سیپروفلوکساسین

سیپروفلوکساسین

سیپروفلوکساسین 500:

داروی سیپروفلوکساسین (Ciprofloxacin) نوعی آنتی‌بیوتیک است که در درمان عفونت‌های مختلف میکروبی مؤثر است. یکی از آنتی بیوتیک‌های دسته‌‌ی فلوروکینولون‌ها، سیپروفلوکساسین است. این آنتی بیوتیک ضد باکتری است، این بدان معنی است که مستقیما باکتری‌ها را از بین می‌برد. سیپروفلوکساسین از دسته ی آنتی بیوتیک های کینولینی است که در درمان بعضی عفونت ها ازجمله عفونت های تنفسی، ادراری، پروستات، گوارشی، مفصلی و استخوانی و برخی از عفونت های تناسلی کاربرد دارد.

سیپروفلوکساسین ۵۰۰،  آنتی بیوتیکی وسیع الطیفی است، یعنی با انواع مختلف باکتری‌ها مبارزه می‌کند. با این حال، بسیاری از باکتری‌ها در برابر سیپروفلوکساسین مقاوم هستند. این دارو برای درمان عفونت‌های جدی یا عفونت‌هایی که سایر آنتی بیوتیک‌ها در درمان آن‌ها موثر نبوده‌اند، استفاده می‌شود. این آنتی‌بیوتیک فقط در درمان عفونت‌های باکتریایی مؤثر است و بر روی عفونت‌های ویروسی مانند سرماخوردگی و آنفولانزا و کرونا تأثیری ندارد.

سیپروفلوکساسین فقط با نسخه‌ی پزشک در دسترس است.

این دارو بصورت قرص خوراکی، قطره ی چشمی، ویال و محلول آماده ی تزریق موجود می باشد.
در برخی عفونت های چشمی قطره ی سیپروفلوکساسین را تجویزمی کنند.

اشکال دارویی سیپروفلوکساسین:

  • قرص‌: قرص سیپروفلوکساین ۲۵۰ میلی گرم، قرص سیپروفلوکساسین ۵۰۰ میلی گرم و قرص سیپروفلوکساسین ۷۵۰ میلی‌گرم
  • آمپول: (۵٪ و ۱۰٪ در ۱۰۰ میلی‌لیتر)
  • قطره‌: قطره چشم سیپروفلوکساسین و قطره گوش سیپروفلوکساسین

عملکرد دارو

سیپروفلوکساسین همانند سایر فلوروکینولون ها، از طریق مهار آنزیم های باکتریایی توپوایزومراز که در تکثیر و ترمیم ژنوم باکتری ها نقش دارند، اثرات آنتی باکتریال ایجاد می کند.

موارد مصرف دارو

سازمان غذا و دارو (FDA) داروهایی مانند قرص سیپروفلوکساسین 500 میلی گرم را برای درمان برخی بیماری‌ها تایید می‌کند. این دارو برای درمان انواع مختلفی از عفونت در بزرگسالان مورد استفاده قرار می‌گیرد. سیپروفلوکساسین اولین انتخاب برای استفاده در کودکان نیست، زیرا ممکن است باعث آسیب مفصلی در کودکان شود.

برای درمان بیماری‌های زیر می‌توان از داروی سیپروفلوکساسین استفاده کرد:

عفونت های شکمی

  • دیورتیکولیت
  • گاستروانتریت (از جمله اسهال ناشی از عفونت)
  • عفونت کیسه‌ی صفرا
  • مسمومیت غذایی
  • پریتونیت
  • آبسه‌ی داخل شکم

عفونت های تنفسی

  • برونشیت
  • ذات الریه
  • عفونت سینوس

عفونت ادراری

  • عفونت مثانه
  • عفونت کلیه
  • عفونت پروستات

سایر عفونت‌ها

  • عفونت گوش
  • عفونت چشم
  • ورم ملتحمه
  • عفونت استخوان و مفصل
  • بیماری‌های مقاربتی مانند سوزاک
  • عفونت‌های پوستی
  • سیاه زخم
  • طاعون
  • تب حصبه
  • زخم پای دیابتی

نحوه مصرف

  • قبل از شروع درمان با داروی سیپروفلوکساسین، بروشور دارویی داخل بسته را به دقت مطالعه کنید. این بروشور به شما کمک می‌کند تا اطلاعات جامعی را راجع به دارو به دست آورده و از عوارض جانبی احتمالی آن مطلع شوید.
  • دوز و مقدار دارو، از فردی به فرد دیگر متفاوت است؛ دارو را دقیقا همانطور که پزشک به شما تجویز کرده است، استفاده نمایید. معمولاً باید دوز این دارو هر ۱۲ ساعت مصرف شود.  دوز این دارو برای کودکان، بر اساس وزنشان و به صورت شربت تجویز می‌شود.
  • معمولاً دوره درمان با این آنتی بیوتیک یک هفته است؛ البته قابل ذکر است که دوره درمان با سیپروفلوکساسین بین ۲۸-۳ روز متغیر است و باید به تجویز پزشک خود توجه نمایید.
  • برای بهتر شدن کارایی آنتی بیوتیک سیپروفلوکساسین ، سعی کنید دوزی از دارو را از دست ندهید.
  • دارو را نجوید بلکه آن را با مقدار زیادی آب قورت دهید.
  • دو ساعت قبل و بعد از مصرف سیپروفلوکساسین ، از خوردن شیر، دارو یا شربت ضد اسید معده و یا داروهای حاوی روی و آهن (مانند مولتی ویتامین) اجتناب نمایید زیرا این‌ها در جذب سیپروفلوکساسین تداخل ایجاد می‌کنند.
  • اگر فراموش کردید که دوز داروی روزانه خود را در زمان مشخص مصرف کنید اما به زودی یادتان افتاد، دارو را مصرف کنید؛ اما اگر زمانی به یاد آوردید که نزدیک به ساعت دوز بعدی دارو است، دوز از یاد رفته را مصرف نکنید. نباید به خاطر دوز از یاد برده شده، دو دوز از دارو را باهم مصرف کنید.
  • نحوه مصرف سیپروفلوکساسین ۵۰۰: سیپروفلوکساسین ۵۰۰ را باید روزی دو بار در نوبت‌های صبح و شب مصرف کرد تا غلظت مناسب خون در بدن ایجاد شود.
  • قرص سیپروفلوکساسین ۲۵۰ برای چیست: سیپروفلوکساسین ۲۵۰ برای افرادی که وزن آن‌ها کمتر از ۵۰ کیلوگرم و سن‌شان بالای ۱۷ سال است، تجویز می‌شود.
  • قبل از مصرف شربت سیپروفلوکساسین را به مدت ۱۵ ثانیه تکان دهید.

توصیه می‌کنیم پیش از اقدام برای مصرف این دارو  با پزشک متخصص عفونی مشورت کنید.

موارد منع مصرف داروی سیپروفلوکساسین

 

  • تداخل دارویی سیپروفلوکساسین را چک کنید و اگر در حال استفاده از دارویی هستید که با این دارو تداخل دارد، با پزشک خود راجع به استفاده از داروهایتان مشورت نمایید.
  • مصرف سیپروفلوکساسین در دوران بارداری و شیردهی، در دوران بارداری و شیردهی، نباید دارویی را خودسرانه و بدون مشورت با پزشک استفاده کنید. داروها می‌توانند آثار مخربی روی جنین و یا خودتان داشته باشند.
  • تاثیر بر رانندگی و کار با ماشین آلات:سیپروفلوکساسین ممکن است شما را بی حال یا خواب آلود کند، قبل از رانندگی و کار با ماشین آلات از هوشیاری خود مطمئن شوید.
  • تداخلات دارویی سیپروفلوکساسین:تداخل دارویی ممکن است عملکرد داروها را تغییر و خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. یک لیست از تمام داروهایی (ازجمله داروهای با نسخه / بدون نسخه و داروهای گیاهی) که استفاده می‌کنید تهیه کرده و آن را با دکتر و داروساز خود به اشتراک بگذارید. دوز دارو مصرفی خود را بدون مشورت با دکتر خود تغییر نداده و یا مصرف دارو را ترک نکنید.
  • برخی از داروهایی که ممکن است با سیپروفلوکساسین تداخل کنند، عبارتند از:”رقیق کننده‌های خون” (به عنوان مثال، وارفارین)، دوفتیلید (dofetilide)، متانامین (methenamine)، متوتروکسات (methotrexate).
    اگر چه بیشتر آنتی بیوتیک ها بعید است که کنترل بارداری را تحت تأثیر قرار دهند اما آنتی‌بیوتیک‌هایی مثل ریفامپین (rifampin) و ریفابوتین (rifabutin)، اثر بخشی کنترل بارداری هورمونی از قبیل قرص، پچ، یا حلقه را کاهش می‌دهند. قبل از استفاده از آنتی بیوتیک‌ ها با پزشک خود مشورت کنید.
    علاوه بر سیپروفلوکساسین بسیاری از داروها ممکن است ریتم قلب (طولانی شدن زمان QT) را تحت تأثیر قرار دهند، از جمله: آمیودارون (amiodarone)، دوفتیلید (dofetilide)، کینیدین (quinidine)، سوتالول (sotalol) و …
  • سیپروفلوکساسین می‌تواند سرعت حذف سایر داروها از بدن را کاهش دهد و بر عملکرد داروهای دیگر تأثیر گذارد. نمونه‌هایی از این داروهای تحت تأثیر عبارتند از: دولوکستین (duloxetine)، پیرفنیدون (pirfenidone)، تاسیملتئون (tasimelteon)، تیزانیدین (tizanidine) و …
  • سیپروفلوکساسین می‌تواند تأثیر کافئین را افزایش دهد از نوشیدن مقدار زیادی از نوشیدنی‌های حاوی کافئین (قهوه، چای، نوشابه مشکی) و یا خوردن مقادیر زیادی شکلات یا مواد غذایی حاوی کافئین ، اجتناب کنید.

عوارض شایع سیپروفلوکساسین

  • احساس خستگی، تهوع یا استفراغ از عوارض شایع مصرف سیپروفلوکساسین می باشد که با مصرف وعده های غذایی سبک و همچنین مصرف دارو پس از غذا می توان آن را کنترل نمود.
  • اسهال خفیف و درد حین ادرار کردن نیز از عوارض شایع سیپروفلوکساسین می باشد که با مصرف مایعات بi مقدار کافی، می توان آنها را برطرف کرد با این حال اگر اسهال ادامه دار شد و یا حاوی خون بود، حتما به پزشک مراجعه نمایید.

عوارض خاص اما مهم

  • این دارو می تواند عوارض نادر اما مهمی داشته باشد که علی رغم اینکه احتمال وقوع آنها کم می باشد اما پیگیری و توجه به آنها بسیار مهم می باشد.لذا در صورت داشتن علائم سرفه همراه با گلودرد ،خشکی و التهاب چشم و بروز لکه های قرمز پوستی فوراً به پزشک خود یا مرکز درمانی مراجعه کنید.
  • در موارد کمی مصرف این آنتی بیوتیک کینولینی منجر به انقباضات و کشیدگی عضلات و آسیب تاندون ها و مفاصل می شود. در صورت احساس درد و کشیدگی در عضلات و مفاصل در مدت درمان با این دارو، در اولین فرصت پیش از مصرف نوبت بعدی دارو به پزشک مراجعه نمایید.
  • مصرف بی رویه این دارو باعث شده که بسیاری از باکتری ها که قبلا به راحتی با این دارو از بین می رفتند نسبت به مقاومت پیدا کرده اند.

تداخلات دارویی قرص سیپروفلوکساسین با داروهای دیگر

تداخلات دارویی ممکن است عملکرد و تاثیر داروی سیپروفلوکساسین را تغییر دهد یا باعث افزایش ریسک بروز عوارض جانبی آن شود.

داروهای زیر ممکن است با سیپروفلوکساسین تداخل داشته باشند:

  • مکمل‌های ویتامین یا مواد معدنی حاوی کلسیم، آهن، منیزیم و روی.
  • سیکلوسپورین، پروبنسید، روپینیرول، سیلدنافیل.
  • تئوفیلین یا آمینوفیلین که برای درمان آسم استفاده می‌شوند.
  • فنی توئین که دارویی برای درمان صرع است. مصرف سیپروفلوکساسین با فنی توئین می‌تواند باعث شود که میزان فنی توئین در بدن بسیار کم شود. این موضوع می‌تواند منجر به تشنج غیرقابل کنترل در افرادی شود که برای درمان صرع فنی توئین مصرف می‌کنند.
  • متوترکسات، دارویی است که برای درمان بیماری‌هایی مانند آرتریت روماتوئید استفاده می‌شود.
  • تیزانیدین، دارویی است که برای درمان سفتی و گرفتگی عضلات استفاده می‌شود.
  • داروهای رقیق کننده‌ی خون مانند وارفارین و کومارین.
  • مکمل‌های آهن مانند فروس سولفات یا فروس فومارات. بین مصرف این مکمل‌ها و سیپروفلوکساسین، ۲ ساعت فاصله بگذارید.
  • داروهای قلبی ادرارآور مانند آمیودارون.
  • داروی خوراکی دیابت.
  • محصولاتی که حاوی کافئین هستند: از نوشیدن مقدار زیادی از نوشیدنی‌های حاوی کافئین (مانند قهوه، چای و نوشابه) یا مصرف مقدار زیادی شکلات و یا داروهای کافئین‌دار اجتناب کرده چون سایپروفلوکساسین اثرات کافئین را تقویت می‌کند
  • داروهایی که برای درمان افسردگی یا بیماری‌های روانی استفاده می‌شوند مانند هالوپریدول، کوئتیاپین، آمی تریپتیلین، دزیپرامین و ایمی پرامین.
  • مصرف این دارو با کلوزاپین، می‌تواند سطح کلوزاپین را در بدن افزایش داده و خطر عوارض جانبی کلوزاپین را افزایش دهد.
  • داروهای استروئیدی مانند پردنیزولون.
  • آنتی بیوتیک‌های دسته‌ی ماکرولاید مانند اریترومایسین و آزیترومایسین.
  • NSAID (داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی) مانند آسپرین، ایبوپروفن، ناپروکسن، سلکوکسیب، دیکلوفناک، ایندومتاسین و ملوکسیکام.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

جستجو در سایت

دسته بندی ها

سبد خرید

درحال بارگذاری ...