استاتین ها؛ زمانی که میزان زیادی کلسترول در خون شما موجود باشد، ممکن است این کلسترول ها رسوب کرده باعث تنگ شدن رگ های شما و در نتیجه کاهش خون‌رسانی به قلب می‌شود. در گذر زمان این باریک شدن رگ ها باعث تصلب شریان و در نتیجه ابتلا به بیماری های قلبی می‌شود. زمانی که خون حاوی اکسیژن کافی به قلب نرسد، فرد دچار درد قفسه سینه و در نتیجه آنژین می‌شود. اگر خون رسانی به بخشی از قلب کاملا قطع شود، فرد دچار بیماری عروق کرونر و در نتیجه سکته قلبی می‌شود.

گروهی از داروها هستند که می‌توانند به کاهش سطوح کلسترول خون کمک کنند. آنها این کار را با مسدود کردن آنزیمی در کبد که برای ساخت کلسترول ضروری است، انجام می‌دهند.

این گروه با کاهش سطوح کلسترول خون خطر حملات قلبی، سکته های مغزی و سینه درد که آنژین نامیده می شود را نیز کاهش می دهند.

این داروها عملکرد یک آنزیم کبد را که به تولید کلسترول کمک می کند، مسدود می کنند. همچنین، آنها به عنوان مهارکننده های HMG-CoA رودوکتاز شناخته می شوند.

استاتین ها می تواند میزان لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) یا کلسترول بد را در بدن کاهش دهند. استاتین ها می توانند سطوح لیپوپروتئین با چگالی زیاد (HDL) یا کلسترول خوب را افزایش دهند.

افزون بر این، می توانند مقدار چربی هایی به نام تری گلیسیریدها را در خون کاهش دهند.

چندین خاصیت مهم و سودمند استاتین ها:

• اصطلاحاً خاصیت آنتی اکسیدانی و ضد التهابی دارند که در حفظ سلامت قلب و عروق بدن بسیار مهمّ است.
•  استاتین ها می توانند عروق کرونر و سایر عروق بدن را منعطف و جوان نگه دارند و باعث کاهش سرعت تصلّب شرایین می شوند.
• این داروها خاصیت ضدّپلاکتی دارند و خاصیت ترومبوز و لخته شدن خون را کاهش می دهند.
• کاهش فیبرینوژن خون، مهار سیستم انعقادی ، حل کردن و از بین بردن لخته های کوچک جدار عروق هم از دیگر خاصیت های این دسته از داروها می باشد.
• به همین دلیل به نظر می رسد این داروها به جز کاهش چربی خون و کم کردن  میزان کلسترول بدن می توانند مانع از بروز انسداد در عروق بدن شده و از شدّت بیماری عروق بدن کم کنند.

انواع مختلف گروه استاتین ها 

•  آتورواستاتین (لیپیتور)
•  فلوواستاتین (لکسول)
•  لوواستاتین (مواکور)
•  پیتاواستاتین (لیوالو، لیوازو)
• پراواستاتین (پراواکول)
• رزوواستاتین (کرستور)
•  سیمواستاتین (زوکور)

آتورواستاتین و روزواستاتین قوی‌ترین و فلوواستاتین ضعیف‌ترین نوع استاتین ها محسوب می شوند.

داروهای ترکیبی نیز موجود هستند. به عنوان مثال، ویتورین (Vytorin) ترکیبی از سیمواستاتین و ازتیمایب، دارویی که جذب کلسترول غذایی را کاهش می دهد، است.

عملکرد استاتین ها

استاتین ها آنزیمی به نام HMG-CoA ردوکتاز را مهار می کنند که تولید کلسترول در کبد را کنترل می کند. این دارو آنزیم را مسدود می کند، از این رو، روند تولید کلسترول را کند می‌کند.

استاتین ها به طور معمول عملکرد خوبی داشته و می توانند کلسترول بد را حدود ۳۰ درصد یا در دوزهای زیاد حتی ۵۰ درصد کاهش دهند.

افراد به طور معمول پس از رسیدن به سطح کلسترول مورد نظر نیز برای محافظت در برابر آترواسکلروز به مصرف استاتین ها ادامه می دهند.

مصرف کننده استاتین ها

در درجه اوّل این دسته از داروها به نام داروهای کم کننده میزان کلسترول خون مطرح هستند و برای افرادی که کلسترول بالای خون دارند تجویز می شوند ولی دیدگاه در مورد این داروها باید عوض شود و از این داروها به عنوان داروهای موثر بر سلامت قلب و عروق و کم کننده میزان حملات قلبی یاد کرد.

طبق یافته های بدست آمده از مطالعات علمی و براساس توصیه های انجمن های علمی چهار گروه از افراد باید از داروی استاتین استفاده نمایند:

افراد با سابقه بیماری قلبی و عروقی

تمام افرادی که سابقه انسداد یا تنگی عروق بدن اعم از عروق قلب، مغز، دست یا پا دارند لازم است از داروهای استاتین استفاده نمایند. این افراد عبارتند از:

کسانی که سابقه سکته مغزی دارند.

افرادی با سکته قلبی

افراد دارای  تنگی عروق قلبی در آنژیوگرافی

داشتن عمل قلب باز و پیوند عروق کرونر

افراد با انسداد عروق دست، پا، عروق گردن (کاروتید)

این افراد طبق دستورالعمل های پزشکی لازم است تا پایان عمر به شرط عدم بروز عوارض دارو و عدم وجود منع مصرف دارو، از این داروها استفاده نمایند.

افراد دیابتی

تمام افراد دیابتی لازم است از داروی استاتین استفاده نمایند، چه افراد با بیماری قلبی چه افراد بدون موارد گفته شده در گروه قبلی. افراد دیابتی به دلیل خطر بالای بیماری های قلبی در این افراد و نوع خاص و مهاجم کلسترول در این افراد لازم است تا پایان عمر و به شرط تحمل دارو و عدم وجود منع مصرف دارو از این داروها استفاده نمایند.

افراد با کلسترول بالا

افرادی که بیماری های گروه اول را ندارند و دیابتی هم نیستند، به شرط چربی کلسترول نوع LDL بیشتر یا مساوی 190 میلی گرم در دسی لیتر لازم است از استفاده نمایند. البته در افراد با کلسترول LDL از 160 تا 189 هم به شرط داشتن سایر عوامل خطر بیماری های قلبی این داروها تجویز خواهد شد.

افراد در گروههای پرخطر قلبی

در گروه چهارم افرادی قرار دارند که سه مورد ذکر شده در بالا را ندارند ولی با توجه به سن، وضعیت فشارخون، آزمایش چربی خون و مصرف سیگار در گروه افراد با خطر بالای پیدایش سکته قلبی در ده سال بعد قرار دارند. این خطر که به صورت معمول به وسیله برخی نرم افزارها محاسبه می شود نشان دهنده احتمال ابتلای بالای افراد به بیماری های قلبی و عروقی در آینده است. افرادی که این میزان از خطر در آنها بیشتر از 5درصد یا بویژه بیشتر از 7.5درصد باشد، لازم است از داروهای استاتینی استفاده نمایند.

 نحوه مصرف

استاتین ها به صورت قرص، یک بار در روز مصرف می شوند. باید به طور طبیعی در زمان یکسانی از روز مصرف شوند؛ بیشتر بیماران استاتین ها را درست قبل از رفتن به رختخواب مصرف می کنند.

اکثرا، درمان با استاتین ها در تمام عمر ادامه پیدا می کند و قطع دارو ظرف چند هفته موجب بازگشت سطح کلسترول خون به میزان بالای خون می گردد.  عدم مصرف یک دوز از استاتین ها، مصرف دوز اضافه برای جبران دوز از دست رفته توصیه نمی شود. در این صورت بهتر است دوز بعدی استاتین ها را در زمان مناسب خود مصرف کنید. در صورت مصرف دوز اضافی از استاتین ها (بیش از دوز معمول روزانه) به پزشک خود یا مراقبت های اورژانس مراجعه نمایید.

عوارض جانبی

بسیاری از افراد با مصرف استاتین ها عوارض کم و یا هیچ عارضه جانبی را تجربه نمی کنند. برخی دیگر ممکن است با مصرف استاتین ها عوارض جانبی خفیفی چون ناراحتی معده، سردرد یا احساس ناخوشی را تجربه نمایند. پزشک بعد از تجویز، در مورد مزایا و معایب این دسته دارویی با شما صحبت می کند.

در مواردی ممکن است استاتین ها عوارض جانبی جدی همچون نارسایی کلیه دهند که بسیار نادر است. طبق آمار به دست آمده در انگلستان، تنها یک نفر از 10000 نفر مصرف کننده استاتین ها ممکن است دچار عوارض جانبی جدی این دسته دارویی شوند.

معایب ناشی از مصرف استاتین ها باید با مزایای مصرف این داروها سنجیده شود. یک مطالعه علمی پیرامون اثرگذاری استاتین ها نشان می دهد در حدود یک نفر از هر 50 نفر که استاتین ها را برای پنج سال مصرف کرده اند از یک مشکل جدی مانند حمله قلبی یا سکته مغزی در امان می ماند.

خارش پوست در شب یا خارش شبانه، یک بیماری شایع است که معمولاً در اثر فرایندهای طبیعی بدن، شرایطی که باعث تحریک پوست می شوند یا داروها ایجاد می شود.

چند داروی خانگی و داروی داروخانه ای وجود دارند که می توانند به کاهش علائم کمک کنند.

اما در موارد نادر، افزایش سوزش پوست در شب می تواند نشانه بیماری های جدی تری مانند سرطان یا نارسایی اندام ها باشد.

خارش شبانه چیست؟

تقریباً یک چهارم بزرگسالان در ایالات متحده در طول زندگی خود دچار خارش طولانی مدت پوست می شوند. به این حالت خارش مزمن گفته می شود.

بر اساس یک مطالعه در سال 2016 ، بیش از 90 درصد از افراد مبتلا به خارش مزمن از خارش شبانه (NP) یا افزایش خارش پوست در شب شکایت دارند.

موارد شدید خارش شبانه اغلب خواب را مختل کرده و استراحت شبانه را دشوار می کند. با گذشت زمان، این مسئله می تواند بر عملکرد و سلامت کلی تأثیر منفی بگذارد.

خارش همچنین می تواند باعث آسیب پوست شده و احتمال عفونت را افزایش دهد.

علل

مانند بسیاری از بیماری های پوستی دیگر، خارش پوست ممکن است در شب افزایش یابد. چرخه طبیعی هورمون ها، مولکول ها و مواد شیمیایی خاصی که در طول شب در بدن ایجاد می شود نیز می تواند باعث خارش شود.

در برخی موارد به دلیل عدم وجود حواس پرتی های بیرونی، پوست ممکن است فقط در طول شب احساس خارش کند. اما خارش شبانه نیز ممکن است نشانه بیماری های جدی تری باشد.

دلایل طبیعی خارش شبانه عبارتند از:

ریتم شبانه روزی

بدن تا حدی هورمونها و مواد شیمیایی را با استفاده از ریتم شبانه روزی تنظیم می کند، که چرخه طبیعی 24 ساعته بدن است.

ریتم شبانه روزی باعث ایجاد چند نوسان یا تغییر می شود که می تواند خارش پوست را در شب افزایش دهد. این تغییرات عبارتند از:

• افزایش جریان خون به پوست
• افزایش دمای پوست
• افزایش سیتوکین، مولکولهایی که ارتباط سلولها را در طول پاسخهای ایمنی هماهنگ می کند ، که ممکن است التهاب را افزایش دهد
• کاهش کورتیکواستروئید، هورمون هایی که به کاهش التهاب کمک می کنند
• اختلال در پروستاگلاندین(PG) ، هورمون هایی که باعث گسترش عروق خونی می شوند
• افزایش از دست دادن آب از پوست (عرق)

یائسگی و بارداری

تغییرات در سطح هورمون استروژن ممکن است باعث خشکی، خارش پوست یا برافروختگی پوست شود. برخی از زنان یائسه این احساس را دارند که مورچه هایی در زیر پوست آنها در حال حرکت هستند.

علل دیگر

سایر علل شایع خارش شبانه عبارتند از:

• کهیر
• نیش حشرات، از جمله حشرات ساس، شپش، مگس یا کک
• واکنشهای آلرژیک به مواد شیمیایی، رنگ یا عطر
• پوست خشک
• آفتاب سوختگی یا سوختگی
• آبله مرغان
• استرس
• تعریق بیش از حد
• عادت عصبی
• داروها، از جمله آنتی بیوتیک ها، ضد قارچ ها، استاتین ها و مسکن های مخدر (مواد مخدر)

در موارد نادر، خارش پوست در شب می تواند نشانه بیماری های جدی تر یا مواردی باشد که نیاز به درمان دارند. این بیماری ها عبارتند از:

• اگزما، شرایطی که باعث خارش طولانی مدت و بثورات پوستی می شود
• پسوریازیس، یک بیماری خود ایمنی
• عفونت های قارچی پوست، مانند عفونت پای ورزشکار (کرم حلقوی) و کرم سوزنی
• بیماری های تیروئید، به ویژه تیروئید پرکار
• سرطان پوست
• سرطان های دیگر، به ویژه سرطان های سلول های ایمنی و سلول های خونی مانند لنفوم و لوسمی
• شرایطی که بر سیستم عصبی تأثیر می گذارد مانند دیابت، زونا و بیماری ام اس (MS)
• اچ آی وی
• نارسایی کلیه یا کبد
• نارسایی کمبود آهن
• افسردگی یا اضطراب شدید

درمانهای خانگی خارش شبانه

چند روش آسان برای کمک به کاهش خارش شبانه بدون استفاده از دارو وجود دارد.

روشهای متداول کاهش خشکی پوست در شب عبارتند از:

• حمام کردن در آب سرد یا ولرم قبل از خواب، فقط از صابون های مرطوب کننده، بدون بو، جوش شیرین یا بلغور جو دوسر کلوئیدی استفاده کنید.
• استفاده از مرطوب کننده های حاوی گلیسیرین، بدون روغن و الکل قبل از خواب
• استفاده از پمادها و کرم های طبیعی با ویتامین E و آلوئه ورا
• استفاده از دستگاه بخور در اتاق خواب برای مرطوب کردن هوا
• قبل از خواب یک کمپرس سرد مانند پارچه سرد و مرطوب را روی پوست قرار دهید
• استفاده از فن برای ایجاد جریان هوا و سر و صدای پس زمینه به عنوان منبع حواس پرتی ذهنی
• پوشیدن دستکش برای جلوگیری از خاراندن، که می تواند علائم را بدتر کند
• هنگام خوابیدن از نوارها یا تکنیک های مدیتیشن استفاده کنید
• تمرین تکنیک های آرامش بخش مانند تجسم ، قبل از خواب
• کوتاه کردن ناخن ها برای کاهش احتمال تحریک بیشتر پوست
• پوشیدن لباسهای گشاد و مناسب برای تنفس پوست
• عدم اجازه ورود حیوانات خانگی به اتاق خواب
• بررسی اتاق خواب از نظر علائم ساس یا سایر حشرات از جمله کک یا مورچه
• نوشیدن چای بدون کافئین مانند بابونه یا نعناع، قبل از خواب
• استفاده از 2 تا 3 قطره اسانس آرامش بخش مانند اسطوخودوس، روی بالش قبل از خواب

پیشگیری

ایجاد تغییرات ساده در سبک زندگی می تواند به کاهش خطر خارش پوست در شب کمک کند.

راههای جلوگیری از خارش شبانه عبارتند از:

• هیدراته ماندن برای کاهش خشکی پوست
• اجتناب از سونا و حمام طولانی یا دوش گرم قبل از خواب برای جلوگیری از افزایش دمای بدن و از دست دادن رطوبت
• پوشیدن لباس های ساخته شده از الیاف طبیعی مانند پنبه
• اجتناب از لوازم آرایشی معطر یا رنگ شده، پاک کننده ها یا زیبایی قبل از خواب
• اجتناب از مواد شیمیایی مانند کافئین و الکل که می تواند جریان خون را به پوست افزایش دهد
• اتاق خواب را خنک یا زیر 70 درجه فارنهایت نگه دارید و مطمئن شوید که مقدار زیادی جریان هوا وجود دارد
• سعی کنید فعالیت هایی را انجام ندهید که باعث افزایش دمای بدن و افزایش جریان خون در پوست قبل از خواب می شود
• تعویض ملافه به طور منظم، ایده آل به صورت هفتگی
• درمان همه حیوانات خانگی خانگی که خارج از منزل می روند با داروهای مورد تایید دامپزشک برای انگل هایی مانند کک و کرم حلقوی

درمان خارش پوست در شب

همچنین داروهای بدون نسخه و نسخه ای موجود است که می تواند به درمان علائم موجود کمک کرده و از عود آنها جلوگیری کند. داروهای بدون نسخه که برای درمان و جلوگیری از خارش شبانه استفاده می شوند عبارتند از:

• کرم های کورتیکواستروئیدی مانند کرم هیدروکورتیزون که ممکن است به کاهش التهاب کمک کند. به دنبال محصولاتی باشید که بین 1 تا 2.5 درصد ماده فعال دارند.
• داروهای آلرژی که ممکن است به کاهش التهاب کمک کنند. اینها شامل دیفن هیدرامین (بنادریل)، فکسوفنادین (آلگرا) و ستیریزین (زیرتک) هستند.
• مکمل هایی که خواب آلودگی را افزایش می دهند، مانند ملاتونین، هورمون طبیعی که فقط در شب تولید می شود.

داروهای تجویزی که برای درمان خشکی پوست در شب استفاده می شوند عبارتند از:

• کرم ها یا قرص های کورتیکواستروئید، که بسیار قوی تر از داروهای بدون نسخه هستند و می توانند خارش ناشی از التهاب پوست را کاهش دهند.
• داروهای ضد افسردگی مانند دوکسپین (سیلنور) و میرتازاپین (رمرون) ممکن است به کاهش خارش ناشی از افسردگی و اضطراب کمک کنند.
• داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مانند مهار کننده های موضعی کلسینورین می توانند به کاهش التهاب کمک کنند.
• فتوتراپی که از طول موج UVB برای کمک به کاهش پاسخ ایمنی پوست و کاهش التهاب استفاده می کند.
• گاباپنتین و پرگابالین که می تواند به درمان بی خوابی و کاهش اضطراب کمک کند.
• آگونیست های شبه افیونی کاپا که می تواند به درمان بی خوابی و کاهش احساس خارش کمک کند.
• درمان جایگزینی هورمونی ، به ویژه داروهای مبتنی بر استروژن، که ممکن است به کاهش خشکی پوست و خارش کمک کند.

چه زمان باید به پزشک مراجعه کرد؟

موارد مزمن یا طولانی مدت خارش شبانه باید توسط پزشک ارزیابی شود، به ویژه مواردی که مربوط به شرایط بهداشتی قبلی نیستند.
همچنین در هر زمان که پوست خشک در شب آزاردهنده می شود یا در فعالیت های روزمره اختلال ایجاد می کند، باید با پزشک مشورت کرد.
دلایل مراجعه به پزشک برای خشکی پوست در شب عبارتند از:

• خارش ناگهانی و بدون دلیل که بیش از 2 هفته طول بکشد
• خشکی پوست در شب که با استفاده از داروهای خانگی یا تغییر شیوه زندگی بهبود نمی یابد
• پوست خشک که کیفیت خواب را مختل می کند
• خشکی پوست یا خارش که بر کل بدن تأثیر می گذارد
• خشکی پوست همراه با علائم دیگر مانند تغییرات پوستی، تب، خستگی یا کاهش وزن