Imipramine

ایمی پرامین دارویی از دسته ی ضد افسردگی های سه حلقه ای می باشد و معمولاً برای درمان افسردگی در بزرگسالان تجویز می شود.این دارو همچنین در درمان شب ادراری در کودکان و موارد دیگری که مربوط به افسردگی نمی باشند هم استفاده دارد .
علت اصلی بروز افسردگی ناشناخته است اما هدف از درمان دارو همراه با مشاوره درمانی برطرف کردن علائم افسردگی نظیر خلق پایین، بی حالی،نداشتن انگیزه، افکار خطرناک ،اختلالات خواب و کاهش اشتها و…جهت رساندن فعالیت و عملکرد روزانه ی فرد به سطح طبیعی، می باشد.
داروهایی مانند ایمی پرامین می توانند به برطرف نمودن علائم افسردگی مانند کم خوابی یا کمبود اشتها کمک قابل توجهی کنند.

اشکال دارویی ایمی پرامین

در دو شکل دارویی در بازار دیده‌ می‌شود و در دسترس بیماران قرار دارد. این اشکال دارویی در ادامه آورده‌ شده‌اند:

شکل خوراکی ایمی‌پرامین

نوع خوراکی این دارو تنها به شکل قرص در دوزهای مختلف وجود دارد. تجویز قرص ایمی پرامین معمول‌تر از تجویز اشکال دیگر آن است. هر دو دوز ایمی پرامین در ایران موجود است.

  قرص ایمی پرامین ۱۰

این قرص که در نسخه‌ها به شکل Tab Imipramine 10 mg نوشته‌می‌شود، پایین‌ترین دوز شکل خوراکی این دارو است. از قرص ایمی پرامین 10 معمولا برای کودکان 6 تا 12 سال استفاده‌می‌شود.

 قرص ایمی پرامین ۲۵

اما قرص ایمی پرامین ۲۵ برای چیست؟ ایمی پرامین ۲۵ دوز دیگری از شکل خوراکی ایمی‌پرامین است که معمولا برای سالمندان کاربرد دارد. را برای کسانی تجویز می‌کنند که مقدار بیشتری از ایمی پرامین ۱۰ را نیاز دارند. همانند باقی دوزها، از ایمی پرامین ۲۵ برای درمان افسردگی و یا شب ادراری در کودکان استفاده می‌شود.

 قرص ایمی پرامین ۵۰

ایمی پرامین ۵۰ برای بالغینی که افسردگی حاد دارند استفاده و معمولا بیشتر از یکی در روز تجویز می‌شود.

تجویز و تعیین مقدار مصرفی قرص‌های ایمی‌پرامین فقط و فقط به عهده‌ی دکتر روانپزشک است. به هیچ‌ عنوان نباید با تجویز شخصی و سرخود به سراغ این دارو بروید و از آن بدون نسخه استفاده‌کنید. هرچند که تهیه‌ کردن ایمی پرامین تنها با نسخه‌ی روانپزشک امکان‌پذیر است.

عوارض ایمی پرامین ۱۰ از عوارض ایمی پرامین ۲۵ کمتر است و البته که عوارض ایمی پرامین ۵۰ از عوارض ایمی پرامین ۲۵ بیشتر است.

شکل تزریقی ایمی‌پرامین

شکل تزریقی این دارو هم موجود است که خیلی کمتر از نوع خوراکی آن تجویز می‌شود. آمپول  تزریق عضلانی دارد و در دو مقدار زیر موجود است؛

• Amp  25 یا Amp Imipramine HCl 25 mg
• آمپول 50 یا ‌Amp Imipramine HCl 50 mg

عملکرد داروی ایمی پرامین

با مهار بازجذب مجدد انتقال دهنده‌های عصبی نوراپی نفرین و سروتونین کار می‌کند و باعث کاهش جذب نوراپی نفرین و سروتونین توسط سلول های عصبی می‌شود. وقتی این انتقال‌دهنده‌های عصبی از پایانه‌های سیناپسی به مقدار کمتری بازجذب شوند، غلظت آنها در خون افزایش پیدا می‌کند و علائم افسردگی بهتر می‌شود.همچنین می‌تواند سبب تغییراتی در انتقال دهنده‌های عصبی و فیزیولوژی مغز شود و علائم افسردگی را تسکین دهد.

موارد مصرف ایمی پرامین

• برای درمان افسردگی تجویز می شود که به بهبود روحیه، خواب، اشتها، سطح انرژی و علاقه فرد به زندگی روزمره کمک می کند.
• این دارو برای درمان شب ادراری در کودکان 6 سال و بالاتر نیز مصرف می شود.
• گاهی پزشکان از ایمی پرامین به عنوان یک داروی خارج از برچسب برای تسکین درد مزمن استفاده می کنند.

نحوه مصرف ایمی پرامین

• این دارو به صورت خوراکی با یا بدون غذا معمولا 1 تا 4 بار در روز طبق دستور پزشک مصرف می شود.
• در صورت خواب آلودگی بیمار در طول روز، پزشک گاهی توصیه می کند کل دوز در یک نوبت و قبل از خواب میل شود.
• دوز مصرف ایمی پرامین با توجه به شرایط پزشکی بیمار و واکنش بدن به درمان مشخص می شود و در کودکان بر اساس وزن بدن می باشد.
• برای کاهش عوارض جانبی احتمالی، پزشک معمولا از دوز کم شروع کرده به تدریج دوز را افزایش می دهد.
• برای درمان شب ادراری کودکان معمولا 1 ساعت قبل از خواب مصرف می شود اما اگر کودک معمولا اوایل خواب شب ادراری دارد می توان زیر نظر پزشک دارو را در طول روز و در دوزهای جداگانه مصرف کرد (مثلا یک دوز بعد از ظهر و یک دوز هنگام خواب)
• از افزایش یا کاهش دوز بدون مشورت با پزشک اجتناب کنید. افزایش دوز باعث تسریع بهبودی بیماری نمی شود بلکه ممکن است عوارض جانبی دارو را افزایش دهد.
• تاثیر ایمی پرامین معمولا در روزهای اولیه دوره درمان محسوس نیست، در صورتی که این دارو برای افسردگی تجویز شده ممکن است 3 هفته طول بکشد تا اثر کامل آن را احساس کنید.
• ادامه مصرف دارو حتی اگر پس از مدتی احساس خوبی پیدا کرده اید مهم است. بدون مشورت با پزشک از قطع ناگهانی دارو اجتناب کنید چون ممکن است علائم بیماری تشدید شود.
• در صورت نیاز به قطع، پزشک احتمالا به تدریج دوز مصرفی را کاهش می دهد.
• در صورت مصرف طولانی مدت برای درمان شب ادراری در کودکان، ممکن است دارو به مرور اثر خود را از دست بدهد و نیاز به تغییر دوز زیر نظر پزشک باشد.
• اگر در دوره درمان علائم بیماری بهبود پیدا نکرده یا تشدید یابد با پزشک مشورت کنید.

عوارض جانبی

سایر عوارض (درصد نامشخص):

• قلبی عروقی: آریتمی قلبی، نارسایی قلبی، حوادث عروق مغزی، تغییرات الکتروکاردیوگرام، بلوک قلبی، افزایش فشارخون، سکته قلبی، افت فشارخون وضعیتی، تپش قلبی، تاکی کاردی
• سیستم اعصاب مرکزی: آژیتاسیون، اضطراب، آتاکسی، گیجی، هذیان، دیس اورینتیشن (اختلال در تشخیص موقعیت)، سرگیجه، خواب آلودگی، تغییرات الگوی الکتروانسفالوگرام، واکنش خارج هرمی، زمین افتادن، خستگی، توهم، سردرد، هیپومانیا، بی خوابی، کابوس شبانه، کرختی، خواب رفتگی اندام، نوروپاتی محیطی، سایکوز (روان پریشی)، بی قراری، تشنج، اختلال چشایی، احساس سوزن سوزن شدن
• پوستی: ریزش مو، افزایش تعریق، خارش، حساسیت پوست به نور، راش پوستی، کهیر
• غدد درون ریز و متابولیسم: کاهش میل جنسی، کاهش گلوکز سرم، گالاکتوره، ژینکوماستی، افزایش میل جنسی، افزایش گلوکز سرم، سندرم ترشح نامناسب هورمون ضدادراری (SIADH)، افزایش وزن، کاهش وزن
• گوارشی: کرامپ شکمی، بی اشتهایی، یبوست، اسهال، درد اپی گاستر (سر دل)، انسداد روده، سیاه شدن زبان، تهوع، التهاب دهان، التهاب غدد زیرزبانی، استفراغ، خشکی دهان
• ادراری تناسلی: هایپرتروفی پستان، ضعف جنسی، تورم بیضه، وقفه در دفع ادرار، احتباس ادرار، گشادی مجاری ادراری
• هماتولوژی و انکولوژی: آگرانولوسیتوز، افزایش سطح ائوزینوفیل، پتشی، پورپورا، ترومبوسیتوپنی
• کبدی: یرقان کلستاتیک، هپاتیت، افزایش سطح سرمی آنزیم های ترانس آمیناز
• ازدیاد حساسیت: ازدیاد حساسیت (مانند تب دارویی، ادم)
• عصبی، عضلانی و اسکلتی: لرزش، ضعف
• چشمی: اختلال تطابق، گلوکوم با زاویه بسته، تاری دید، گشادی مردمک
• گوشی: وزوز گوش

تداخلات دارویی ایمی پرایمن

تداخلات دارویی باعث افزایش احتمال ابتلا به عوارض جانبی جدی است، چرا که احتمال تغییر عملکرد دارو را دارد. هیچگاه بدون تایید پزشک خود دوز دارو را تغییر ندهید و از افزایش ، کاهش یا توقف دارو جدا خودداری کنید. تداخلات این دارو موجب:

• اثرات آنتی کولینرژیک را تشدید می کند
• اثرات مرکزی هیستامین را کاهش می دهد
• تاثیرات افزاینده فشارخون را تشدید می کند.
• هیپوناترمی را تشدید می کند.
• اثرات کاهنده فشار خون را تشدید می کند.