لووتیروکسین؛ غده تیروئید که در گردن شما جای دارد هورمونی به‌نام تیروکسین می‌سازد. تیروکسین انرژی مصرفی یا میزان سوخت‌و‌ساز بدن شما را کنترل می‌کند. همچنین در گوارش، عملکرد قلب و عضلات، رشد مغز و سلامت استخوان نقش دارد. زمانی‌که تیروئید تیروکسین کافی تولید نکند (کم‌کاری تیروئید یا هیپوتیروئیدیسم)، بسیاری از عملکردهای بدن کاهش می‌یابد. لووتیروکسین نوع سنتزی تیروکسین است که با جبران کمبود هورمون تیروکسین در بدن شما، از علائم کم‌کاری تیروئید جلوگیری می‌کند.

علائم کم کاری تیروئید:

• یبوست؛
• خستگی؛
• ریزش مو؛
• افزایش وزن؛
• مشکل تمرکز؛
• احساس افسردگی؛
• حساسیت به سرما؛
• درد مفاصل و عضلات؛
• پریود نا‌منظم یا سخت؛
• خشک و ضخیم شدن پوست.

لووتیروکسین یک داروی تیروئیدی است. جایگزین هورمونی می شود که به طور معمول توسط غده تیروئید شما تولید می شود. تا انرژی و متابولیسم بدن را تنظیم کند.

لووتیروکسین  را برای درمان کم کاری تیروئید تجویز می کنند. این دارو زمانی تجویز می شود که تیروئید شما به تنهایی این هورمون را به اندازه کافی تولید نکند.

لووتیروکسین  همچنین برای درمان یا پیشگیری از گواتر (بزرگ شدن غده تیروئید) استفاده می شود. می تواند ناشی از عدم تعادل هورمونی، پرتودرمانی، جراحی یا سرطان باشد.

نحوه‌ی عملکرد داروی لووتیروکسین

عملکرد داروی لووتیروکسین از طریق جایگزین یا فراهم کردن هورمونی است که به وسیله‌ی غده‌ی تیروئید، به طور معمول، ترشح می‌شود.

پیش از مصرف لووتیروکسین

• در صورت بارداری یا شیردهی به پزشک خود اطلاع دهید زیرا لازم است در این مدت معاینات و آزمایشات دوره ای خاص توسط پزشک برای شما انجام شود.همچنین لازم است عملکرد غده ی تیروئید کودک شما نیز بررسی شود.
• در صورتی که مبتلا به بیماری قلبی (مانند آنژین صدری) می باشید و یا فشار خون بالا دارید ، حتما به پزشک خود اطلاع دهید.
• در صورتی که به هر دلیلی اختلال در عملکرد غدد فوق کلیوی دارید و به شما گفته شده است که تولید هورمون های کورتیزول در بدن شما کم می باشد ، یا تحت درمان با داروهای کورتیکواستروئیدی (پردنیزولون ، بتامتازون ، دگزامتازون ، هیدروکورتیزون و …) می باشید پزشک خود را مطلع نمایید.
• در صورتی که پیش از این سابقه ی پرکاری تیروئید داشته اید به پزشک خود یادآوری نمایید.
• در صورت ابتلا به دیابت ، عدم توانایی بدن در تنظیم آب بدن (دیابت اینسیپیدوس که اختلال نادری می باشد) به پزشک خود اطلاع دهید.
• از آنجا که این دارو می تواند در عملکرد داروهای دیگر در بدن اختلال ایجادکند لازم است پیش از شروع مصرف لیستی از کلیه ی داروهای مصرفی خود در اختیار پزشک یا داروسازتان قرار دهید.‎
• در صورت سابقه ی هرگونه حساسیت دارویی ، پزشک خود را مطلع نمایید.

نحوه ی مصرف لووتیروکسین

• ‎لووتیروکسین را دقیقا همانگونه که پزشک توصیه می کند مصرف نمایید. ممکن است مصرف دارو برای شما روزانه پیش از صبحانه تجویز شده باشد (تعداد قرص در هر بسته با توجه به شرایط شما محاسبه می شود.)
• این دارو به صورت قرص با دوزهای مختلف ۵۰ ، ۷۵ ، ۱۰۰میکروگرم موجود می باشد. بسته به مقدار مصرف دارویی که در هر نوبت برای شما محاسبه شده است ممکن است در یک نوبت نیاز به مصرف چند قرص با دوزهای متفاوت داشته باشید لذا در این صورت ، هنگام مصرف به دوز هر قرص دقت بفرمایید.
• ممکن است درمان با یک قرص ۵۰ -۱۰۰ میکروگرمی به صورت روزانه آغاز شود و با توجه به شرایط بیمار تا ۱۰۰تا ۲۰۰ میکروگرم در روز افزایش یابد.

آزمایش خون برای تجویز دوز مناسب

ممکن است پزشک برایتان آزمایش خون تجویز کند تا میزان هورمون تیروئید شما را قبل و بعد از مصرف لووتیروکسین بسنجد. با این روش، پزشک دوز مصرفی مناسب برای شما را تنظیم می‌کند. آزمایش تیروئید در حین مصرف قرص لووتیروکسین و در اوایل درمان چندین بار تکرار می‌شود؛ اما بعد از اینکه میزان هورمون تیروئیدتان پایدار شد، معمولا هر ۴ تا ۶ ماه ۱ بار و بعد از آن سالی ۱ بار به انجام آزمایش خون نیاز دارید.

در شرایط زیر بیشتر از قبل به آزمایش خون نیاز دارید:

• در صورت بارداری؛
• هر نوع علائمی که نشان دهد دوز مصرفی شما مناسب نیست؛
• شروع یا قطع مصرف دارویی که ممکن است با لووتیروکسین تداخل داشته باشد.

عوارض جانبی مصرف لووتیروکسین

در چند ماه اول درمان ممکن است ریزش مو اتفاق بیفتد. معمولا این در شرایطی است که بدن شما خود را با دارو سازگار می‌کند. در صورتی که این نشانه ادامه داشت یا وخیم‌تر شد به پزشک خود یا دکتر داروخانه اطلاع دهید.

در صورتی که پزشک داروی لووتیروکسین را برای شما تجویز کرده است مطمئن باشید فوائد آن بیش از مضراتش بوده است. هم‌چنین لازم است بدانید اکثر افرادی که داروی لووتیروکسین را مصرف کرده‌اند عوارض جدی این دارو را تجربه نکرده‌اند.

در صورتی که هر یک از این علائم جدی اما نادر ترشح بالای هورمون تیروئید رخ داد به سرعت پزشک خود را در جریان بگذارید و از مرکز فوریت‌های پزشکی کمک بگیرید:

• تعرق شدید
• حساسیت به گرما
• تغییرات روحی و روانی مانند اضطراب و نوسانات خلقی
• خستگی
• اسهال
• لرزش
• سردرد
• تنگی نفس
• استخوان درد
• شکستگی آسان استخوان‌ها
• درد قفسه‌ی سینه
• تپش سریع، شدید و نامنظم قلب
• تورم دست‌ها، مچ پا و پاها
• تشنج

لازم است بدانید که واکنش آلرژیک جدی در مورد داروی لووتیروکسین نادر است. با وجود این اگر واکنش آلرژیک جدی‌ مثل علائم پوستی، خارش، تورم (مخصوصا در صورت، زبان و گلو)، گیجی شدید و اختلال تنفسی را تجربه کردید به سرعت از مرکز فوریت‌های پزشکی کمک بگیرید.
با توجه به اینکه لیست عوارض کامل نیست ممکن است با عارضه‌ای برخورد کنید که ذکر نشده باشد. در این موارد با پزشک یا دکتر داروخانه مشورت کنید.

تداخلات دارویی لووتیروکسین سدیم

مشخصات کلی تداخلات:

• با اتصال به پلیمرها و رزین‌های تعویض آنیونی
•  اتصال به پلیمرها و رزین‌های تعویض کاتیونی
• اتصال به کاتیون‌های چند ظرفیتی
• عامل محلول در چربی
• حساس به pH معده (تداخل با داروهایی که pH معده را تغییر می‌دهند، بررسی شود.)
• تشدید هایپرگلایسمی
• هورمون تیروئیدیتداخلات رده X (پرهیز):
  سدیم یدید I 131کاهش اثرات داروها توسط لووتیروکسین:
  سدیم یدید I 131، مشتقات تئوفیلین

  کاهش اثرات لووتیروکسین توسط داروها:
  آلومینیوم هیدروکسید، آمیودارون، آپالوتامید، عوامل کمپلکس ساز اسیدهای صفراوی، کلسیم پلی استایرن سولفونات، نمک‌های کلسیم، کاربامازپین، سیپروفلوکساسین (سیستمیک)، مشتقات استروژن، فوس فنی‌توئین، فراورده‌های آهن، لانتانیم، نمک‌های منیزیم، مولتی ویتامین‌/ مینرال (همراه آ، دی، ای، کا، فولات و آهن)، ارلیستات، پاتیرومر، فنی‌توئین، پولاپرزینک، رالوکسیفن، ریفامپین، ریتوناویر، مهارکننده‌های انتخابی باز جذب سروتونین، سولامر، سدیم پلی استایرن سولفونات، سوماتریپتان، سوکرالفیت، سوکروفریک اکسی هیدروکسید

  افزایش اثرات داروها توسط لووتیروکسین :
  آمزینیوم، داروهای ضدافسردگی سه حلقه‌ای، آنتاگونیست های ویتامین کا

  افزایش اثرات لووتیروکسین توسط داروها:
  پیراستام، سماگلوتید

  تداخل با غذا:
  مصرف همزمان لووتیروکسین با تغذیه انترال ممکن است باعث کاهش فراهمی زیستی و سطح سرمی تیروکسین شود و درنهایت منجر به بروز علائم هیپوتیروئیدیسم گردد.
  مصرف آرد سویا (موجود در شیر خشک)، سویا، آب گریپ‌فروت، قهوه‌ی اسپرسو، تخم کتان، گردو، کلسیم، آهن، و فیبر رژیمی ممکن است در جذب لووتیروکسین از دستگاه گوارش اختلال ایجاد کند.
  راهکار: دارو صبح‌ها به‌صورت ناشتا و نیم ساعت قبل از صبحانه مصرف شود. همچنین ممکن است دارو در شب و 3 تا 4 ساعت بعد از آخرین وعده‌ی غذایی مصرف شود. در صورت مصرف همزمان لووتیروکسین و تغذیه‌ی انترال، افزایش دوز لووتیروکسین در نظر گرفته ‌شود.
  از مصرف دارو در فاصله 4 ساعت از مصرف فراورده‌های آهن یا کلسیم خودداری شود.