باکلوفن

باکلوفن یک مشتق از گاما آمینو اسید بوتیریک (GABA)  است .قرص باکلوفن (Baclofen)، داروی شل‌کنندهٔ عضلات است. این قرص برای درمان دردهای عضلانی مانند اسپاسم، درد و سفتی ماهیچه‌ها به‌کار می‌رود. این دردها بیشتر مواقع ناشی از بیماری‌هایی چون ام اس، جراحات و دیگر اختلال‌های مربوط به نخاع هستند.

داروی باکلوفن به رفع گرفتگی و آرام شدن ماهیچه‌ها کمک می‌کند.

عملکرد باکلوفن

مکانیسم شل کنندگی عضله باکلوفن دقیقا مشخص نیست ولی تصور می شود انتقال سیناپسی را از مسیر رفلکس نخاعی از طریق هایپرپلاریزاسیون پایانه های آوران، که ممکن است باعث اسپاسم عضلانی شوند مهار می کند. تاثیر باکلوفن بر سیستم گابا سبب ایجاد اثرات ضد اسپاسمی آن نمی شود.

موارد مصرف باکلوفن

کاربردهای اصلی (Labeled indications):

• اسپاسم عضلانیکاربردهای دیگر (Off-labeled indications):
• اختلال مصرف الکل
• سکسکه
• اسپاسم و درد عضلانی اسکلتی

نکات احتیاطی پیش از مصرف قرص باکلوفن

پیش از مصرف قرص باکلوفن باید خطرات و عوارض احتمالی آن بررسی شود. تصمیم‌گیری در مورد مصرف این قرص، به تشخیص دکتر و البته تصمیم‌ خودتان بستگی دارد. هنگام مصرف باکلوفن به موارد زیر توجه کنید:

• می‌توانید قرص باکلوفن را با یا بدون غذا مصرف کنید.
• اگر این دارو معده‌تان را اذیت کرد، آن را حتما با غذا یا همراه شیر بخورید.
• این قرص را می‌توانید به قطعات کوچک‌تر تقسیم کنید.
• باکلوفن را در دمای ۲۰ تا ۲۵ درجه سانتی‌گراد نگه دارید.

حساسیت‌ها

اگر به باکلوفن حساسیت دارید، نباید آن را مصرف کنید. همچنین در صورت مبتلا بودن به هریک از مشکلات زیر، پزشک خود را در جریان بگذارید:

• بیماری های کلیوی؛
• زخم معده؛
• صرع یا اختلال‌های تشنجی دیگر؛
• بیماری پارکینسون، فلج مغزی، اختلال‌های روماتیسمی؛
• اختلال‌های ذهنی مانند شیزوفرنی یا اختلال دوقطبی؛
• دیابت؛
• پرفشاری خون؛
• سکته مغزی یا وجود لخته خون؛
• یا در حال مصرف داروهای مسکن (اپیوئید) هستید.

زنان و زنان باردار

استفاده از باکلوفن ممکن است خطر ایجاد کیست تخمدان را افزایش دهد. اگر مستعد ابتلا به کیست هستید، با پزشک‌تان مشورت کنید.

هنوز اثر باکلوفن روی زنان باردار بررسی نشده است؛ اما اگر باردار هستید یا در دوران مصرف این دارو باردار شدید، حتما پزشک‌تان را مطلع کنید.

در ضمن مشخص نیست که آیا باکلوفن از طریق شیر مادر به کودک شیرخوار منتقل می‌شود و به او صدمه می‌زند یا نه. با این حال اگر نوزادتان را شیر می‌دهید، پیش از مصرف باکلوفن حتما با پزشک‌تان در این خصوص مشورت کنید.

 هنگام سفر

• هنگام سفر داروی‌تان را همراه خود ببرید. اگر با هواپیما سفر می‌کنید، دارو را در کیف‌دستی‌تان بگذارید.
• نگران دستگاه‌های اشعه ایکس فرودگاه نباشید: دارو صدمه‌ای نمی‌بیند.
• نسخه تجویزی‌تان را همراه خود داشته باشید تا در صورت لزوم بتوانید آن را به کارکنان فرودگاه نشان دهید.
• داروی باکلوفن را جایی قرار دهید که در معرض هوای بسیار گرم یا بسیار سرد قرار نگیرد.

کودکان

کودکان زیر ۱۲ سال نباید از این دارو استفاده کنند.

مقدار مصرف باکلوفن

بزرگسالان:
کابردهای اصلی (Labeled Indications):
اسپاسم عضلانی:
5 میلی گرم خوراکی هر هشت ساعت؛ ممکن است هر سه روز 5 میلی گرم به هر دوز اضافه شود تا حداکثر به 80 میلی گرم در روز برسد. بعضی از بیماران ممکن است به دوزهای حداکثر 120 میلی گرم در روز نیاز داشته باشند.

کاربردهای دیگر (Off-labeled indications):
اختلال مصرف الکل:
خوراکی: اولیه: 5 میلی گرم 3 بار در روز ؛ ممکن است دوز بعد از 3 تا 5 روز بر اساس پاسخ و تحمل به 10 میلی گرم 3 بار در روز افزایش یابد. ممکن است در صورت لزوم ، به حداکثر دوز 60 میلی گرم در روز در دوزهای منقسم افزایش یابد.

سکسکه:
خوراکی: اولیه: 5 تا 10 میلی گرم 3 بار در روز. ممکن است دوز بر اساس پاسخ و تحمل افزایش یابد. حداکثر دوز معمول: 45 میلی گرم در روز در دوزهای منقسم

اسپاسم عضلانی و یا درد اسکلتی عضلانی (درمان کمکی):
توجه: برای اسپاسم عضلانی اسکلتی و یا درد (به عنوان مثال ، کمردرد ، گردن درد) همراه با اسپاسم عضلانی ، معمولاً در ترکیب با یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی و یا استامینوفن استفاده می شود. به طور کلی ، از داروهای شل کننده عضلات باید به طور موقت استفاده شود (به عنوان مثال ، برای چند روز یا به طور متناوب برای چند روز در صورت نیاز).
خوراکی: اولیه: 5 تا 10 میلی گرم 3 بار در روز در صورت لزوم

اطفال:

اسپاسم عضلانی

• کمتر از 8 سال: 10 تا 15 میلی گرم خوراکی هر هشت ساعت به صورت منقسم هر 8 ساعت؛ ممکن است هر سه روز 5 تا 15 میلی گرم به دوز روزانه اضافه شود تا حداکثر به 40 میلی گرم در روز برسد.
•  بیشتر از 8 سال: 10 تا 15 میلی گرم خوراکی هر هشت ساعت به صورت منقسم هر 8 ساعت؛ ممکن است هر سه روز 5 تا 15 میلی گرم به دوز روزانه اضافه شود تا حداکثر به 60 میلی گرم در روز برسد.

عوارض جانبی باکلوفن

مصرف باکلوفن ممکن است منجر به عوارضی مانند سرگیجه، ضعف، سردرد، تهوع، خستگی، اختلال خواب، افزایش میزان ادرار و یبوست شود. اگر هر یک از این عوارض ادامه یافت یا بدتر شد به سرعت با پزشک خود تماس حاصل کنید.

درصورتی که پزشک داروی باکلوفن را برای شما تجویز کرده است مطمئن باشید فوائد آن بیش از مضراتش بوده است. همچنین لازم است بدانید اکثر افرادی که داروی باکلوفن را مصرف کرده‌اند، عوارض جدی این دارو را تجربه نکرده‌اند. چنان‌چه با عوارضی مانند تغییرات خلقی (احساس افسردگی، توهم و اختلال حواس) روبه‌رو شدید با پزشک تماس بگیرید.

لازم است بدانید که واکنش آلرژیک جدی در مورد داروی باکلوفن نادر است. با این وجود اگر واکنش آلرژیک جدی ای مثل علائم پوستی، خارش، تورم (مخصوصا در صورت، زبان و گلو)، گیجی شدید و اختلال تنفسی را تجربه کردید، سریعا از فوریت های پزشکی کمک بگیرید. با توجه به اینکه لیست عوارض کامل نیست، ممکن است با عارضه ای برخورد کنید که ذکر نشده باشد. در این موارد با پزشک یا دکتر داروخانه مشورت کنید.

تداخلات دارویی باکلوفن

مشخصات کلی تداخلات:

•  تشدید اثرات تضعیف‌کننده‌ CNS
•  تشدید هایپرگلایسمی
• کاهش آستانه تشنجتداخلات رده X (پرهیز):
  آزلاستین (نازال)، برومپریدول، اورفنادرین، اوکسوممازین، پارالدهید، تالیدومید

  کاهش اثرات داروها توسط باکلوفن:
  تداخل قابل‌توجهی مشخص نشده است.

  کاهش اثرات باکلوفن توسط داروها:
  تداخل قابل‌توجهی مشخص نشده است.

  افزایش اثرات داروها توسط باکلوفن:
  الکل (اتیل)، آزلاستین (نازال)، بلونانسرین، فرآورده‌های حاوی سم بوتولینوم، برکسانولون، بوپرنورفین، داروهای تضعیف‌کننده‌ CNS، فلونیترازپام، لاسیدیپین، متوتری‌مپرازین، متی‌روسین، آگونیست های اپیوئید، اورفنادرین، اکسی کدون، پارالدهید، پیریبدیل، پرامی‌پکسول، روپینیرول، روتیگوتین، سوورکسانت، تالیدومید، یوراپیدیل، زولپیدم

  افزایش اثرات باکلوفن توسط داروها:
  آلیزاپرید، بریمونیدین (موضعی)، بروموپرید، برومپریدول، کانابیدیول، ماری‌جوانا (شاهدانه)، کلرمتیازول، کلرفنسین کاربامات، دایمتیندن (موضعی)، دوکسیلامین، درونابینول، دروپریدول، اسکتامین، هیدروکسی زین، گیاه کاوا، لمبورکسانت، لیسورید، لوفکسیدین، منیزیم سولفات، متوتری‌مپرازین، متوکلوپرامید، مینوسیکلین (سیستمیک)، نابیلون، اوکسوممازین، پرامپانل، روفینامید، سدیم اکسیبات، تتراهیدروکانابینول، تتراهیدروکانابینول وکانابیدیول، تولپریسون، تری‌مپرازین