موارد مصرف داروی سفوروکسیم

داروی سفوروکسیم برای درمان انواع عفونت ها کاربرد دارد که برخی از آن ها عبارت انداز:

•  گوش، بینی و گلو
•  سیستم تولید مثل (گونوره)
• عفونت های پوستی و بافت نرم
• عفونت های دستگاه ادراری
• مننژیت
• عفونت های حاد و خطرناک ریوی و دستگاه تنفسی مانند اوتیت و سینوزیت

نحوه استفاده از این سفوروکسیم

• این دارو بعد از غذا، باید مصرف شود.
• دوز معمول برای بزرگسالان برای تزریق: 750 تا 1500 میلی گرم سه بار در روز است.
• گاهی لازم است تزریق ابتدا انجام شود و سپس فرم دارو به قرص تغییر یابد.
• دوز معمول در بیماران بالای 12 سال برای عفونت دستگاه تنفسی، پوست، بافت نرم و عفونت ادراری 250 تا 500 میلی گرم دو بار در روز است.
• مدت درمان بستگی به شدت عفونت دارد. در درمان پنومونی (عفونت ریه)، عفونت های دستگاه ادراری، درمان با عفونت های پوستی و نرم بافت باید 7 تا 10 روز طول بکشد.
• در درمان گنوره، باید یک بار در روز، یک قرص با دوز 1000 میلی گرم را مصرف کنید.
• برای درمان بیماری لیم (گزش کنه) باید از دوز 500 میلی گرم دو بار در روز برای سه هفته استفاده شود.
• برای درمان مننژیت باید فقط به صورت تزریق در دوز 1500 میلی گرم 4 بار در روز استفاده شود.
• در کودکان 5 تا 12 ساله، این دوز از 125 تا 250 میلی گرم دو بار در روز متغیر است.

موارد منع مصرف سفوروکسیم 

• به تاریخ انقضای داروی Cefuroxime توجه کنید و اگر دارویی که در دستتان است تاریخ انقضای آن تمام شده است، از مصرف آن خودداری کنید.
• هرگز داروی سفوروکسیم را به فرد دیگری حتی با علائم مشابه خودتان تجویز نکنید.

چنانچه شرایط یا بیماری خاصی دارید، قبل از تجویز این دارو، پزشک را مطلع سازید. به ویژه اگر شرایط زیر را دارید:

• حساسیت به این دارو یا دیگر مواد و داروها (مانند حساسیت به هر نوع پنی‌سیلین یا هر نوع آنتی‌بیوتیک سفالوسپورین (مانند سفدینیر، سفالکسین))
• بارداری یا تصمیم به بارداری
• شیردهی
• اختلال معده یا روده مانند کولیت
• سوء تغذیه
• مشکلات کلیوی
• مشکلات کبدی

عوارض جانبی سفوروکسیم

مصرف این دارو می تواند عوارض جانبی زیر را ایجاد کند:

• تهوع
•  استفراغ
•  اسهال (که می تواند با مدفوع خونی یا سیاه همراه باشد)
•  آسیب کبدی (افزایش سطح آنزیم های کبدی، زردی زرد شدن پوست و چشم ها)
•  سردرد
•  خواب آلودگی
•  آسیب کلیه
•  سندرم استیون جانسون (یک بیماری خطرناک پوستی)
•  تب
•  ضعف
•  درد قفسه سینه
• تورم مفصلی
•  آلرژی
• نشانه های آنفولانزا (سرفه، گلو درد، آبریزش بینی)
• بثورات
•  خارش
•  قرمزی
•  تورم صورت
•  تورم زبان
• مشکل تنفس
•  شوک آنافیلاکتیک

اگر در معرض عوارض جانبی هستید، به پزشک خود اطلاع دهید.

تداخلات دارویی سفوروکسیم

مشخصات کلی تداخلات:

•  سوبسترای OAT1
•  سوبسترای OAT3
•  تغییر در فلور نرمال دستگاه گوارش
• تشدید اثرات ضد انعقادی
•  کاهش اثرات باکتریوسیدی وابسته به رشد باکتری
•  اختلال در پاسخ ایمنی در برابر عوامل باکتریایی
• تشدید سمیت کلیوی

  تداخلات رده X (پرهیز):
  ب.ث.ژ (داخل مثانه‌ای)، واکسن وبا، آنتاگونیست های گیرنده H2 هیستامین، مهارکننده‌های پمپ پروتون

  کاهش اثرات داروها توسط سفوروکسیم:
  آمینوگلیکوزیدها، ب.ث.ژ (داخل مثانه‌ای)، واکسن ب.ث.ژ (ایمنی‌زا)، واکسن وبا، لاکتوباسیلوس و استریول، سدیم پیکوسولفات، واکسن حصبه
  کاهش اثرات سفوروکسیم توسط دارو ها:

  آنتی‌اسیدها، آنتاگونیست های گیرنده H2 هیستامین، مهارکننده‌های پمپ پروتون

  افزایش اثرات داروها توسط سفوروکسیم:
  آمینوگلیکوزیدها، آنتاگونیست های ویتامین کا

  افزایش اثرات سفوروکسیم توسط داروها:
  پروبنسید

  تداخل با غذا:
  هنگام مصرف همراه با غذا فراهمی زیستی افزایش می‌یابد.
  مصرف همراه با غذا یا فرآورده‌های لبنی، سطوح سرمی سفوروکسیم افزایش می‌یابد.
  در کار آزمایی های بالینی، پاسخ‌های باکتریولوژیک و بالینی به دارو در افراد ،مستقل از مصرف غذا بوده است.
  راهکار: شکل دارویی قرص بدون ملاحظات غذایی مصرف شود؛ شکل دارویی سوسپانسیون باید با غذا مصرف شود.