشکیل بدهند.

بهتر است بیشتر چربی‌های مصرفی روزانه‌تان از منابع تک‌‌ اشباع‌نشده باشد که به کاهش کلسترول بد کمک می‌کنند. این چربی‌ها به‌ طور عمده در روغن‌ زیتون و بادام‌زمینی یافت می‌شوند. از جمله سایر منابع سالم چربی می‌توان به اسیدهای چرب امگا-۳ اشاره کرد که در ماهی و مغزها وجود دارد.

سلنیوم

سلنیوم چیست و چه فوایدی برای بدن دارد؟

سلنیوم

سلنیوم (Selenium) یکی از ترکیبات معدنی متعلق به گروه خردکانی‌ها (Trace Minerals) است. خردکانی‌ها آن دسته از ترکیبات معدنی‌اند که بدن در طول روز به میزان اندکی از آنها نیاز دارد (کمتر از ۱۰۰ میلی‌گرم).

سلنیوم یکی از ترکیبات اصلی «سلنوپروتئین‌ها» است (گروهی از پروتئین‌ها و آنزیم‌ها در بدن). وظیفه سلنوپروتئین‌ها کمک به ساختن دی. ان. ای (DNA) و محافظت از سلول‌ها در برابر آسیب و عفونت‌هاست. این گروه خاص از پروتئین‌ها در تکثیر و سوخت‌وساز (دگرگشت/ متابولیسم) هورمون‌های تیروئید هم نقش دارند.

به طور طبیعی در بسیاری از خاک ها و آب ها یافت می شود. این ماده غذایی در غذاهایی مانند ماهی ، آجیل ، گوشت گاو و مرغ و برخی غلات وجود دارد.

فواید سلنیوم

 سلنیوم در حفظ سوخت و ساز بدن موثر است در بدن عبارتست از :

به عنوان آنتی اکسیدان  قوی عمل می کند:

سلنیوم یک آنتی اکسیدان طبیعی است که به کاهش رادیکال های آزاد بدن کمک کرده و خطر ابتلا به استرس اکسیداتیو، بیماری های قلبی، آلزایمر، سرطان، پیری زودرس و سکته مغزی را کاهش می دهد.

خطر ابتلا به سرطان را کاهش می دهد:

خواص آنتی اکسیدانی سلنیوم ممکن است باعث کاهش خطر ابتلا به برخی سرطان ها شود؛ سلنیوم با کاهش آسیب DNA و کاهش استرس اکسیداتیو باعث تقویت سیستم ایمنی بدن شده و سلول های سرطانی را از بین می برد.

در یک بررسی بر روی 69 مطالعه مشخص شد که داشتن سطح بالای خون (با مصرف مواد غذایی نه مکمل) خطر ابتلا به سرطان های پستان، ریه، روده بزرگ و پروستات را کاهش می دهد.

کمک به سلامت قلب:

رژیم غذایی سرشار از سلنیوم ممکن است به سلامت قلب کمک کند و خطر ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی را کاهش دهد.

همچنین ممکن است علائم التهاب (یکی از مهمترین عوامل خطر بیماری های قلبی) را در بدن کاهش دهد.

جلوگیری از زوال ذهنی :

برخی از تحقیقات نشان داده اند که مقادیر بالای آنتی اکسیدان هایی مانند سلنیوم به تقویت حافظه کمک کرده و خطر ابتلا به آلزایمر را کاهش می دهند. مطالعات متعددی نشان داده اند که بیماران مبتلا به آلزایمر دارای سطح سلنیوم خون پایین هستند.

یک مطالعه کوچک نشان داده که مصرف منابع غذایی سلنیوم به تقویت حافظه و بهبود عملکرد های ذهنی در بیماران مبتلا به آلزایمر کمک می کند.

سلامتی تیروئید:

سلنیوم برای عملکرد صحیح غده تیروئید مهم است. این ماده معدنی قدرتمند به محافظت از تیروئید در برابر آسیب های استرس اکسیداتیو کمک کرده و در تولید هورمون های تیروئید نقش اساسی دارد.

کمبود خطر ابتلا به تیروئید هاشیموتو (نوعی کم کاری تیروئید که در آن سیستم ایمنی بدن به غده تیروئید حمله می کند را افزایش می دهد.

 تقویت سیستم ایمنی بدن:

یک آنتی اکسیدان است که باعث کاهش التهاب بدن شده و نقش مهمی در تقویت سیستم ایمنی بدن دارد.

مطالعات نشان داده اند که افزایش سطح سلنیوم خون با افزایش پاسخ ایمنی همراه است.

علاوه بر این مکمل های سلنیوم ممکن است به تقویت سیستم ایمنی بدن در مبتلایان به آنفلوانزا، سل و هپاتیت C کمک کند.

کاهش علائم آسم:

سلنیوم توانایی زیادی برای کاهش التهاب بدن دارد و می تواند علائم آسم را درمان کند. تحقیقات نشان می دهد افرادی که به آسم مبتلا هستند، سلنیوم خون کمتری دارند.

یک مطالعه نشان داده که ریه های بیماران مبتلا به آسم که سطح بالاتری دارند، عملکرد بهتری دارند.

علائم کمبود سلنیوم در بدن

ترکیب معدنی سلنیم به‌طور طبیعی در خاک یافت می‌شود. گیاه ترکیب را جذب خود می‌کند و بعدها حیوانات از این گیاهان تغذیه می‌کنند. به این ترتیب است که سلنیوم سر سفره‌های ما راه پیدا می‌کند. منتها باید بررسی کرد که خاک منطقه تا چه حد از حیث وجود این ترکیب معدنی غنی است. اگر خاک منطقه چنین ویژگی‌ای نداشته باشد، باید با دریافت مکمل خطر کمبود سلنیوم را از سر باز کرد. در غیر این صورت، در بلندمدت خطر بروز دو بیماری زیر وجود خواهد داشت:

  • بیماری کشان (Keshan Disease) که نوعی كارديوميوپاتی (بیماری عضله قلب) است؛
  • بیماری کاشین بک (Kashin-Beck ِisease) که نوعی آرتروز است.

کمبود سلنیوم در بدن علائم مختلفی را دارد که عبارتند از :

  • ناباروری در مردان و زنان
  • ضعف عضلانی
  • خستگی
  • مشکلات ذهنی
  • ریزش مو
  • ضعف سیستم ایمنی بدن
  • مشکلات قلبی
  • مشکلات مفصلی
  • اضافه وزن
  • ضعف در انجام فعالیت های شغلی و روزانه
  • احساس داشتن استرس بیش از حد
  • مشکل تنفسی و تنگی نفس

دوز مصرفی مکمل سلنیوم

  • میزان توصیه‌شده (RDA): ۵۵ میکروگرم در طول روز برای زنان و مردان ۱۹ سال به بالا کافی است و نتایج موردنظر را خواهد داشت.
  • حداکثر میزان مصرفی (UL): میزان دریافتی در طول روز نباید فراتر از ۴۰۰ میکروگرم رود. در غیر این صورت، خطر مسمومیت با این ترکیب معدنی و پیامدهای دیگر وجود خواهد داشت.

میزان سلنیم لازم برای سنین مختلف:

سن میزان روزانه توصیه‌شده (میکروگرم)
تولد تا ۶ماهگی ۱۵
۷ماهگی تا ۳سالگی ۲۰
۴سالگی تا ۸سالگی ۳۰
۹سالگی تا ۱۳سالگی ۴۰
۱۴سالگی به‌ بعد ۵۵
زنان باردار و شیرده به‌ ترتیب به ۶۰ و ۷۰ میلی‌گرم سلنیوم در روز نیاز دارند. در این برهه‌های زمانی، به میزان بیشتری از سلنیوم، در مقایسه با دیگران، نیاز خواهند داشت.

منابع خوراکی

اولین راه درمانی برای این کمبود، استفاده از رژیم غذایی سرشار از سلنیوم می باشد . برخی از مواد غذایی حاوی سلنیوم عبارتند از :

  • بادام زمینی برزیلی
  • تن ماهی
  • برنج
  • لوبیا
  • نان گندم
  • میگو
  • استیک گوشت
  • جگر
  • پنیر کاتیج
  • تخم مرغ
  • برنج قهوه ای

عوارض و پیامدهای جذب بیش‌ از حد سلنیوم

مصرف بیش‌ از حد خوراکی‌ها و مکمل‌های حاوی ممکن است با عوارض و پیامدهایی همراه شود:
  • ریزش مو
  • خستگی
  • ضعف عضلانی
  • حالت تهوع، اسهال
  • زخم و ناراحتی پوستی
  • قرمزی و التهاب پوست
  • تحریک‌پذیری (Irritability)
  • طعم فلز در دهان، بوی بد دهان
  • تغییر رنگ یا شکننده‌شدن ناخن‌ها

مصرف مکمل یا خوراکی‌های حاوی برای کسانی که مبتلا به بیماری های خود ایمنی هستند چندان خوب نیست. با تحریک دستگاه ایمنی وضعیت بیماری را وخیم‌تر می‌کند. پیامد دیگر جذب زیاد این ترکیب معدنی احتمال تحت‌ تأثیر قرارگرفتن باروری مردان است، چون سلنیوم حرکت اسپرم‌ها را کندتر می‌کند؛ البته اگر میزان زیادی از آن در بدن باشد.