لوراتادین

لوراتادین _ loratadine

لوراتادین

لوراتادین؛ بسیاری از ما با انواع آلرژی و حساسیت فصلی به گل‌ها، گیاهان و مواد غذایی مختلف آشنا هستیم. عطسه، خارش بینی، آب ریزش چشم و علائم مشابه که بسیار هم کلافه‌کننده هستند، به‌ دلیل آزاد شدن هیستامین در بدن ایجاد می‌شوند. هیستامین ماده‌ای شیمیایی است که با قرارگرفتن درمعرض عامل حساسیت‌زا به‌ شکل طبیعی در بدن تولید می‌شود. ترکیباتی که از آزادسازی هیستامین جلوگیری می‌کنند، آنتی هیستامین‌ نامیده می‌شوند. لوراتادین یکی از معروف‌ترین آنتی‌ هیستامین‌هاست.

عملکرد لوراتادین

آنتی هیستامین سه حلقه ای طولانی اثر (آنتاگونیست اختصاصی گیرنده محیطی H1)

موارد مصرف

لوراتادین یکی از انواع داروهای آنتی‌هیستامین یا ضد حساسیت است و بدون نسخهٔ پزشک می‌توان آن را از داروخانه تهیه کرد. از این دارو اغلب برای درمان موارد زیر استفاده می‌شود:

  • حساسیت بینی (التهاب مخاط بینی)؛
  • کهیر؛
  • قرمزی پوست؛
  • خارش پوست.

موارد منع مصرف قرص لوراتادین

افراد زیر باید از مصرف لوراتادین خودداری کنند:

  • کودکان زیر ۶ سال.
  • افرادی‌ که به اجزای مؤثر تشکیل‌دهنده‌ٔ لوراتادین یا دس لوراتادین (کلارینِکس) حساس هستند؛
  • کسانی‌ که به اختلال مادرزادی و نادر فنیل کتونوری (Phenylketonuria) با علامت اختصاری PKU مبتلا هستند (زیرا برخی از انواع لوراتادین ممکن است حاوی فنیل آلانین باشند)؛
  • افرادی‌ که آسم دارند، به بیماری های کلیوی مبتلا هستند یا مشکلات ضعف کبدی دارند، قبل از مصرف این دارو باید با پزشک مشورت کنند؛

نحوه مصرف لوراتادین

مصرف این دارو به جز مواردی که پزشک تجویز کرده باشد برای کودکان زیر ۶ سال توصیه نمی‌شود.

اگر از این دارو به صورت خوددرمانی استفاده می‌کنید، قبل از مصرف تمام دستورالعمل‌های بسته‌بندی محصول را بخوانید. اگر پزشک این دارو را تجویز کرده از دستورات پزشک پیروی کنید.

دوز مصرف داروی لوراتادین به سن، وضعیت بیماری و پاسخگویی بدن شما به درمان بستگی دارد. همچنین برندها و فرم های مختلفی از لوراتادین در بازار موجود است. به همین دلیل لازم است راهنمای مصرف لوراتادین را به دقت مطالعه فرمایید زیرا مقدار آن در محصولات مختلف متفاوت است. توجه داشته باشید که دوز دارو را خودسرانه به بیشتر از مقدار تجویزی افزایش ندهید.

اگر علائم آلرژیم شما پس از ۳ روز و یا التهابات کهیری شما پس از ۶ هفته بهبود نیافت با پزشک خود مشورت کنید. اگر شرایطتان بدتر شد و یا فکر می‌کنید مشکل جدی پزشکی مانند واکنش حساسیتی شدید و یا آنافیلاکسی دارید با اورژانس تماس بگیرید.

مقدار مصرف شربت و قرص لوراتادین

به‌ طور معمول لوراتادین را باید یک‌بار در روز مصرف کنید. با این‌ حال اگر پزشکتان تجویز دیگری دارد به آن عمل کنید. معمولا لوراتادین را فقط برای مدت کوتاهی، تا رفع‌ شدن کامل علائم تجویز می‌کنند. بعد از آن باید دارو را به یک‌باره قطع کنید.

مصرف این دارو برای کودکان زیر ۶ سال ممنوع است. برای بزرگ‌ سالان، مصرف روزانه بیش از ۱۰ میلی‌گرم معادل بیش‌ از یک عدد قرص، کپسول یا دو قاشق چای‌خوری از شربت آن توصیه نمی‌شود. مگر این‌ که پزشک تشخیص داده باشد که باید بیشتر از آن مصرف کنید.

اگر نشانه‌هایی از بهبود در خودتان نمی‌بینید یا حس می‌کنید بدتر شده‌اید، با پزشکتان تماس بگیرید.

عوارض

  • خواب آلودگی؛
  • خستگی؛
  • دل درد؛
  • خشکی چشم؛
  • خشکی دهان و گلو؛
  • اسهال؛
  • احساس هیجان، وحشت یا عصبی‌ شدن که محرک سیستم عصبی مرکزی است. این حالت با خواب‌‌ آلودگی و خستگی تناقض دارد.

برخی از عوارض جانبی که جدی‌تر هستند، عبارت‌اند از:

  • التهاب یا آسیب کبدی؛
  • گرفتگی و درد قفسه‌ سینه یا مجاری تنفسی؛
  • بیهوشی یا غش؛
  • تشنج؛
  • کاهش پلاکت خون (ترومبوسیتوپنی).

تداخلات دارویی

مصرف هم‌زمان لوراتادین و رانکسا (Ranexa) که به نام رانولازین هم معروف است و برای درمان آنژین صدری (نوعی از بیماری های قلبی عروقی) به‌کار می‌رود خطرناک است. همچنین اگر هر یک از داروهای زیر را مصرف می‌کنید، پیش از مصرف لوراتادین به پزشک‌تان اطلاع دهید:

  • آمیودارون (Amiodaron) با نام‌های تجاری کوردارون (Cordarone)، نکسترون (Nexterone) و پاکرون (Pacerone) که برای درمان ضربان نامنظم قلب است؛
  • داروناویر (Darunavir) با نام تجاری پرزیستا (Prezista) که مهارکنندهٔ پروتئاز ویروس ایدز است؛
  • ریتوناویر (Ritonavir) که برای درمان عفونت ایدز است؛
  • سایمتیدین (Cimetidine) که داروی معده است؛
  • کتوکونازول (Ketoconazol) که برای درمان عفونت قارچی است؛
  • داساتینیب (Dasatinib) با نام تجاری اسپریکل (Sprycel) که برای درمان سرطان خون است؛
  • میدودرین (Midodrine) که برای افت فشار خون مصرف می‌شود؛
  • اریترومایسین (Erythromycin) که نوعی آنتی‌بیوتیک است؛
  • و هر داروی دیگری که شما را خواب‌آلود می‌کند، دهانتان را خشک می‌کند یا در هنگام ادرار کردن برایتان مشکل ایجاد می‌کند.

تا زمانی‌ که تحت درمان با قرص لوراتادین هستید، الکل مصرف نکنید. الکل و لوراتادین هر دو سبب خواب‌آلودگی، خشکی دهان و خشکی چشم (تاری دید) می‌شوند.

در مورد آلرژی به عطر چه باید کرد؟

آلرژی به عطر

آلرژی به عطر زمانی رخ می دهد که پس از قرار گرفتن در معرض عطری که حاوی آلرژن است واکنش آلرژیک نشان دهید.

علائم آلرژی به عطر می تواند ناشی از موارد زیر باشد:

  • دست زدن به مایع یا ماده عطر
  • اسپری شدن توسط عطر
  • حتی استنشاق مقداری از آن

تفاوت  آلرژی با حساسیت

آلرژی به عطر

هنگامی که شما آلرژی دارید، بدن شما واکنش سیستم ایمنی خاصی به ماده شیمیایی موجود در عطر دارد که باعث واکنش می شود.
این بدان معناست که بدن شما ترکیب موجود در عطر را به عنوان یک ماده خارجی تشخیص می دهد. سپس، واکنشی التهابی را آزاد می کند تا به مبارزه با این ماده به عنوان یک مهاجم باکتریایی یا ویروسی کمک کند.
این واکنش سیستم ایمنی معمولاً طی چند روز ایجاد می شود و به صورت خارش یا بثورات ظاهر می شود. این علائم می توانند تا هفته ها قبل از بین رفتن ادامه داشته باشند.

حساسیت به عطر

حساسیت به عطر که بسیار رایج تر است، واکنش به چیزی است که بدن شما را تحریک می کند. حساسیت لزوماً باعث واکنش سیستم ایمنی بدن در سراسر بدن نمی شود.

در حساسیت، ممکن است بثورات پوستی بعد از چند ساعت برطرف شود یا سردرد خفیفی داشته باشید.
همچنین ممکن است چند بار قبل از برطرف شدن علائم عطسه کنید. این به این دلیل است که بدن شما با رفع مواد تحریک کننده به حالت عادی واکنش نشان می دهد.

انواع مواد

ماده ای که به آن واکنش نشان می دهید نیز تفاوت ایجاد می کند.
بیشتر مواد موجود در عطرهایی که باعث واکنش می شوند در واقع آلرژن نیستند. آنها معمولاً محرک های مصنوعی یا شیمیایی هستند که بدن شما آنها را به خوبی احساس می کند.

از سوی دیگر آلرژن ها از نظر فنی پروتئین هایی هستند که بدن با واکنش التهابی که باعث ایجاد علائم آلرژی می شود به آنها واکنش نشان می دهد.

به طور خلاصه یک آلرژی واقعی به عطر زمانی اتفاق می افتد که یک پروتئین ارگانیک در ترکیب عطر باعث واکنش شود. اکثر واکنش های افراد فقط حساسیت به عطر است.

علائم

علائمی که تجربه می کنید بستگی مستقیم با آلرژی یا حساسیت به عطر دارد. بیایید برخی از علائم رایج را بررسی کنیم.

آلرژی

اغلب واکنش های آلرژیک به صورت بثورات قرمز خارش دار نمایان می شوند که پس از قرار گرفتن در معرض عطر به سرعت ایجاد می گردند. برخی از علائم خفیف حتی پس از قرار گرفتن در معرض کوتاه مدت می تواند برای چند هفته ادامه یابد.

برخی علائم خفیف آلرژی به عطر می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • خارش، حتی در جایی که هیچ بثورات یا سوزشی مشاهده نمی کنید
  • خارش در اطراف چشم و در گلو
  • پوسته پوسته یا خشک شدن پوست
  • تاول هایی که پوسته پوسته می شوند و چرک ترشح می کنند
  • کهیر
  • تکه شدن و قرمز شدن پوست
  • احساس سوزش روی پوست بدون تحریک یا زخم قابل مشاهده
  • حساسیت بیش از حد معمول به نور خورشید

حساسیت

برخی علائم خفیف حساسیت به عطر می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • در صورت اسپری عطر در نزدیکی صورت و مجاری تنفسی (بینی، دهان و گلو) عطسه کنید
  • خارش، آبریزش یا گرفتگی بینی
  • تراوش مخاط بینی در پشت گلو
  • سرفه مداوم
  • سردرد
  • حالت تهوع

سایر واکنش های آلرژیک بسیار شدیدتر است و می تواند به سرعت رخ دهد. برخی از این علائم ممکن است نیاز به مراقبت فوری پزشکی داشته باشند. با این حال، آنها بسیار نادر هستند.

در اینجا برخی از علائم شدید و اورژانسی وجود دارد که باید مراقب آنها باشید:

  • تورم در دهان، لب ها یا زبان. این نوع تورم می تواند ناراحت کننده باشد و تنفس، غذا خوردن یا صحبت کردن را برای شما سخت کند. ممکن است برای کاهش سریع تورم به درمان دارویی مانند تزریق کورتیکواستروئید نیاز داشته باشید.
  • آنافیلاکسی. زمانی اتفاق می افتد که مجاری تنفسی ملتهب و نزدیک می شوند زیرا بدن شما حجم بالایی از نوعی آنتی بادی به نام IgE را آزاد می کند. این مسئله می تواند تنفس را دشوار یا غیرممکن کند. اگر این اتفاق افتاد، از فوریت های پزشکی کمک بگیرید.

درمان آلرژی به عطر

درمان برای آلرژی به عطر باید بر اساس علائم و ماده ای باشد که باعث ایجاد حساسیت می شود.

مهمتر از همه، باید شامل اجتناب از ماده ای باشد که در وهله اول باعث ایجاد علامت شده است.

این درمان ها را برای علائم خفیف و موقتی امتحان کنید:

  • مصرف دارو. آنتی هیستامین های خوراکی مانند ستیریزین (زیرتک)، دیفن هیدرامین (بنادریل) یا لوراتادین (کلاریتین) می توانند به رفع خارش و گرفتگی کمک کنند. می توانید اینها را از هر داروخانه ای که داروهای بدون نسخه می فروشد تهیه کنید یا از پزشک خود نسخه بگیرید.
  • کرم های موضعی کورتیکواستروئید. شما می توانید هیدروکورتیزون یا سایر کرم های استروئیدی مشابه را در محل خارش یا بثورات بمالید.
  • حمام جو دوسر کلوئیدی. حمام جو دوسر می تواند خارش و التهاب را تسکین دهد. همچنین می توانید با قرار دادن بلغور جو دوسر آغشته به آب سرد در یک ماده نازک مانند جوراب شلواری، کمپرس بلغور جو دوسر درست کنید.
  • لوسیون یا کرم مرطوب کننده ملایم. از ماده ای استفاده کنید که فاقد مواد مصنوعی یا مواد شیمیایی باشد که ممکن است واکنش دیگری را تحریک کند.
  • نور درمانی را امتحان کنید. می توانید از رنگ آبی یا قرمز برای از بین بردن هرگونه باکتری که باعث تحریک پوست شما می شود یا برای کاهش پاسخ سیستم ایمنی روی پوست برای تسکین و ترمیم بافت استفاده کنید.

اگر آلرژی به عطر زندگی شما را مختل کرده است و می خواهید علائم شما کمتر باشد:

  • تست آلرژن تماس را انجام دهید. پزشک یا متخصص آلرژی می تواند از تست های وصله ای استفاده کند که شما را در معرض مقادیر کمی آلرژن های مختلف قرار می دهد تا محرک های آلرژیک خاص شما را تعیین کند. هنگامی که متوجه شدید به چه چیزی آلرژی دارید، می توانید از هرگونه عطر حاوی این مواد اجتناب کنید.

در صورت داشتن تب یا مشکل تنفسی با اورژانس تماس بگیرید یا فوراً به دنبال کمک پزشکی باشید.

چگونه با آلرژی به عطر کنار بیاییم

اولین کاری که باید انجام دهید این است که در وهله اول از ماده ای که باعث ایجاد آلرژی می شود دوری کنید.

وقتی متوجه شدید به چه چیزی آلرژی یا حساسیت دارید، آن ماده را در هر عطری که می خواهید بخرید جستجو کنید و دیگر هرگز آن را نخرید.

اگر هنوز می خواهید به رایحه ای مشابه دست یابید، اما می خواهید از هرگونه موادی که باعث ایجاد آلرژی می شوند اجتناب کنید، عطرهای طبیعی و گیاهی را امتحان کنید.

اما همیشه نمی توانید از قرار گرفتن در معرض خطر اجتناب کنید، به خصوص اگر با افرادی زندگی می کنید یا کار می کنید که به دلایل شخصی یا حرفه ای عطر می زنند.

در ادامه راه هایی را بیان می کنیم که با انجا آنها می توانید به کنترل محیط خود و کاهش علائم آلرژی به عطر کمک کنید:

  • سعی کنید از مناطق مشترکی که ممکن است افرادی که عطر می زنند از آنجا عبور کنند اجتناب کنید.
  • یک دستگاه تصفیه کننده کوچک هوا را در نزدیکی محل کار خود نگه دارید تا هوای شما عاری از پروتئین های هوا باشد که می تواند علائم شما را تحریک کند.
  • اجازه دهید اطرافیان از آلرژی شما مطلع شوند، در اینصورت آنها می توانند از زدن عطر در اطراف خود اجتناب کنند.
  • به هیچ عنوان از محصولات معطر مانند شمع و خوشبو کننده هوا استفاده نکنید.
  • هر سال واکسن آنفولانزا بزنید تا سیستم ایمنی بدن شما قوی بماند.
  • با کارفرمای خود در مورد عاری نگه داشتن محل کار خود از بو صحبت کنید، به خصوص اگر همکاران دیگر شما نیز به بو آلرژی یا حساسیت دارند.

زمان مراجعه به پزشک

در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید:

  • جوش های بزرگ یا کهیرهای دردناک یا خارش شدید
  • احساس خستگی یا خواب آلودگی
  • احساس گیجی
  • احساس سرگیجه غیرمعمول
  • احساس بیماری یا بالا آوردن
  • افزایش ضربان قلب بدون دلیل یا ضربان غیر طبیعی
  • تب دارید (100.4 درجه فارنهایت یا بیشتر)
  • علائم عفونت روی پوست یا جاهای دیگر دارید، از جمله گرم شدن پوست در لمس یا بثورات خارش دار که باعث ترشح غلیظ، کدر و تغییر رنگ می شود
  • خارش یا بثورات پوستی خارش دار می شوند یا دائماً شما را از زندگی روزمره خود منحرف می کنند
  • بثورات پوستی از محل شروع به سایر نقاط بدن شما در حال گسترش است، یا جوش های جدیدی در جاهای دیگر بدن ظاهر می شوند
  • در اطراف صورت یا اندام تناسلی خود واکنش نشان می دهید
  • علائم شما پس از چند روز یا چند هفته بهتر نمی شوند یا بدتر می شوند
  • به دلیل گرفتگی در گلو، در تنفس مشکل دارید

نتیجه نهایی

حساسیت و آلرژی به عطر رایج است و می تواند مخرب باشد. این امر به ویژه زمانی صادق است که مجبور باشید با افرادی کار کنید که هر روز عطر یا ادکلن استفاده می کنند و توانایی اجتناب از آنها را ندارید.
اما کارهای زیادی وجود دارد که می توانید برای کاهش قرار گرفتن در معرض مواد آلرژی زا یا بهبود علائم خود انجام دهید.
محدود کردن قرار گرفتن در معرض آلرژنها، دریافت درمان و گفتن علائم به اطرافیان می تواند به شما کمک کند تا از عهده این کار برآیید.