فواید منیزیم برای میگرن

بررسی اجمالی

منیزیم ماده‌ای معدنی و ضروری است که بدن ما برای عملکرد مناسب به آن نیاز دارد. منیزیم می تواند سلامت استخوان را بهبود بخشد، فشار خون را تثبیت کند و به حفظ ریتم قلب و عملکرد عصبی کمک کند. خستگی، کاهش اشتها، حالت تهوع، گرفتگی عضلات، سوزن سوزن شدن و انقباضات عضلانی از علائم کمبود منیزیم محسوب می شوند.
کمبود منیزیم با سردرد و میگرن نیز ارتباط دارد. تخمین زده می شود که بسیاری از افراد از طریق رژیم های غذایی خود منیزیم کافی دریافت نمی کنند. یک مطالعه نشان داده است که حدود 75 درصد آمریکایی ها منیزیم کافی دریافت نمی کنند. منیزیم و به ویژه اکسید منیزیم گاهی اوقات برای درمان و پیشگیری از میگرن استفاده می شود.

انواع منیزیم

منیزیم انواع مختلفی دارد که بعضی اوقات برای درمان بیماری های مختلف استفاده می شود. منیزیم بدون اتصال به ماده دیگری به راحتی توسط بدن جذب نمی شود. به همین دلیل، مکمل ها اغلب دارای منیزیم هایی هستند که با مواد دیگر مانند اسیدهای آمینه ترکیب می شوند.
متداول ترین انواع منیزیم مورد استفاده در مکمل‌ها عبارتند از:

• اکسید منیزیم، که می تواند حاوی مقادیر زیادی منیزیم باشد و اغلب برای درمان میگرن استفاده می شود.
• سولفات منیزیم، که شکل غیر آلی از منیزیم است و فقط مقدار کمی از آن می تواند در بدن جذب شود.
• کربنات منیزیم، که کمی بیشتر منیزیم دارد و به احتمال زیاد باعث ناراحتی دستگاه گوارش می شود.
• کلرید منیزیم، که به راحتی جذب بدن می شود.
• سیترات منیزیم، که مقادیر زیادی از آن می تواند در بدن جذب شود. اغلب برای القای حرکات روده استفاده می شود.

منیزیم و میگرن

تحقیقات قابل توجه نشان داده است که افراد مبتلا به میگرن غالباً دارای مقادیر کمتری از منیزیم نسبت به افرادی هستنند که میگرن ندارند. در واقع یک مطالعه نشان داده است که مصرف منظم منیزیم باعث کاهش 411.6 درصدی حملات میگرن می شود. تحقیقات دیگر نشان داده است که مصرف مکمل های روزانه منیزیم می تواند در جلوگیری از میگرن مربوط به قاعدگی مؤثر باشد.
از اکسید منیزیم بیشتر برای جلوگیری از میگرن استفاده می شود. می توانید آن را به صورت قرص و با دوز توصیه شده عمومی حدود 400 تا 500 میلی گرم در روز مصرف کنید. منیزیم می تواند به شکل سولفات منیزیم به صورت وریدی تجویز شود.
از آنجا که منیزیم یک عنصر طبیعی محسوب می شود و وجود آن برای سلامتی ضروری است، ممکن است یک درمان ایمن برای میگرن باشد. این امر به ویژه هنگامی حائز اهمیت است که با داروهای میگرن مقایسه شود که می توانند عوارض جانبی شدیدتری داشته باشند.
یکی دیگر از عوارض شایع منیزیم، کاهش فشار خون است. اگر از قبل فشار خون پایین دارید، قبل از مصرف منظم منیزیم با پزشک خود صحبت کنید.
مصرف بیش از حد منیزیم، می تواند منجر به عوارض جانبی جدی مانند موارد زیر شود:

• ضربان قلب نامنظم
• فشار خون ناامن
• تنفس کُند
• کما

به همین دلیل، قبل از شروع مصرف منیزیم با پزشک خود صحبت کنید تا بهترین دوز مصرفی را برای شما در نظر بگیرد.
سایر مواد غذایی حاوی منیزیم عبارتند از:

• دانه ها، مانند دانه های کدو
• بادام ها
• ماهی خال مخالی، ماهی تن، و ماهی پولاک
• ماست کم چرب یا کفیر
• لوبیای سیاه و عدس
• آووکادو
• انجیر
• موز
• شکلات تلخ

در حالی که مکمل ها می توانند تقویت کننده های قدرتمندی باشند، بهتر است منزیم مورد نیاز بدن خود را با استفاده از غذاهای سرشار از منیزیم تامین کنید.

خطرات احتمالی

افراد خاصی نباید منیزیم مصرف کنند، به خصوص آن دسته از افراد که مشکلات پزشکی زیر را دارند:

• اختلالات خونریزی، زیرا می تواند باعث کندی لخته شدن خون شود
• دیابت، زیرا دیابت کنترل نشده می تواند بر نحوه ذخیره سازی منیزیم در بدن تأثیر بگذارد
• بلوک قلبی
• مشکلات کلیوی، از جمله نارسایی کلیه

اگر بیماری گوارشی مانند بیماری التهاب روده یا عفونت معده دارید، قبل از مصرف منیزیم با پزشک خود مشورت کنید. این بیماری ها می توانند بر میزان جذب منیزیم در بدن تأثیر بگذارند.
منیزیم ممکن است با سایر داروها تداخل داشته باشد، از جمله:

• آنتی بیوتیک ها
• دیورتیک یا قرص آب
• شل کننده های عضلانی
• داروهای قلب

اگر باردار هستید، قبل از مصرف منیزیم با پزشک خود مشورت کنید. برای زنان باردار، مصرف 350 تا 400 میلی گرم اکسید منیزیم به صورت قرص به طور کلی مشکل ایجاد نمی کند. مصرف وریدی سولفات منیزیم بی خطر نیست، زیرا این کار باعث نازک شدن استخوان جنین می شود.

جمع بندی

وقتی منیزیم در دوزهای ایمن مصرف شود، می تواند از بروز میگرن در بسیاری از افراد جلوگیری کند. از آنجا که منیزیم به طور کلی عوارض جانبی کمتری نسبت به داروی میگرن دارد، ممکن است گزینه مناسب تری باشد.