آلرژی از مشکلاتی است که مخصوص افراد خاصی نبوده و در هر گروه سنی دیده می‌شود. به طور معمول خارش، قرمزی و التهاب از علائم چنین بیماری‌هایی است که در صورت تداوم، کلافه‌کننده خواهد بود. در چنین شرایطی ممکن است پزشک برای برطرف شدن علائم بیماری، مصرف داروهای کورتونی را پیشنهاد دهد. اگرچه مصرف این داروها تاثیرات مثبتی که بر روند بهبود بیماری دارند؛ اما متاسفانه دارای عوارض خاصی هم هستند و تنها باید در صورت ضرورت و با نظر پزشک، استفاده شوند. بنابراین واضح است که مصرف خودسرانه و بی‌رویه آن‌ها عوارض خاصی به دنبال خواهد داشت. در ادامه با یکی از داروهای برطرف‌کننده التهاب با عنوان آمپول تریام هگزال آشنا می‌شویم.

آمپول تریام هگزال

تریام هگزال با نام دیگر تریامسینولون از داروهای کورتیکواستروئید است که برای درمان بیماری‌هایی مختلفی نظیر اگزما، آلرژی، لوپوس، پسوریازیس، آلوپسی، آسم و آرتریت خودایمنی استفاده می‌شود. داروهای کورتیکواستروئید از انتشار موادی که باعث التهاب در بدن می‌شوند، جلوگیری می‌کنند.

موارد مصرف آمپول تریام هگزال

•  درمان جايگزينی در نارسايی غده فوق كليوی
•  درمان علامتی اختلالات التهابی و آلرژيك
•  جهت سركوب كردن سيستم ايمنی
•  هيپرپلازی مادرزادی آدرنال
• ادم مغزی
• بيماری های روماتيسمی

مقدار و نحوه مصرف آمپول تریام هگزال

تزریق داخل مفصلی آمپول تریام هگزال

برای تزریق داخل مفصلی یا تزریق به غلاف تاندون و بوراسه، ۲٫۵ تا ۱۵mg، زیر جلدی یا مستقیم تزریق تا ۴۰ میلی گرم (۱٫۰ میلی لیتر) برای مفاصل بزرگتر، بسته به نوع بیماری خاصی که تحت درمان قرار می گیرد. تزریق های تک در چندین محل برای درگیری چند مفصل، تا مجموع ۸۰ میلی گرم، بدون واکنش های نامناسب داده شده است.

بزرگسالان و کودکان بالای ۱۲ سال: دوز اولیه پیشنهاد شده ۴۰mg (1.0ml) است که به طور عمیق به رگه های بالایی و بیرونی عضله گلوتال تزریق می شود. دوز بعدی پس از واکنش بیمار و دوره امداد بستگی دارد. بیماران مبتلا به تب یونجه یا گرده آسم که به درمان متعارف واکنش نشان ندادند ممکن است پس از یک بار مصرف ۴۰ تا ۱۰۰ میلی گرم که علائم آلرژیک ظاهر می شود، علائم طولانی در طول فصل گرده افشانی به دست آید.

کودکان ۶-۱۲ ساله: ۲٫۵ تا ۱۵ میلی لیتر که ممکن است در صورت لزوم تکرار شود.

واکنش منفی آمپول تریام هگزال

افزایش حساسیت و شدت عفونت با سرکوب علائم بالینی و علائم، عفونت های فرصت طلبانه، عود سل ریوی خاموش در درمان طولانی مدت. تجویز دوز بالا می تواند طیف گسترده ای از واکنش های روانپزشکی شامل اختلالات عاطفی، زخم پپتیک، فشار خون بالا و ترومبوفلبیت را ایجاد کند.

عوارض جانبی آمپول تریام هگزال

عوارض جانبی بخشی از هویت این آمپول است. اما اگر پزشک دارویی را برای شما تجویز می کند بی شک اثربخشی آن بیشتر از عوارض جانبی آن است. عوارض جانی آمپول تریام هگزال به شرح زیرند:

• افزایش حساسیت
• افزایش شدت عفونت
• عود سل ریوی در طول مدت درمان
• فشار خون بالا
• زخم پپتیک
• ترومبوفلبیت
• تاول
• سوزش پوست
• پوسته پوسته شدن پوست
• خشکی شدید پوست
• افزایش رشد مو به ویژه در صورت
• افزایش ریزش مو در سر
• ایجاد خطوط قرمز بر روی بازو، ساق پا، کشاله ران
• نازک شدن پوست
• بروز آکنه های پوستی

موارد احتیاط

آتروفی قشر آدرنال در طول درمان طولانی ایجاد می شود و ممکن است سال ها بعد از قطع درمان ادامه یابد. پس از مصرف طولانی مدت دارو، باید از مصرف کورتیکواستروئیدها اجتناب کرد، بنابراین برای جلوگیری از نارسایی حاد آدرنال همیشه باید تدریجی باشد و باید در طول هفته ها یا ماه ها با توجه به دوز و مدت زمان درمان کاهش یابد.

در طول درمان با Triamhexal، مصرف سدیم باید محدود شود و مکمل های حاوی پتاسیم باید افزایش یابد.

در طول درمان طولانی مدت با ترامواکسال، نظارت منظم چشم پزشک نشان داده شده است.

کورتیکواستروئیدها باعث کاهش تاخیر رشد در نوزادان، دوران کودکی و نوجوانی می شود که ممکن است غیر قابل برگشت باشد، بنابراین رشد و توسعه کودکان در درمان کورتیکواستروئید طولانی مدت باید به دقت مشاهده شود.

توانایی کورتیکواستروئیدها برای عبور از جفت در بین داروهای فردی متفاوت است، با این حال، تریامسینولون از جفت عبور می کند. Triamhexal در گروه C قرار دارد. کورتیکواستروئیدها ممکن است به شیر مادر منتقل شوند، اگر چه برای تریامسینولون هیچ داده ای وجود ندارد. نوزادان مادرانی که دوزهای بالایی از کورتیکواستروئیدهای سیستمیک را برای دوره های طولانی مصرف می کنند، ممکن است میزان سرکوب آدرنال را داشته باشند، بنابراین در طول شیردهی توصیه نمی شود.

تداخل دارویی

تداخل دارویی مسئله بسیار مهمی است که اگر جدی گرفته نشود می تواند مشکلات زیادی را در سلامتی به وجود بیاورد. آمپول تریام هگزال با داروهای زیر تداخل دارد:

• آسپرین
• دیورتیک
• وارفارین
• سیکلوسپورین
• داروهای کاهش دهنده قند خون مانند انسولین
• کتوکونازول
• ریفامپین
• داروهای ضد تشنج

داروی تریام هگزال را شرکت بهستان پخش توزیع می کند و در داروخانه آنلاین دیجی دارو ( دکتر قاسمی) موجود می باشد.

امیدوارم از مطلب امروز بهره و لذت کافی را برده باشید. با تشکر دکتر قاسمی 1400/12/03

خارش پوست در شب یا خارش شبانه، یک بیماری شایع است که معمولاً در اثر فرایندهای طبیعی بدن، شرایطی که باعث تحریک پوست می شوند یا داروها ایجاد می شود.

چند داروی خانگی و داروی داروخانه ای وجود دارند که می توانند به کاهش علائم کمک کنند.

اما در موارد نادر، افزایش سوزش پوست در شب می تواند نشانه بیماری های جدی تری مانند سرطان یا نارسایی اندام ها باشد.

خارش شبانه چیست؟

تقریباً یک چهارم بزرگسالان در ایالات متحده در طول زندگی خود دچار خارش طولانی مدت پوست می شوند. به این حالت خارش مزمن گفته می شود.

بر اساس یک مطالعه در سال 2016 ، بیش از 90 درصد از افراد مبتلا به خارش مزمن از خارش شبانه (NP) یا افزایش خارش پوست در شب شکایت دارند.

موارد شدید خارش شبانه اغلب خواب را مختل کرده و استراحت شبانه را دشوار می کند. با گذشت زمان، این مسئله می تواند بر عملکرد و سلامت کلی تأثیر منفی بگذارد.

خارش همچنین می تواند باعث آسیب پوست شده و احتمال عفونت را افزایش دهد.

علل

مانند بسیاری از بیماری های پوستی دیگر، خارش پوست ممکن است در شب افزایش یابد. چرخه طبیعی هورمون ها، مولکول ها و مواد شیمیایی خاصی که در طول شب در بدن ایجاد می شود نیز می تواند باعث خارش شود.

در برخی موارد به دلیل عدم وجود حواس پرتی های بیرونی، پوست ممکن است فقط در طول شب احساس خارش کند. اما خارش شبانه نیز ممکن است نشانه بیماری های جدی تری باشد.

دلایل طبیعی خارش شبانه عبارتند از:

ریتم شبانه روزی

بدن تا حدی هورمونها و مواد شیمیایی را با استفاده از ریتم شبانه روزی تنظیم می کند، که چرخه طبیعی 24 ساعته بدن است.

ریتم شبانه روزی باعث ایجاد چند نوسان یا تغییر می شود که می تواند خارش پوست را در شب افزایش دهد. این تغییرات عبارتند از:

• افزایش جریان خون به پوست
• افزایش دمای پوست
• افزایش سیتوکین، مولکولهایی که ارتباط سلولها را در طول پاسخهای ایمنی هماهنگ می کند ، که ممکن است التهاب را افزایش دهد
• کاهش کورتیکواستروئید، هورمون هایی که به کاهش التهاب کمک می کنند
• اختلال در پروستاگلاندین(PG) ، هورمون هایی که باعث گسترش عروق خونی می شوند
• افزایش از دست دادن آب از پوست (عرق)

یائسگی و بارداری

تغییرات در سطح هورمون استروژن ممکن است باعث خشکی، خارش پوست یا برافروختگی پوست شود. برخی از زنان یائسه این احساس را دارند که مورچه هایی در زیر پوست آنها در حال حرکت هستند.

علل دیگر

سایر علل شایع خارش شبانه عبارتند از:

• کهیر
• نیش حشرات، از جمله حشرات ساس، شپش، مگس یا کک
• واکنشهای آلرژیک به مواد شیمیایی، رنگ یا عطر
• پوست خشک
• آفتاب سوختگی یا سوختگی
• آبله مرغان
• استرس
• تعریق بیش از حد
• عادت عصبی
• داروها، از جمله آنتی بیوتیک ها، ضد قارچ ها، استاتین ها و مسکن های مخدر (مواد مخدر)

در موارد نادر، خارش پوست در شب می تواند نشانه بیماری های جدی تر یا مواردی باشد که نیاز به درمان دارند. این بیماری ها عبارتند از:

• اگزما، شرایطی که باعث خارش طولانی مدت و بثورات پوستی می شود
• پسوریازیس، یک بیماری خود ایمنی
• عفونت های قارچی پوست، مانند عفونت پای ورزشکار (کرم حلقوی) و کرم سوزنی
• بیماری های تیروئید، به ویژه تیروئید پرکار
• سرطان پوست
• سرطان های دیگر، به ویژه سرطان های سلول های ایمنی و سلول های خونی مانند لنفوم و لوسمی
• شرایطی که بر سیستم عصبی تأثیر می گذارد مانند دیابت، زونا و بیماری ام اس (MS)
• اچ آی وی
• نارسایی کلیه یا کبد
• نارسایی کمبود آهن
• افسردگی یا اضطراب شدید

درمانهای خانگی خارش شبانه

چند روش آسان برای کمک به کاهش خارش شبانه بدون استفاده از دارو وجود دارد.

روشهای متداول کاهش خشکی پوست در شب عبارتند از:

• حمام کردن در آب سرد یا ولرم قبل از خواب، فقط از صابون های مرطوب کننده، بدون بو، جوش شیرین یا بلغور جو دوسر کلوئیدی استفاده کنید.
• استفاده از مرطوب کننده های حاوی گلیسیرین، بدون روغن و الکل قبل از خواب
• استفاده از پمادها و کرم های طبیعی با ویتامین E و آلوئه ورا
• استفاده از دستگاه بخور در اتاق خواب برای مرطوب کردن هوا
• قبل از خواب یک کمپرس سرد مانند پارچه سرد و مرطوب را روی پوست قرار دهید
• استفاده از فن برای ایجاد جریان هوا و سر و صدای پس زمینه به عنوان منبع حواس پرتی ذهنی
• پوشیدن دستکش برای جلوگیری از خاراندن، که می تواند علائم را بدتر کند
• هنگام خوابیدن از نوارها یا تکنیک های مدیتیشن استفاده کنید
• تمرین تکنیک های آرامش بخش مانند تجسم ، قبل از خواب
• کوتاه کردن ناخن ها برای کاهش احتمال تحریک بیشتر پوست
• پوشیدن لباسهای گشاد و مناسب برای تنفس پوست
• عدم اجازه ورود حیوانات خانگی به اتاق خواب
• بررسی اتاق خواب از نظر علائم ساس یا سایر حشرات از جمله کک یا مورچه
• نوشیدن چای بدون کافئین مانند بابونه یا نعناع، قبل از خواب
• استفاده از 2 تا 3 قطره اسانس آرامش بخش مانند اسطوخودوس، روی بالش قبل از خواب

پیشگیری

ایجاد تغییرات ساده در سبک زندگی می تواند به کاهش خطر خارش پوست در شب کمک کند.

راههای جلوگیری از خارش شبانه عبارتند از:

• هیدراته ماندن برای کاهش خشکی پوست
• اجتناب از سونا و حمام طولانی یا دوش گرم قبل از خواب برای جلوگیری از افزایش دمای بدن و از دست دادن رطوبت
• پوشیدن لباس های ساخته شده از الیاف طبیعی مانند پنبه
• اجتناب از لوازم آرایشی معطر یا رنگ شده، پاک کننده ها یا زیبایی قبل از خواب
• اجتناب از مواد شیمیایی مانند کافئین و الکل که می تواند جریان خون را به پوست افزایش دهد
• اتاق خواب را خنک یا زیر 70 درجه فارنهایت نگه دارید و مطمئن شوید که مقدار زیادی جریان هوا وجود دارد
• سعی کنید فعالیت هایی را انجام ندهید که باعث افزایش دمای بدن و افزایش جریان خون در پوست قبل از خواب می شود
• تعویض ملافه به طور منظم، ایده آل به صورت هفتگی
• درمان همه حیوانات خانگی خانگی که خارج از منزل می روند با داروهای مورد تایید دامپزشک برای انگل هایی مانند کک و کرم حلقوی

درمان خارش پوست در شب

همچنین داروهای بدون نسخه و نسخه ای موجود است که می تواند به درمان علائم موجود کمک کرده و از عود آنها جلوگیری کند. داروهای بدون نسخه که برای درمان و جلوگیری از خارش شبانه استفاده می شوند عبارتند از:

• کرم های کورتیکواستروئیدی مانند کرم هیدروکورتیزون که ممکن است به کاهش التهاب کمک کند. به دنبال محصولاتی باشید که بین 1 تا 2.5 درصد ماده فعال دارند.
• داروهای آلرژی که ممکن است به کاهش التهاب کمک کنند. اینها شامل دیفن هیدرامین (بنادریل)، فکسوفنادین (آلگرا) و ستیریزین (زیرتک) هستند.
• مکمل هایی که خواب آلودگی را افزایش می دهند، مانند ملاتونین، هورمون طبیعی که فقط در شب تولید می شود.

داروهای تجویزی که برای درمان خشکی پوست در شب استفاده می شوند عبارتند از:

• کرم ها یا قرص های کورتیکواستروئید، که بسیار قوی تر از داروهای بدون نسخه هستند و می توانند خارش ناشی از التهاب پوست را کاهش دهند.
• داروهای ضد افسردگی مانند دوکسپین (سیلنور) و میرتازاپین (رمرون) ممکن است به کاهش خارش ناشی از افسردگی و اضطراب کمک کنند.
• داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مانند مهار کننده های موضعی کلسینورین می توانند به کاهش التهاب کمک کنند.
• فتوتراپی که از طول موج UVB برای کمک به کاهش پاسخ ایمنی پوست و کاهش التهاب استفاده می کند.
• گاباپنتین و پرگابالین که می تواند به درمان بی خوابی و کاهش اضطراب کمک کند.
• آگونیست های شبه افیونی کاپا که می تواند به درمان بی خوابی و کاهش احساس خارش کمک کند.
• درمان جایگزینی هورمونی ، به ویژه داروهای مبتنی بر استروژن، که ممکن است به کاهش خشکی پوست و خارش کمک کند.

چه زمان باید به پزشک مراجعه کرد؟

موارد مزمن یا طولانی مدت خارش شبانه باید توسط پزشک ارزیابی شود، به ویژه مواردی که مربوط به شرایط بهداشتی قبلی نیستند.
همچنین در هر زمان که پوست خشک در شب آزاردهنده می شود یا در فعالیت های روزمره اختلال ایجاد می کند، باید با پزشک مشورت کرد.
دلایل مراجعه به پزشک برای خشکی پوست در شب عبارتند از:

• خارش ناگهانی و بدون دلیل که بیش از 2 هفته طول بکشد
• خشکی پوست در شب که با استفاده از داروهای خانگی یا تغییر شیوه زندگی بهبود نمی یابد
• پوست خشک که کیفیت خواب را مختل می کند
• خشکی پوست یا خارش که بر کل بدن تأثیر می گذارد
• خشکی پوست همراه با علائم دیگر مانند تغییرات پوستی، تب، خستگی یا کاهش وزن