هیدرومورفون

هیدرومورفون (hydromorphone)، که با نام های تجاری دایلادید (Dilaudid) (یا دیلادید)، اگزالگو (Exalgo) و هیدروستات آی آر (Hydrostat IR) نیز شناخته می‌شود، یک داروی مسکن است که گاهی به عنوان مخدر نیز شناخته می‌شود. این دارو برای تسکین دردهای متوسط و شدید استفاده می‌شود.

قرص‌های دیلائودید در شکل قرص ۲ میلی‌گرم، ۴ میلی‌گرم و ۸ میلی‌گرم برای مصرف خوراکی عرضه می‌شوند. هیدرومورفون متعلق به دسته‌ای از داروها است که به‌ عنوان مسکن‌های افیونی شناخته می‌شوند.

از مهم ترین کاربرد های این دارو  تسکین درد در افراد سرطانی می باشد.

عملکرد داروی دیلائودید

همانطور که گفتیم این دارو متعلق به دسته‌ای از داروها به نام مسکن‌های افیونی است که به آنها مخدر هم می‌گویند. این دارو روی گیرنده‌های مواد افیونی در سیستم عصبی بدن کار می‌کنند. این عمل نحوه درک درد را تغییر می‌دهد تا به شما کمک کند درد کمتری احساس کنید.

نحوه مصرف قرص

قرص این دارو را نجوید و نشکنید. بلکه آن را به صورت کامل قورت دهید تا دچار آسیب ناشی از قرار گیری مستقیم در معرض مواد تشکیل دهنده‌ی آن نشوید.

اعتیاد در اثر استفاده نادرست: مصرف داروی هیدرومورفون می‌تواند در شما ایجاد عادت کند به طوری که حتی در دوزهای مصرفی معمولی، وابسته به مصرف آن شوید. این دارو را دقیقاً همان طور که برای شما تجویز شده استفاده کنید و هرگز آن را با فرد دیگری سهیم نشوید. استفاده‌ی نادرست از داروهای مسکنی که از نوع مخدرها به شمار می‌روند، ممکن است باعث ایجاد اعتیاد، مصرف بیش از اندازه و تبعات آن و یا حتی مرگ فرد شود. این موضوع، خصوصاً در کودکان و یا افرادی که بدون نسخه اقدام به مصرف این دارو می‌کنند، می‌تواند اتفاق بیفتد.

استفاده از الکل: الکل مصرف نکنید! زیرا ترکیب الکل و هیدرومورفون ممکن است باعث ایجاد عوارض جانبی خطرناک و یا حتی مرگ شود.

مصرف در دوران بارداری: اگر باردار هستید، به دکتر خود اطلاع دهید. زیرا اگر مادری در دوران بارداری خود از این دارو استفاده کرده باشد، ممکن است نوزاد وی دچار اعتیاد خطرناک و علائمی ناشی از مصرف هیدرومورفون باشد.

در صورت داشتن هر یک از علائم زیر به پزشک اطلاع دهید:

• هرگونه مشکلات تنفسی یا بیماری‌های ریوی؛
• سابقه‌ی آسیب به سر، تومور مغزی یا تشنج؛
• سابقه‌ی مصرف نادرست داروها، اعتیاد به الکل، یا بیماری روحی؛
• مشکلات ادراری؛
• مشکلات مربوط به کیسه‌ی صفرا، پانکراس (لوزالمعده)، تیروئید؛
• بیماری کبدی یا کلیوی؛
• بیماری آدیسون یا سایر اختلالات مربوط به غدد فوق کلیوی؛
• آلرژی (حساسیت) نسبت به سولفیت؛
• اگر از یک آرام‌بخش مانند والیوم (شامل دیازپام، الپرازولام، لورازپام، آتیوان، کلونوپین، رستوریل، زاناکس و غیره) استفاده می‌کنید.

عوارض جانبی داروی دیلائودید

از جمله عوارض دارویی هیدرومورفون می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• حالت تهوع
• استفراغ
• یبوست
• سبکی سر
• گیجی
• خواب‌آلودگی
• تعریق
• گرگرفتگی یا خشکی دهان.

برخی از این عوارض جانبی ممکن است بعد از مدتی استفاده از این دارو، کاهش یابند. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از این عوارض، سریعاً با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.

برای جلوگیری از یبوست، غذاهای فیبر دار را  در رژیم غذایی‌ خود بیشتر کنید، آب کافی بنوشید و ورزش کنید. همچنین ممکن است نیاز به مصرف ملین داشته باشید. در این مورد از داروساز خود در مورد استفاده از ملین و نوع آن بپرسید.

برای کاهش خطر سرگیجه و سبکی سر، هنگام برخاستن، به‌ آرامی بلند شوید.

به یاد داشته باشید که پزشک به این دلیل این دارو را برای شما تجویز کرده است که سود این دارو برای شما بیش از خطر عوارض جانبی احتمالی آن است. علاوه بر این بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می‌کنند، عوارض جانبی جدی ندارند.

در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی جدی مانند عوارض زیر بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید:

• آپنه خواب :تنفس قطع شده در هنگام خواب
• تغییرات ذهنی یا خلقی (مانند تحریک، گیجی، توهم)
• درد شدید معده یا شکم
• مشکل در ادرار کردن
• علائم عملکرد نادرست غدد فوق کلیوی (مانند از دست‌ دادن اشتها، خستگی غیرمعمول، کاهش وزن).

در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی بسیار جدی سریعاً باید به اورژانس مراجعه کنید؛ علائمی از جمله:

• بیهوش شدن
• تشنج
• تنفس آرام یا کم‌عمق
• خواب‌آلودگی شدید
• مشکل در بیدار شدن.

واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. با این‌ حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی فوراً به بیمارستان مراجعه کنید؛ علائمی مانند:

• بثورات پوستی
• خارش یا تورم (به‌ خصوص در ناحیه صورت، زبان و گلو)
• سرگیجه شدید
• مشکل تنفس.

در صورت مشاهده سایر عوارض ذکر شده در بالا، با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.

تداخل دارویی هیدرومورفون

• تداخل دارویی ممکن است عملکرد داروها را تغییر و خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. یک لیست از تمام داروهایی (ازجمله داروهای با نسخه / بدون نسخه و محصولات گیاهی) که استفاده می‌کنید تهیه کرده و آن را با دکتر و داروساز خود به اشتراک بگذارید.
• دوز دارو مصرفی خود را بدون مشورت با دکتر خود تغییر نداده و یا مصرف دارو را ترک نکنید.
• برخی از داروهایی که ممکن است با داروی هیدرومورفون تداخل کنند عبارت‌اند از: داروهای ضد درد خاص (مسکن‌های مخلوط آگونیست / آنتاگونیست مانند پنتازوسین نالبوفین، بوتورفانول)، نالترکسون.
• اگر هیدرومورفون با سایر داروهایی که ممکن است تنفس شما را تحت تأثیر قرار دهند و یا موجب خواب آلودگی شوند ، مصرف گردد ، ممکن است عوارض جانبی جدی (مانند تنفس آهسته و کم عمق، خواب آلودگی و سرگیجه شدید) ایجاد کند.بنابراین اگر در حال مصرف داروهای دیگری مانند الکل، داروهای آلرژی، سرماخوردگی یا سرفه ، داروهای ضد تشنج (مانند فنوباربیتال) ، داروهای خواب و یا اضطراب (مانند آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم) ، شل کننده‌های عضلانی، داروهای تسکین درد (مانند کدئین، هیدروکودون) و داروهای روحی (مانند ریسپریدون، آمی تریپتیلین، ترازودون) هستید ، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
• داروی هیدرومورفون ممکن است با تست‌های آزمایشگاهی خاص (از جمله سطوح آمیلاز / لیپاز) ، تداخل کند و باعث نتایج اشتباه شود. قبل از آزمایش به پرسنل آزمایشگاه اطلاع دهید که این دارو را استفاده کرده‌اید.