دارو برای سینوزیت

سلام به دوستان و همراهان همیشگی سایت داروخانه آنلاین دیجی دارو. امیدوارم این شنبه تعطیلی را با خانواده محترم به خوبی و خوشی گذرانده باشین. امروز 29 بهمن ماه 1401 شمسی می باشد. بحث شیریم و داغ امروز در مورد سینوزیت می باشد. یادم میاد موقعی که سرباز بودیم بچه های آسایشگاه برای اینکه از شیفت های 4 4 بیمارستان فرار کنند وقتی پیش پزشک می رفتند همه می گفتند که موقع سجده و دولا شدن در موقع رکوع سرشون درد می گیره که مثلا نشون بدن که سینوزیت دارند.

اول ببینیم که سینوزیت چی هست و راه های درمان دارویی آن را با هم مرور کنیم.

سینوزیت چیست ؟

بیماری سینوزیت به التهاب سینوس­ها گفته می­شود. به طور کلی محل قرار گیری سینوس­ها حفره­هایی توخالی در ناحیه جلویی جمجمه می باشد. این ناحیه به معنی پیشانی، گونه­ ها ، میان و پشت چشم­ها است. سینوس­های بینی در ناحیه گونه­ ها در اطراف و پشت بینی قرار دارند. پزشکان معتقدند هدف از وجود سینوس‎ها این است که یکی از عملکردهای گرم کردن، مرطوب نمودن و تصفیه هوای عبوری از کانالهای بینی را در بدن فرد بر عهده داشته باشند.

در اغلب موارد مخاط سینوس­ها به علت باکتری یا ویروس و یا حساسیت مسدود می­ شوند و ارتباط میان سینوس و بینی بسته می­ شود. با بسته شدن سینوس­ها توسط ترشحات، محیط مستعد برای رشد میکروب­ها، تجمع هوا و موکوس به دیواره سینوس­ها فشار وارد می ­شود و باعث درد در آن نواحی می گردد. پس با تعریفی ساده ­تر می ­توان گفت هرگاه سینوس­ها عفونی یا ملتهب شوند، شخص دچار سینوزیت شده است. این حفره­ ها به طور طبیعی باید در شبانه روز حدود یک لیتر ترشحات شفاف داشته باشند که وارد مجرای بینی شده و به ته حلق راه می یابند. افراد این ترشحات را با عمل بلع خود وارد دستگاه گوارش می­ کنند و این امر کاملا طبیعی است. انواع سینوزیت را از نظر نوع درگیری و شدت آن می ‎توان به دو نوع حاد و مزمن تقسیم کرد.

درمان سینوزیت مزمن : بسیاری از افراد وجود دارند که به طور مداوم با مشکل سنوزیت دست و پنجه نرم می‎کنند. سینوزیت از جمله مشکلاتی است که می‎تواند به راحتی وضعیت زندگی فردی را تحت تاثیر قرار دهد یا به سادگی وضعیتی را برای او به وجود آورد که فرد توانایی روزانه انجام کارهای معمولی خود را از دست بدهد.

از طرف دیگر سینوزیت از جمله بیماری‎هایی است که افراد زیادی را در دوره زندگی خود به طور حتم حداقل یکبار به خود مبتلا می‎کند. در این بیماری ترشحاتی چرکی از بینی و پشت حلق خارج میشود که این ترشحان غالبا با علائمی مثل  تب و سردرد شدید نیز همراه می‎شوند به همین دلیل است که فرد توانایی انجام کارهای روزمره خود را از دست می‎دهد. بیماری سنوزیت می‎تواند با دردهای که ایجاد می‎کند مشکلات بسیاری را برای افراد در پی داشته باشد.

سینوزیت چیست ؟

بیماری سینوزیت به التهاب سینوس­ها گفته می­شود. به طور کلی محل قرار گیری سینوس­ها حفره­هایی توخالی در ناحیه جلویی جمجمه می‎باشد. این ناحیه به معنی پیشانی، گونه­ها ، میان و پشت چشم­ها است. سینوس­های بینی در ناحیه گونه­ها در اطراف و پشت بینی قرار دارند. پزشکان معتقدند هدف از وجود سینوس‎ها این است که یکی از عملکردهای گرم کردن، مرطوب نمودن و تصفیه هوای عبوری از کانالهای بینی را در بدن فرد بر عهده داشته باشند.

در اغلب موارد مخاط سینوس­ها به علت باکتری یا ویروس و یا حساسیت مسدود می­شوند و ارتباط میان سینوس و بینی بسته می­شود. با بسته شدن سینوس­ها توسط ترشحات، محیط مستعد برای رشد میکروب­ها، تجمع هوا و موکوس به دیواره سینوس­ها فشار وارد می­شود و باعث درد در آن نواحی می گردد. پس با تعریفی ساده­تر می­توان گفت هرگاه سینوس­ها عفونی یا ملتهب شوند، شخص دچار سینوزیت شده است. این حفره­ها به طور طبیعی باید در شبانه روز حدود یک لیتر ترشحات شفاف داشته باشند که وارد مجرای بینی شده و به ته حلق راه میابند. افراد این ترشحات را با عمل بلع خود وارد دستگاه گوارش می­کنند و این امر کاملا طبیعی است. انواع سینوزیت را از نظر نوع درگیری و شدت آن می‎توان به دو نوع حاد و مزمن تقسیم کرد.

سینوزیت مزمن

سینوزیت مزمن به معنای زمانی است که فرد به طور مکرر دچار سینوزیت حاد می­شود و به درستی به این بیماری توجه نمی ­کند و یا آن را به طور کامل درمان نمی کند. همچنین زمانی که عفونت در سینوس سه ماه یا بیشتر باقی بماند، شخص دچار سینوزیت مزمن می­گردد. در برخی موارد حساسیت به موادی مانند قارچ­ها و یا گرده­ها نیز باعث پدید آمدن سینوزیت مزمن می­ گردد. علائمی که در سینوزیت مزمن ظاهر می شوند به شکل بروز نشانه های سرما خوردگی، خستگی، وجود چرک و خلط در بینی و گلو،  تنفسهای سخت و کاهش یا از بین رفتن حس بویایی است.

این بیماری را می توان همچنین به ورم یا التهاب بافت مخاطی سینوس‌ها که سیستم پیوسته‌ای از حفره‌های توخالی که در جمجمه است، نیز نسبت داد. التهابی که در سینوس‎ها به وجود می‎آید می‎تواند مانع از خروج طبیعی باکتری‌ها از حفره سینوس شده و منجر به افزایش احتمال بروز سینوزیت باکتریایی ثانویه شود.

علائم با عوارض سینوزیت مزمن

علایمی که در پس ابتلا به سینوزیت شکل می‎گیرند علائمی هستند که در افراد مختلف می‎توانند انواع و شدت و ضعف متفاوتی نیز از خود نشان دهند. این علائم غالبا با شرایط زیر همراه هستند :

  1. عطسه
  2. خارش
  3. خارش و سوزش بینی ، گلو و چشم‎ها
  4. گرفتگی مخاطی بینی و گلو
  5. آبریزش بینی
  6. سر درد
  7. درد در قسمت گونه ها
  8. شکل گیری ترشحات زرد در دهان
  9. تنفس سخت
  10. درد دندان
  11. تب
  12. کاهش بویایی و چشایی

عوارضی که در صورت همراه نشدن سینوزیت در مراحل اولیه ممکن است به احتمال شدیدی برا بیمار حاصل شود م‎تواند به شکل‎های زیر بروز پیدا کند.

  • پیدایش بیماری آسم در کنار ابتلا به سینوزت مزمن
  • مننژیت که در اثر حرکت عفونت به سمت مغز حاصل می‎شود.
  • مشکلات بینایی که در اثر گسترش عفونت و راه یابی آن به حفره چشم‎ها باعث کاهش بینایی و درد می ‎شود. حتی در مواردی نابینایی فرد را با خود به همراه دارد.
  • آسیب عروقی در اطراف سینوس‎ها رگ‎هایی وجود دارند که به سادگی مستعد درگیری با عفونت هستند و باعث بروز سکته مغزی و آسیب‎های دیگر می شوند.
  • عفونت گوش‎ها به طور شدید یا معمولی اما مکرر. ایجاد عفونت در سینوس‎ها به سادگی قابل انتقال به گوش‎ها نیز می باشد.
  • حساسیت به چیزهای مختلفی به شکل آلرژی.

درمان عفونت‎های سینوسی و سینوزیت

  • زمان استراحت خود را بالا ببرید.
  • استایل زندگی خود را تغییر دهید.
  • مجاری بینی خود را به طور کامل شستشو دهید برای اینکار می‎توانید از محلول نمکی استفاده کنید.
  • استفاده از اسپری کورتون بینی
  • تجویز کورتون خوراکی یا تزریقی
  • استفاده از آنتی بیوتیک به همراه نظر پزشک
  • درصد مصرف مایعات خود را چندین برابر کنید.
  • بینی خود را مرطوب نگه دارید. برای مرطوب نگهداشتن بینی می‎توانید از اسپری آب بینی استفاده کنید.
  • به بیماری دیگری مبتلا بوده‌اید، مصرف داروهای خود را همچنان ادامه دهید.

دوستان در نظر داشته باشید برای درمان سینوزیت ابندا از کورتون ها استفاده می شود. مانند اسپری بکلومتازون که در داخل بینی بسیار مفید می باشد. در نظر داشته باشید برای درمان به وسیله آنتی بیوتیک ها اولین خط درمان کلاریترومایسین 500 میلی گرمی در بزرگسالان است که هر 12 ساعت به مدت 10 روز استفاده می شود. خط دوم درمان فرص های کوآموکسی کلاو 625 میلی گرمی در بزرگسالان می باشد که معمولا هر 8ساعت یک عدد تا ده روز استفاده می شود. خط سوم هم آزیترمایسین 500 میلی گرمی هست.

حتما در خاطر داشته باشید مایعات خیلی سرد را استفاده نکنید. همچنین دوستانی که راکب موتور هستند حتما از کلاه ایمنی و هدبند استفاده کننده تا بیماری دوباره برگشت داده نشود.

امیدوارم مطلب امروز توانسته باشد حتی خیلی اندک به درمان سینوزیت شما عزیزان کمک کرده باشد. با تشکر دکتر قاسمی 1401/11/29

علت زرد شدن ناخن های پا چیست؟

اگر ناخن های پای شما زرد می شوند، می تواند ناشی از افزایش سن، لاک ناخن یا عفونت باشد.

علت زرد شدن ناخن های پا چیست؟

ناخن های سالم معمولاً رنگ شفافی دارند و هیچ مشکل اساسی مانند ترک، تورفتگی، برجستگی یا اشکال غیر طبیعی ندارند. اگر ناخن های پای شما زرد می شوند، ممکن است در نتیجه چیزی کمتر جدی مانند پیری یا لاک ناخن باشد. یا ممکن است به دلیل یک مشکل جدی تر، مانند عفونت باشد.

افزایش سن

افزایش سن می تواند علت طبیعی زرد شدن ناخن های پا و انگشتان دست باشد. با افزایش سن، رنگ، ضخامت و شکل ناخن ها تغییر می کند. ناخن های افراد سالخورده اغلب بیشتر زرد می شود.

لاک ناخن

اگر ناخن های خود را مرتباً با لاک قرمز یا نارنجی رنگ می کنید، ناخن های شما نیز می توانند در نتیجه لاک تغییر رنگ دهند. استراحت در رنگ آمیزی ناخن ها باعث می شود رنگ زرد از بین برود.

وضعیت پزشکی

زردن شدن ناخن های پا به خودی خود خطرناک نیست. با این حال، اگر علت زرد شدن ناخن های پا یک بیماری زمینه ای باشد، ممکن است نشانه این باشد که چیزی اشتباه است. به عنوان مثال، ناخن های زرد پا می توانند در اثر عفونت، قارچ یا اختلال پزشکی ایجاد شوند.

در موارد نادر، زردن شدن ناخن های پا در واقع می توانند نشانه ای از اختلالی به نام سندرم ناخن زرد (YNS) باشند. پزشکان نمی دانند دقیقاً چه چیزی باعث ایجاد YNS می شود، اما افرادی که به آن مبتلا هستند، همراه با علائم دیگر مانند مشکلات تنفسی، ناخن های زرد رنگ و ضخیمی دارند که به آرامی رشد می کنند. ناخن آنها همچنین ممکن است دارای برجستگی یا تورفتگی باشد و می تواند سیاه یا سبز نیز شود.

در صورتی که ناخن شما دارای موارد زیر است، به پزشک مراجعه کنید:

  • تغییر شکل یا ضخامت
  • هرگونه خونریزی
  • تخلیه چرک
  • درد
  • ورم

عفونت

یکی از شایع ترین علل زرد شدن ناخن های پا نوعی عفونت است که عامل آن قارچی است به ناخن حمله می کند. این بیماری آنیکومایکوزیس نامیده می شود و بیشتر در بزرگسالان اتفاق می افتد تا کودکان. این بیاری می تواند باعث زرد شدن، ایجاد لکه های زرد، لکه های سفید یا حتی سیاه شدن ناخن ها شود.

عفونت قارچی اغلب توسط درماتوفیت ها ایجاد می شود که برای رشد کراتین می خورند. کراتین در پوست و ناخن ها یافت می شود. به گفته آکادمی پزشکان خانواده آمریکا، آنیکومایکوزیس در حدود 10 درصد از افراد بالغ رخ می دهد و خطر ابتلا به آن با بالا رفتن سن افزایش می یابد. حدود نیمی از افراد بالای 70 سال به عفونت قارچی مبتلا می شوند.

ورزشکاران یا افرادی که زمان زیادی را در شرایط گرم یا مرطوب می گذرانند نیز بیشتر مستعد ابتلا به عفونت پا هستند.

درمان ناخن های زرد پا

در بیشتر موارد، زرددی ناخن های پا قابل درمان هستند. برخی داروها و داروهای خانگی وجود دارند که ممکن است به درمان ناخن های زرد پا یا روشن شدن رنگ زرد کمک کنند. اینکه پزشک چه درمانی را توصیه می کند بستگی به علت زرد شدن ناخن ها دارد.

به عنوان مثال، اگر ناخن های زرد پا به دلیل عفونت قارچی ایجاد شده باشند، برای درمان آن به داروهای ضد قارچ نیاز دارید. یکی از رایج ترین داروهای ضد قارچ تجویزی، محلول سیکلوپیروکس 8 درصد است که مانند لاک ناخن روی ناخن ها اعمال می شود.

داروهای دیگری که می توانند به درمان ناخن های زرد پا کمک کنند شامل استفاده از ویتامین E، روی و کورتیکواستروئید موضعی با ویتامین D3 است.

یک مطالعه نشان داد که استفاده از آنتی بیوتیک ها، مانند 400 میلی گرم کلاریترومایسین، ناخن های زرد پا را روشن می کند. استفاده از آنتی بیوتیک ها به ویژه در صورت وجود عفونت در بدن مانند پنومونی مفید است.

درمان های خانگی

دو داروی خانگی بدون نسخه که برای درمان ناخن های زرد پا مورد مطالعه قرار گرفته اند، استفاده از Vicks VapoRub (پماد موضعی منتول شده) و روغن درخت چای است.

مطالعات نشان می دهد که روغن درخت چای در مقابله با عفونت قارچی واقعاً مؤثر نیست، اما Vicks VapoRub به طور کامل در بیش از یک چهارم افرادی که ناخن پای آنها زرد است، موثر بوده و در بیش از نیمی از آنها به درمان برخی از عفونت ها کمک کرده است.

پیشگیری از  زرد شدن ناخن های پا

ممکن است نتوانید از تکرار زرد شدن ناخن های پا جلوگیری کنید، اما بهترین کار این است که مراقبت مناسب از ناخن را انجام دهید و به طور مرتب ناخن های خود را از نظر علائم مشكل بازرسی و نظارت كنید، به ویژه اگر گردش خون ضعیفی دارید یا مستعد ابتلا به اختلالات ناخن هستید. مطمئن باشید که:

  • همیشه از کفش مناسب استفاده کنید. اگر از اندازه مناسب کفش خود مطمئن نیستید، اندازه کفش خود را توسط یک متخصص مشخص کنید. شکل و اندازه پا با کاهش و افزایش وزن یا حاملگی تغییر می کند.
  • ناخن های پا را با ناخن گیر تمیز برش دهید.
  • ناخن ها را تمیز و خشک نگه دارید.
  • هنگام انتخاب سالن برای پدیکور مراقب باشید و مطمئن شوید که آنها آب و مواد ضد عفونی کننده را بیش از یکبار برای هر مشتری استفاده نمی کنند.
  • به طور مرتب کفش های خود را بعد از ورزش یا سایر فعالیت های بیرون از منزل در بیاورید تا هوا بخورد تا از خیس نبودن آنها هنگام پوشیدن اطمینان حاصل کنید.
  • همیشه جوراب تمیز بپوشید.

امیدوارم از مطالب ما در داروخانه آنلاین دیجی دارو راضی باشین با تشکر دکتر قاسمی .