خواص و فواید فلفل کاین (قرمز)

فلفل کاین (قرمز)

فلفل کاین (فلفل قرمز)، نوعی چیلی گرم از خانواده فلفل دلمه ای است. مردم به طور مكرر از آن برای افزایش عطر و طعم غذاهای خوشمزه استفاده می كنند. مواد مغذی موجود در فلفل می تواند فواید بسیاری برای سلامتی داشته باشند.
فلفل های کاین با فلفل هالاپینو و فلفل دلمه ای رابطه نزدیکی دارند. این فلفل ها جزء اصلی غذای ساکنین جنوب غربی آمریکا، مکزیک، کاجون و کریل هستند. در غذاهای کره ای، سیچوان و سایر غذاهای آسیایی از نوع خشک شده و آسیاب شده آن استفاده می شود، بدین شکل که از آنها ادویه ای پودر شده برای چاشنی درست می کنند.
در همین حال، پزشکان داروهای سنتی چینی و طب آیورودا از فلفل کاین برای چند منظور از جمله کمک به درمان مشکلات گردش خون استفاده می کنند.
ادویه ای که از ماده فعال این فلفل (کپسایسین) ساخته می شود در بسیاری از داروهای موضعی برای تسکین درد در عضلات و مفاصل استفاده می شود.

 

فواید

فلفل کاین دارای یکسری فواید برای سلامتی است و افراد ممکن است با استفاده از داروهای حاوی کپسایسین یا خوردن فلفل این فواید را تجربه کنند.

کپسایسین (ماده ای موجود در فلفل کاین) ممکن است در موارد زیر به شما کمک کند:

  • تسکین درد
  • کنترل وزن
  • کاهش خارش
  • کاهش التهاب
  • درمان سرماخوردگی و احتقان
  • محافظت از سیستم عصبی

شواهد علمی از همه موارد استفاده شده در بالا پشتیبانی نمی کند. با این حال، برخی از محققان دریافته اند که ترکیبات موجود در فلفل کاین می تواند به موارد زیر کمک کند.

 

تقویت فعالیت آنتی اکسیدانی

آنتی اکسیدان های موجود در فلفل کاین شامل موارد زیر است:

  • ویتامین C، که سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند
  • ویتامین E
  • بتاکاروتن
  • کولین
  • لوتئین
  • زاگزانتین
  • کریپتوکسانتین، منبع ویتامین A

 

کریپتوکسانتین نوعی رنگدانه به نام کاروتنوئید نیز است که به فلفل رنگ قرمز می بخشد.

آنتی اکسیدان ها با کمک به بدن در حذف رادیکال های آزاد طیف گسترده ای از مزایای سلامتی را ارائه می دهند. رادیکال های آزاد، موادی سمی هستند که در صورت تجمع بیش از حد باعث آسیب به بدن می شوند.

از بین بردن رادیکال های آزاد ممکن است به جلوگیری از طیف وسیعی از مشکلات بهداشتی، از جمله سرطان، بیماری های قلبی و بیماری های نورودژنراسیون مانند آلزایمر کمک کند.

بدن برخی از آنتی اکسیدان ها را تولید می کند، در حالی که برخی دیگر از طریق رژیم غذایی وارد بدن می شوند.

 

کاهش علائم سرماخوردگی

برخی افراد از فلفل کاین در داروهای خانگی به منظور درمان سرفه، احتقان و مقابله با سرماخوردگی استفاده می کنند.

بر اساس یک منبع معتبر، کپسایسین موجود در فلفل کاین ممکن است علائمی مانند عطسه، گرفتگی بینی، آبریزش بینی و احتقان را در صورتی تسکین دهد که دلیل آن حساسیت یا استعمال دخانیات نباشد.

کپسایسین ممکن است با کوچک کردن رگهای خونی گشاد شده در بینی و گلو این اثرات را داشته باشد.

محققان پس از مطالعه ای در سال 2019 که 46 شرکت کننده در آن شرکت داشتند، دریافتند که اسپری بینی کپسایسین باعث “تسکین چشمگیر سریع و پایدار” درعلائم سرماخوردگی می شود البته در صورتی که این علائم ناشی از آلرژی نباشد. این بهبود پس از 10 دقیقه استفاده از اسپری، آغاز می شود.

در همین حال، یک مطالعه در سال 2015 نشان داد که فلفل کاین ممکن است دارای خواص ضد باکتری باشد. در آزمایشات دانشمندان دریافتند که این ماده با استرپتوکوک های گروه A (نوع باکتری های مسئول گلودرد و سایر بیماری ها) مبارزه می کند.

 

نحوه ساخت داروی خانگی با فلفل کاین:

مواد لازم:

4/1 قاشق چایخوری فلفل قرمز
4/1 قاشق چایخوری زنجبیل ساییده شده
1 قاشق غذاخوری عسل
1 قاشق غذاخوری سرکه سیب
2 قاشق غذاخوری آب

 

مواد فوق را با هم ترکیب کنید و سپس مخلوط را با قاشق چای خوری مصرف کنید.
فلفل کاین و سرکه سیب را در آب داغ مخلوط کرده و دمنوش درست کنید تا سینوس ها را پاک کند.
با این حال، شواهد علمی برای اثرگذاری این داروهای خانگی وجود ندارد.

 

تسکین درد

کپسایسین (ماده موثره فلفل کاین) ممکن است خاصیت تسکین دهنده درد داشته باشد.

در یک بررسی که در سال 2016 منتشر شد، پتانسیل کپسایسین موجود در کرِم برای کاهش درد مورد بررسی قرار گرفت. محققان نتیجه گرفتند که استفاده طولانی مدت ممکن است فوایدی داشته باشد.

کپسایسین ممکن است با کاهش مقدار ماده P (ماده شیمیایی که پیام های درد را به مغز می رساند) به کاهش درد کمک کند.

به عنوان مثال، بر اساس یک مطالعه، کرم ها یا پمادهای حاوی 0.0125٪ کپسایسین خالص ممکن است درد و حساسیت ناشی از آرتروز را کاهش دهند. شرکت کنندگان این کرم را روزانه سه بار در محل درد استعمال کردند.

با این حال، برخی از افرادی که این روش درمانی را تجربه می کنند، احساس سوزش ناخوشایندی را به عنوان یک عارضه جانبی تجربه می کنند.

تحقیقات دیگر نشان داده است که مصرف مکمل های خوراکی کپسایسین ممکن است به کاهش درد و ناراحتی در ورزشکاران کمک کند. با این حال، دانشمندان هنوز در حال بررسی چگونگی عملکرد این دارو و دوز مصرفی موثر آن هستند.

همچنین نگرانی هایی وجود دارد که ممکن است در برخی افراد باعث ناراحتی دستگاه گوارش شود.

توجه به این نکته مهم است که یافته های بالا به جای استفاده از کپسایسین در رژیم غذایی، بیشتر به موارد دارویی اشاره دارند.

 

کاهش مشکلات پوستی

به نظر می رسد کپسایسین دارای خواص ضد باکتری است که به محافظت از بدن در برابر استرپتوکوک پیوژنز یا استرپتوکوک گروه A کمک می کند. این باکتری ها می توانند باعث عفونت های پوست و بافت نرم مانند زرد زخم و سلولیت شوند.

محققان در سال 2016 به این نتیجه رسیدند که تکه های کپسایسین ممکن است خارش ناشی از بیماری های مختلف پوستی، از جمله پسوریازیس و خارش ناشی از دیالیز (فرآیند تصفیه خون در افرادی با کلیه آسیب دیده) را کاهش دهد.

 

کنترل وزن

بسیاری از تولید کنندگان محصولات حاوی فلفل کاین ادعا می کنند که این محصولات متابولیسم را تقویت می کنند و باعث کاهش وزن می شوند، اما همه شواهد قطعی نیستند.

یک مطالعه معتبر نشان داد که مصرف 1 گرم فلفل کاین در یک وعده غذایی، درجه حرارت هسته بدن را کمی افزایش می دهد. این کار به نوبه خود کالری اضافی را می سوزاند. در برخی موارد، شرکت کنندگان نیز پس از مصرف کپسایسین تمایل کمتری به خوردن غذاهای چرب، شیرین یا شور داشتند.

در سال 2018، دانشمندان به مدت 12 هفته به داوطلبان سالم یک دوز 2 میلی گرمی یا یک دوز 4 میلی گرمی کپسایسین دادند. کسانی که دوز بیشتری مصرف کرده بودند، در مقایسه با افرادی که دارو مصرف نکردند، تقریباً 6٪ چربی بدنشان کاهش یافته بود.

با این حال، بسیاری از مطالعات دیگر به بررسی کاین یا کپسایسین همراه با سایر مواد پرداخته اند، بنابراین نمی توان نقش دقیق ترکیب فلفل را تشخیص داد.

اگر تحقیقات بیشتر نشان دهد که کاین یا کپسایسین به بدن در سوزاندن کالری کمک می کند، فلفل می تواند به بخشی سالم از برنامه کنترل وزن تبدیل شود.

 

فواید فلفل کاین

فواید فلفل کاین

نکات غذایی

کاین یک ادویه همه کاره است که به خوبی با غذاهای خوش طعم سازگار است. برخی افراد آن را به غذاهای حاوی تخم مرغ یا ماهی، کماج، تاکو یا ماکارونی اضافه می کنند.

می توانید موارد زیر را نیز امتحان کنید:

  • افزودن فلفل کاین به مخلوط ادویه هنگام تهیه کاری، پودر کباب یا ماریناد
  • افزودن فلفل کاین به روغن زیتون، سرکه و سایر مواد هنگام تهیه سس سالاد

 

برخی از افراد به عنوان بخشی از رژیم سم زدایی از مخلوطی حاوی فلفل کاین و آبلیمو استفاده می کنند. با این حال، شواهد کمی وجود دارد که نشان دهد رژیم های سم زدایی دارای فواید خاصی برای سلامتی هستند.

 

خطرات

کپسایسین می تواند سیستم هضم را تحریک کند.

غذاهای پرادویه و تند ممکن است برای افرادی با بیماری های زیر مناسب نباشند:

  • بیماری ریفلاکس معده
  • سندرم روده تحریک پذیر

 

بسیاری از غذاها می توانند در برخی افراد واکنش آلرژیک ایجاد کنند، اما تحقیقی معتبر نشان می دهد که حساسیت به فلفل کاین نادر است.

با این وجود، هر کسی که پس از خوردن فلفل کاین دچار کهیر، تورم یا مشکل تنفسی شود باید فوراً تحت مراقبت پزشکی قرار گیرد. واکنش آلرژیک ممکن است به آنافیلاکسی تبدیل شود. آنافیلاکسی واکنشی شدید است که می تواند جان فرد را تهدید کند.

هر کسی که قصد دارد از کپسایسین برای اهداف پزشکی استفاده کند، باید ابتدا با پزشک مشورت کند.

 

جمع بندی

فلفل کاین حاوی کپسایسین است، ترکیبی که طعم گرم به آن می بخشد. کپسایسین از طرق مختلف ممکن است برای بدن مفید باشد.

با این حال، شواهد این عملکرد، مطالعاتی است که این ماده را در کرم ها و مکمل ها آزمایش کرده است و به تنهایی آزمایشی روی این ماده نشده است. در نتیجه، ممکن است افزودن فلفل کاین به رژیم غذایی اثرات مثبتی نداشته باشد.

هنوز هم بسیاری از افراد از طعمی که فلفل کاین به غذاهای خوش طعم می افزاید لذت می برند. آنتی اکسیدان های موجود در فلفل ممکن است به محافظت از بدن در برابر انواع بیماری ها کمک کنند.

 

بهترین پودرهای پروتئین برای کاهش وزن

پودرهای پروتئین و کاهش وزن

پودرهای پروتئین مدت هاست که مورد توجه افرادی قرار می گیرند که می خواهند عضله سازی کرده و قویتر شوند. این پودرها به کسانی که به دنبال وزن کم کردن هستند نیز کمک می کنند.

پودرهای پروتئین روشی راحت و خوشمزه برای افزایش مصرف پروتئین است. این پودرها با کنترل اشتها تاثیر زیادی در کاهش وزن دارند.
پودرهای مذکور منابعی از پروتئین های لبنی و گیاهی متراکم هستند که ممکن است حاوی مواد افزودنی برای کاهش وزن نیز باشند.

در ادامه 7 مورد از بهترین پودرهای پروتئین برای کاهش وزن آورده شده است.

 

1. پروتئین با طعم قهوه

در بسیاری از خوراکی ها نظیر اسنیکر دودل، کیک تولد، کلوچه و خامه از طعم دهنده های پودر پروتئین استفاده می شود.
پودرهای پروتئین با طعم قهوه غالباً حاوی مقادیری دانه های قهوه هستند که مملو از کافئین به عنوان محرک تقویت کننده برای متابولیسم است.

به عنوان مثال، مکمل پروتئین وی دایماتیز با طعم شکلات حاوی 25 گرم پروتئین و 113 میلی گرم کافئین در هر پیمانه (36 گرم) است.
کافئین علاوه بر تقویت متابولیسم، توانایی بدن را در حین تمرینات نیز افزایش می دهد و به شما این امکان را می دهد که چربی و کالری بیشتری بسوزانید.
به همین دلیل، مصرف پروتئین قهوه 30 تا 60 دقیقه قبل از ورزش کردن، میان وعده مناسبی محسوب می شود.
علاوه بر این، پروتئین موجود در این مکمل ها با کاهش اشتها باعث کاهش وزن می شود و این امکان را به شما می دهد تا کل کالری مصرفی خود را در روز کاهش دهید.
با این حال، همه پودرهای پروتئین با طعم قهوه حاوی کافئین نیستند، بنابراین برچسب روی مکمل را به دقت بخوانید.

 

2. پروتئین وی

پروتئین وی در حال حاضر محبوب ترین پودر پروتئین در جهان است. وِی یکی از دو پروتئین موجود در شیر است، پروتئین دیگر کازئین نام دارد.
از آنجا که بدن پروتئین وی را به راحتی هضم و جذب می کند، اغلب پس از ورزش برای عضله سازی و ریکاوری مصرف می شود.
در حالی که بسیاری از مطالعات از استفاده متداول پروتئین وی برای عضله سازی پشتیبانی می کنند، بسیاری مطالعات دیگر نشان می دهد که این پروتئین ممکن است به کاهش وزن نیز کمک کند.
مکمل اپتیموم نوتریشن حاوی 24 گرم پروتئین وی در هر پیمانه (30 گرم) است که هم برای عضله سازی و هم برای کاهش چربی استفاده می شود.
بررسی 9 مطالعه در این زمینه نشان داده است که افراد دارای اضافه وزن یا چاقی که پروتئین وی مصرف می کنند نسبت به سایر افراد، وزن بیبشتری کم کرده اند و توده عضلانی بیشتری ساخته اند.
در همین بررسی گزارش شده است كه مصرف كنندگان پروتئین وی، بهبود چشمگیری در فشار خون، كنترل قند خون و سطح كلسترول داشته اند.

 

3. پروتئین کازئین

کازئین، پروتئین دیگر شیر است که بسیار کندتر از وِی هضم می شود اما بسیاری از خواص کاهش وزن آن را دارد.
پروتئین کازئین هنگام قرار گرفتن در معرض اسیدهای معده به شیر دلمه شده تبدیل می شود . این بدان معناست که بدن شما مدت زیادی (معمولاً 7-6 ساعت) طول می کشد تا آن را هضم و جذب کند.
با این حال، سرعت هضم کازئین می تواند با کاهش اشتها به شما کمک کند تا غذای کمتری بخورید.
در یک مطالعه که بر روی 32 مرد انجام شد، این افراد 30 دقیقه قبل از خوردن یک وعده غذایی بدون محدودیت؛ نوشیدنی کربوهیدرات یا کازئین، پروتئین وی، تخم مرغ یا نخود مصرف کردند. محققان مشاهده کردند که کازئین بیشترین تأثیر را در سیری داشته و در نتیجه کمترین کالری مصرفی را دارد.

در یک مطالعه متفاوت، افرادی که 90 دقیقه قبل از صرف غذا، پروتئین وی مصرف کردند، گرسنگی کمتری داشتند و نسبت به افرادی که کازئین مصرف می کردند کالری کمتری سوزاندند.
این نتایج حاکی از آن است که کازئین فقط در صورتی که 30 دقیقه قبل از غذا مصرف شود از پروتئین وی بهتر خواهد بود اما در صوتی که 90 دقیقه قبل از غذا مصرف شود نمی تواند این برتری را داشته باشد. با این حال، به منظور مقایسه کازئین با وی و سایر پودرهای پروتئین تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.
کازئین همچنین منبع بسیار خوبی برای کلسیم است.

به عنوان مثال، پودر پروتئین کازئین با مارک اپتیموم نوتریشن حاوی 60٪ ارزش روزانه کلسیم در هر پیمانه (34 گرم) است.
برخی مطالعات، مصرف بیشتر کلسیم را با کاهش وزن بدن مرتبط می دانند، اگرچه این اثر هنوز در آزمایش های کنترل شده بررسی نشده است.

 

4. پروتئین سویا

پروتئین سویا یکی از معدود پروتئین های گیاهی است که حاوی همۀ 9 اسید آمینه ضروری مورد نیاز برای سلامتی انسان است.

سویا منبع پروتئین با کیفیت بالا است که مورد توجه گیاهخوارها یا کسانی است که نمی توانند پروتئین های شیر را تحمل کنند.
مطالعات نشان داده است که پروتئین سویا بر روی اشتها تأثیر دارد.

در یک مطالعه، یک ساعت پس از مصرف وی، سویا یا پروتئین سفیده تخم مرغ، به افراد مورد آزمایش پیتزا داده شد.
اگرچه پروتئین وی با بیشترین کاهش اشتها همراه بود، سویا در کاهش اشتها و کاهش تعداد کالری مصرفی از پروتئین سفیده تخم مرغ موثرتر بود.
پروتئین سویا برای زنان نیز بسیار مفید است.

یک مطالعه تصادفی بر روی زنان یائسه انجام شد که به مدت سه ماه روزانه 20 گرم نوشیدنی پروتئین سویا یا کازئین مصرف می کردند. بر اساس این آزمایش، مصرف کنندگان سویا بیشتر از مصرف کنندگان کازین، چربی شکم خود را از دست دادند.

 

5. پروتئین غنی شده با فیبر

غذاهای گیاهی مانند سبزیجات، میوه ها، حبوبات و غلات بهترین منابع فیبرغذایی هستند.
از مزایای دریافت فیبر کافی در رژیم غذایی می توان به عادی سازی حرکات روده، کاهش سطح کلسترول، کنترل قند خون در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 و دستیابی به وزن سالم اشاره کرد.
فیبر مانند پروتئین باعث کاهش مصرف غذا و در نتیجه کاهش وزن بدن می شود.
متأسفانه در هنگام تولید پودر پروتئین گیاهی مقدار زیادی فیبر از بین می رود.
با این حال، برخی از پودرهای پروتئین گیاهی، با فیبر غنی شده اند. چنین محصولاتی چندین منبع پروتئین مانند نخود، برنج، دانه های چیا و لوبیا گاربانزو را با هم ترکیب می کنند.
پروتئین و فیبر با هم، اثر هم افزایی ایجاد می کنند که به کاهش وزن بیش از مواد جداگانه کمک می کند.
به دنبال ترکیبات مخلوط پروتئین گیاهی باشید که حاوی بیش از 5 گرم فیبر در هر وعده باشند.

 

6. پروتئین سفیده تخم مرغ

اگر پروتئین های شیر را دوست ندارید یا نمی توانید تحمل کنید، پروتئین سفیده تخم مرغ جایگزین بسیار خوبی است.

در حالی که مواد مغذی اصلی تخم مرغ در زرده وجود دارد، پروتئین سفیده تخم مرغ فقط از قسمت سفید درست می شود.
ابتدا سفیده تخم مرغ آب زدایی می کنند سپس آن را پردازش کرده و تبدیل به پودر می کنند.
محصولات پروتئینی سفید تخم مرغ تحت فرایند پاستوریزاسیون قرار می گیرند. این عمل از ورود باکتری سالمونلا جلوگیری کرده و پروتئین آویدین را غیرفعال می کند. پروتئین آویدین به بیوتین متصل شده و مانع جذب آن می شود.
تأثیر پروتئین سفید تخم مرغ در کاهش اشتها به اندازه وی یا کازئین نیست، اما تحقیقات نشان می دهد که می تواند به شما کمک کند تا کالری کمتری بخورید.

 

7. پروتئین نخود فرنگی

پروتئین نخود مانند پروتئین سویا حاوی همۀ 9 اسید آمینه ضروری است که آن را به یک پروتئین کامل تبدیل می کند.

با این حال، ترکیب آمینو پروتئین نخود قابل مقایسه با پودرهای پروتئین لبنی نیست زیرا فاقد برخی اسیدهای آمینه ضروری است.
پودر پروتئین نخود، از نخود زرد ساخته می شود. پروتئین نخود ضد حساسیت است و گزینه ای مناسب برای افرادی است که به شیر، سویا یا تخم مرغ آلرژی دارند.
علاوه بر این، پودر پروتئین نخود جایگزین گیاهی خوبی برای پروتئین های لبنی برای کاهش وزن است.

پروتئین نخود طعم نخود فرنگی خرد شده را ندارد اما دارای طعمی خاکی است که ممکن است برخی از افراد آن را دوست نداشته باشند. در این صورت می توانید از پودرهای طعم دار استفاده کنید.

 

کلام آخر

بسیاری از افراد از پودرهای پروتئین برای عضله سازی و کاهش وزن استفاده می کنند.

پروتئین های وی، کازئین و تخم مرغ و همچنین پروتئین های گیاهی مانند سویا و نخود، گزینه های بسیار خوبی برای افرادی هستند که قصد لاغر شدن دارند.

برخی از این پودرهای پروتئین با ترکیباتی مانند کافئین و فیبر غنی شده اند که می توانند به کاهش وزن نیز کمک کنند.

این محصولات می توانند به شما در کاهش وزن کمک کنند، اما اگر از آنها در کنار یک رژیم غذایی متعادل، کم کالری و ورزش استفاده کنید، بهترین نتیجه را خواهید گرفت.

 

 

فواید و مضرات آرژنین برای قلب

 

آرژنین چیست؟

آرژنین یا ال آرژنین یکی از 20 اسید آمینه ای است که از پروتئین های رژیم غذایی دریافت می کنید. آرژنین به طور معمول اسید آمینه نیمه ضروری در نظر گرفته می شود. این بدان معناست که معمولاً می توانید مقدار کافی آن را از طریق رژیم غذایی دریافت کنید.

اگر رژیم غذایی متعادل دارید، احتمالاً نیازی به مصرف مکمل های آرژنین نخواهید داشت. اما اگر بیماری خاصی دارید، ممکن است پزشک توصیه کند که آرژنین را به برنامه روزمره خود اضافه کنید. در موارد دیگر، پزشک ممکن است شما را از مصرف آن منع کند. برای برخی از افراد، مصرف مکمل های آرژنین ممکن است خطر ابتلا به بیماری را افزایش دهد.

 

آرژنین کجا یافت می شود؟

آرژنین در مواد غذایی زیر یافت می شود:

  • گوشت قرمز
  • طیور
  • ماهی
  • لبنیات
  • دانه‌ها
  • آجیل
  • لوبیا
  • سبزیجات برگ دار
  • برخی از میوه ها

 

به عنوان مثال، بوقلمون، تخمه کدو، بادام زمینی و دانه سویا منابع سرشار از آرژنین هستند.

بیشتر افراد می توانند به اندازه کافی آرژنین از یک رژیم غذایی متعادل دریافت کنند. اما مکمل های آرژنین نیز به صورت قرص خوراکی یا آمپول موجود هستند. همیشه قبل از استفاده از مکمل های جدید، از جمله مکمل آرژنین، با پزشک خود مشورت کنید. پزشک می تواند در ارزیابی مزایا و خطرات احتمالی مصرف مکمل به شما کمک کنند.

 

آرژنین چه کاری انجام می دهد؟

بدن شما از آرژنین برای سنتز اکسید نیتریک استفاده می کند. اکسید نیتریک به شل شدن و انبساط رگ های خونی کمک می کند. این کار به منظور تنظیم جریان خون، بسیار مهم تلقی می شود.

اگر شرایط خاصی دارید که رگ های خونی و قلب شما را تحت تأثیر قرار می دهد، ممکن است پزشک مصرف غذاهای غنی از آرژنین یا مصرف مکمل های آرژنین را توصیه کند. به عنوان مثال، پزشکان مصرف مکمل های آرژنین را برای کمک به درمان بیماری عروق کرونر، بیماری عروق محیطی یا اختلال نعوظ توصیه می کنند. در موارد دیگر، مکمل های آرژنین ممکن است خطر مشکلات قلبی را افزایش دهد.

 

سلامت قلبی عروقی

بر اساس اعلام کلینیک مایو، مکمل های آرژنین ممکن است برای افراد مبتلا به بیماری قلبی عروقی مزایایی داشته باشد. به عنوان مثال، این مکمل ها به درمان بیماری های زیر کمک می کنند:

  • بیماری عروق کرونر
  • گرفتگی عروق
  • آنژین

 

مکمل های آرژنین ممکن است برای افرادی که بیماری عروق محیطی (PVD) دارند نیز مزایایی داشته باشد. این بیماری با تنگ شدن عروق و کاهش جریان خون در اندام ها ایجاد می شود. بیشتر افراد مبتلا به PVD آن را در پاهای خود بروز می دهند.

از طرف دیگر، کلینیک مایو هشدار می دهد که مصرف مکمل های آرژنین پس از حمله قلبی ممکن است اوضاع را بدتر کند. در واقع خطر مرگ را بعد از حمله قلبی افزایش می دهد. برای ارزیابی مزایا و خطرات، تحقیقات بیشتری لازم است. تا زمانی که به موارد بالقوه ایمنی پرداخته نشود، از مصرف مکمل های آرژنین پس از حمله قلبی خودداری کنید.

اگر سابقه بیماری قلبی دارید، از پزشک خود در مورد مزایا و خطرات احتمالی مکمل های آرژنین سوال کنید. بسته به سابقه سلامت، ممکن است پزشک شما را تشویق به مصرف مکمل کرده یا از مصرف آن منع کند.

 

اختلال در نعوظ

بسیاری از موارد اختلال نعوظ (ED) ممکن است با بیماری قلبی مرتبط باشد. مشکلات موجود در رگ های خونی می تواند جریان خون به آلت تناسلی را کاهش دهد. این مسئله می تواند ایجاد و حفظ نعوظ را دشوار کند.
برخی تحقیقات نشان می دهد که مکمل های آرژنین ممکن است به بهبود جریان خون در بدن شما کمک کنند. با توجه به این مزایای ادعایی، پزشکان برخی اوقات مکمل های آرژنین را برای درمان ED تجویز می کنند. در حقیقت، مطالعات اولیه نشان داده است که مکمل های آرژنین ممکن است به کاهش ED در مردان با سطح نیترات کم کمک کند. یک مطالعه در زمینه اورولوژِی نیز نشان داد که مکمل های خوراکی ال سیترولین (L-citrulline) ممکن است به درمان ED خفیف تا متوسط کمک کنند. بدن شما ال سیترولین را به ال آرژنین تبدیل می کند.

 

استفاده های دیگر

مطالعات اخیر نشان می دهد که مکمل های آرژنین ممکن است فواید دیگری نیز داشته باشند.

به عنوان مثال یک بررسی تحقیقاتی که در مجله آسیا پسفیک منتشر شده است حاکی از آن است که مکمل های آرژنین ممکن است اثرات مثبتی بر سیستم ایمنی بدن داشته باشند. برخی از پزشکان این مکمل ها را در کنار سایر روش های درمانی برای موارد زیر تجویز می کنند:

  • مقابله با عفونت ها
  • بهبود زخم را تقویت می کند
  • کمک به بهبودی پس از جراحی
  • مکمل شیمی درمانی

 

مطالعه دیگری نشان داده است مصرف مکمل های آرژنین قبل از ورزش، مدت زمانی که طول می کشد تا یک کشتی گیر مرد خسته شود را افزایش می دهد. تحقیقات دیگر نشان داده‌اند که مکمل های آرژنین می توانند به بهبود تحمل گلوکز در موش ها کمک کنند. این نشان می دهد که ممکن است این مکمل ها پتانسیل درمان دیابت را داشته باشند. هر چند در این زمینه تحقیقات بیشتری لازم است.

 

جمع بندی

آرژنین نوعی اسید آمینه است که بدن شما از آن برای سنتز اکسید نیتریک استفاده می کند. اگر رژیم متعادل دارید، احتمالاً از غذاهایی که می خورید به اندازه کافی آرژنین دریافت می کنید. اما اگر سابقه بیماری های خاص دارید، ممکن است پزشک مصرف مکمل های آرژنین را توصیه کند. در موارد دیگر، امکان دارد پزشک شما را مصرف آن منع کند. مصرف مکمل های آرژنین ممکن است برخی از بیماری ها را بدتر کند.

همیشه قبل از افزودن مکمل های آرژنین به برنامه های معمول خود با پزشک خود صحبت کنید.

 

 

پروتئین وی چیست؟

همه پروتئین‌ها به طور مساوی ایجاد نمی شوند. برخی از اشکال پروتئین بهتر از پروتئین‌های دیگر هستند.
پروتئین وی حاوی طیف وسیعی از آمینو اسیدهای ضروری است که خیلی سریع جذب می شوند.
مطالعات متعدد نشان می دهد که این پروتئین می تواند به افزایش قدرت، عضله سازی و از بین بردن مقادیر قابل توجهی چربی بدن کمک کند.

با این حال، پروتئین‌وی چیزی فراتر از پروتئین است. این پروتئین حاوی بسیاری دیگر از مواد مغذی است که برخی از آنها اثرات بیولوژیکی قوی دارند.
در واقع، این پروتئین یکی از بهترین مکمل های علمی در جهان است. در این مقاله به طور مفصل به پروتئین وی پرداخته می شود.

 

پروتئین وی چیست؟

پروتئین وی (Whey Protein) ترکیبی از پروتئین‌های جدا شده از وِی است. وِی قسمت مایع شیر است و در طول فرآیند تولید پنیر جدا می شود.

شیر در واقع حاوی دو نوع پروتئین اصلی است: کازئین (80٪) و وی (20%).

پروتئین‌ وِی در قسمت آبکی شیر یافت می شود. هنگام تولید پنیر، قسمتهای چرب شیر ماسیده شده و وِی به عنوان محصول جانبی از آن جدا می شود.
وقتی ظرف ماست را باز می کنید مقداری مایع روی آن شناور است، این مایع همان وی است.
تولیدکنندگان پنیر قبل از اینکه ارزش تجاری آن را کشف کنند آن را دور می ریختند.

 

این پروتئین در فرآیند تولید پنیر جدا می شود، سپس مراحل مختلف فرآوری را طی می کند تا تبدیل به چیزی شود که نزد مردم به عنوان پروتئین وی شناخته می شود. پروتئین وی، پودری است که به شیک ها، جایگزین های وعده غذایی و اسنک های پروتئین (پروتئین بار) اضافه می شود.
پروتئینو وی به خودی خود طعم خیلی خوبی ندارد، به همین دلیل است که معمولاً به آن طعم های مختلف اضافه می شود. پودرهای با طعم شکلات، وانیل و توت فرنگی بسیار محبوب هستند.
خواندن لیست مواد تشکیل دهنده بر روی برچسب محصولی که حاوی پروتئین‌وی است بسیار مهم محسوب می شود، زیرا ممکن است برخی از محصولات دارای مواد افزودنی ناسالم مانند شکر تصفیه شده باشند.
مصرف پروتئین‌وی روشی مناسب برای دریافت بالاترین میزان پروتئین در طول روز است.

این مسئله می تواند برای بدنسازان، علاقه مندان به ورزش و همچنین افرادی مهم باشد که نیاز به لاغری دارند یا فاقد پروتئین در رژیم غذایی خود هستند.
اکثر پروتئین‌های وی طعم دار، نسبتاً خوشمزه هستند و می توان از آنها برای افزودن طعم باورنکردنی به دستورهای غذایی سالم مانند اسموتی ها استفاده کرد.
وِی به طور کلی برای بدن به خوبی قابل تحمل است، اگرچه افراد مبتلا به عدم تحمل لاکتوز باید مراقب باشند و حتی برخی از افراد ممکن است به آن حساسیت داشته باشند.

 

مکمل های پروتئین وی می توانند به افزایش مصرف پروتئین و BCAA کمک کنند

پروتئین‌ها اصلی ترین عناصر سازنده بدن انسان هستند.
پروتئین‌ها برای ساختن عناصر مهم بدن مانند تاندون‌ها، اندام‌ و پوست و همچنین هورمون‌ها، آنزیم‌ها، انتقال دهنده های عصبی و مولکول‌های مختلف استفاده می شوند.
پروتئین‌ها، بلوک‌های سازندۀ عناصر انقباضی در عضلات بدن نیز هستند.
برخی از اسیدهای آمینه توسط سلول‌های بدن تولید می شوند، در حالی که برخی دیگر از طریق غذا تأمین می شوند. آنهایی که باید از غذاها تهیه کنید، آمینو اسیدهای ضروری نامیده می شوند.
پروتئین‌هایی که همۀ 9 اسید آمینه ضروری را تأمین می کنند بهترین هستند و پروتئین وی با آنها حمل می شود.
این پروتئین به خصوص در آمینو اسیدهای شاخه دار (BCAA) مهم، مانند لوسین بسیار اهمیت دارد و حاوی مقدار زیادی سیستئین نیز است.
مطالعات نشان می دهد که لوسین دارای بیشترین اسید آمینه آنابولیک (تقویت کننده رشد) است و سیستئین می تواند به تقویت سطح آنتی اکسیدان سلولی مربوط به گلوتاتیون کمک کند.
به نظر می رسد پروتئین‌وی در رشد انسان بسیار مؤثر است. در حقیقت، شیر مادر انسان حاوی60٪ وی است، در حالی که شیر گاو 20٪ وی دارد.

 

 

چند نوع پروتئین‌وی محبوب وجود دارد که تفاوت اصلی آنها در نحوه پردازش است. انواع پروتئین‌ وی عبارتند از:

  • کنسانتره: دارای حدود 70 تا 80 درصد پروتئین؛ حاوی مقداری لاکتوز (قند شیر) و چربی است و بهترین طعم را دارد.
  • ایزوله: دارای 90٪ پروتئین یا بیشتر؛ حاوی لاکتوز و چربی کمتری است و فاقد بسیاری از مواد مغذی مفید موجود در نوع کنسانتره است.
  • هیدرولیزات: به عنوان وِی هیدرولیز نیز شناخته می شود، این نوع از قبل هضم شده تا سریعتر جذب شود. هیدرولیزات باعث افزایش 28 تا 43 درصدی انسولین نسبت به ایزوله می شود.

 

به نظر می رسد پروتئین‌وی کنسانتره در کل بهترین گزینه است.
پروتئین‌وی کنسانتره ارزان ترین نوع است و اکثر مواد مغذی مفیدی را در خود نگه می دارد که به طور طبیعی در وی یافت می شود. بسیاری از افراد طعم و مزه آن را نیز ترجیح می دهند که احتمالاً به دلیل وجود لاکتوز و چربی است.
اگر بدن شما با نوع کنسانتره سازگار نیست یا ترجیح می دهید از پروتئینی استفاده کنید که کربوهیدرات و چربی کمی دارد، شاید بهتر است پروتئین‌وی از نوع ایزوله یا هیدرولیزات مصرف کنید.

بخاطر داشته باشید که حتی اگر کنسانتره محبوب ترین نوع باشد، بیشتر مطالعات، پروتئین‌وی ایزوله را بررسی کرده اند.

 

اثرات مکمل وی بر توده و قدرت عضلانی

مشهورترین کاربرد مکمل های پروتئین وی برای افزایش توده و قدرت عضلانی است.
این پروتئین در بین ورزشکاران، بدنسازان، مدلهای تناسب اندام و همچنین افرادی محبوب است که به دنبال بهبود عملکرد خود در سالن بدنسازی هستند.

 

روش هایی که پروتئین‌ وی باعث افزایش عضله یا افزایش قدرت می شود عبارتند از:

  • بلوک های سازنده: پروتئین و اسیدهای آمینه را تأمین می کند که به عنوان عناصر سازنده برای رشد عضلانی افزایش یافته عمل می کنند.
  • هورمون ها: باعث ترشح هورمون های آنابولیک (مانند انسولین) می شود که می توانند رشد عضلات را تحریک کنند.
  • لوسین: سرشار از اسید آمینه لوسین است که سنتز پروتئین عضله در سطح مولکولی و ژنتیکی را تحریک می کند.
  • جذب سریع: پروتئین‌وی در مقایسه با سایر انواع پروتئین خیلی سریع جذب و استفاده می شود.

 

ثابت شده است که این پروتئین‌ هنگامی که دقیقاً قبل یا بعد از تمرین مصرف می شود در افزایش رشد عضلات بسیار مؤثر است. سنتز پروتئین عضله معمولاً در دوره زمانی بعد از تمرین به حداکثر می رسد.
با این حال، اخیراً یک بررسی نشان داده است که مصرف کامل پروتئین در روز مهمترین عامل در رشد عضلات است. به نظر نمی رسد مصرف پروتئین قبل یا بعد از ورزش تفاوتی داشته باشد.

 

پروتئین وی در مقایسه با انواع دیگر پروتئین‌ها مانند پروتئین سویا بهتر عمل کرده است.
این پروتئین وقتی با کازئین مقایسه می شود، شواهد متفاوت است. به نظر می رسد که وی در کوتاه مدت مؤثر است، اما کازئین رشد عضلات را برای مدت طولانی تر تحریک می کند و اثر خالص مشابهی دارد.
به یاد داشته باشید که اگر رژیم غذایی شما در حال حاضر فاقد پروتئین است، بعید است مکمل پروتئین‌وی تأثیر قابل توجهی داشته باشد.
در یک مطالعه 12 هفته ای بر روی بزرگسالان مسن با مصرف کافی پروتئین که تمرینات مقاومتی انجام داده بودند، هیچ تفاوتی در رشد عضلات هنگام مصرف مکمل پروتئین‌ وی یا کربوهیدرات مشاهده نشد.
بنابراین، تاثیر این پروتئین بر روی عضله و قدرت در افراد مختلف بسیار متفاوت است.

اگر در حال حاضر مقدار زیادی گوشت، ماهی، تخم مرغ و لبنیات می خورید که همگی حاوی پروتئین‌زیاد و با کیفیت هستند، اضافه کردن مکمل های پروتئین وی به رژیم غذایی احتمالاً فایده کمی خواهد داشت.

 

احساس سیری را افزایش داده و باعث کاهش وزن می‌شود

پروتئین می تواند به کاهش وزن کمک کند، زیرا سیر کننده ترین ماده مغذی است.
پروتئین می تواند مصرف انرژی را 80 تا 100 کالری در روز افزایش دهد و باعث شود افراد به طور خودکار در روز 441 کالری کمتر بخورند.
یک مطالعه نشان داده است که خوردن روزانه 25٪ کالری موجود در پروتئین 60٪ ولع خوردن را کم می کند و میل به میان وعده را به نصف کاهش می دهد.
مصرف پروتئین‌وی راهی عالی برای افزایش مصرف پروتئین است که احتمالاً فواید عمده ای برای کاهش وزن دارد.
مطالعات نشان داده است که جایگزین کردن سایر منابع کالری با پروتئین‌وی، در حالی که باعث افزایش توده عضلانی بدون چربی می شود، می تواند وزن را در حدود 3.5 کیلوگرم کاهش دهد.

اگر می خواهید وزن خود را کاهش دهید، یک مکمل پروتئین وی می تواند به شما کمک کند تا وزن کم کرده و عضله خود را حفظ کنید.

 

سایر مزایای پروتئین وی برای سلامتی

وی چیزی فراتر از یک منبع پروتئین با کیفیت بالا محسوب می شود و حاوی مواد مغذی مفید دیگری نیز است. این مواد عبارتند از:

  • لاکتوفرین
  • بتا لاکتوگلوبولین
  • آلفا لاکتالبومین
  • ایمونوگلوبولین

 

فراتر از مزایایی که برای عضله، قدرت و لاغری دارد، پروتئین وی ممکن است فواید بیشماری دیگری برای سلامتی داشته باشد که شامل کاهش فشار خون، قند خون و کاهش علائم استرس و افسردگی می شود.
همچنین از بدن در برابر سرطان محافظت می کند، علائم هپاتیت را کاهش می دهد، تراکم مواد معدنی استخوان را افزایش می دهد، عملکرد ایمنی را در بیماران HIV بهبود می بخشد و طول عمر را افزایش می دهد.
با توجه به وجود مقدار زیاد آمینو اسید سیستئین در پروتئین‌وی، به نظر می رسد این اسید نقش واسط را در فواید پروتئین‌وی دارد. سیستئین این کار را با بالا بردن سطح گلوتاتیون، ماده اصلی آنتی اکسیدان در سلولهای بدن انجام می دهد.

 

مقدار مصرف و عوارض جانبی

دوز معمول توصیه شده برای پروتئین وی 1 تا 2 قاشق چای خوری (حدود 25 تا 50 گرم) در روز است که معمولاً بعد از ورزش مصرف می شود.

توصیه می شود از دستورالعمل های ارائه شده بر روی برچسب مکمل پیروی کنید.
بخاطر داشته باشید که اگر میزان پروتئین دریافتی شما در حال حاضر زیاد است، افزودن پروتئین‌وی به رژیم غذایی کاملاً غیرضروری است.
اینکه گفته می شود پروتئین باعث آسیب به کلیه و پوکی استخوان می شود، نادرست و بدون مدرک است.
در حقیقت، پروتئین در حالی که هیچ تاثیری بر کلیه های سالم ندارد، از بدن در برابر پوکی استخوان محافظت می کند.
با این حال، افرادی که در حال حاضر مشکلات کلیوی یا کبدی دارند بهتر است قبل از مصرف پروتئین‌وی با پزشک خود مشورت کنند.
مصرف بیش از حد پروتئین‌وی می تواند باعث مشکلات گوارشی مانند حالت تهوع، نفخ شکم، اسهال، درد و گرفتگی شود. برخی از افراد نیز به وِی حساسیت دارند.

اگر بدن شما نمی تواند کنسانتره پروتئین‌وی را تحمل کند، ممکن است نوع ایزوله یا هیدرولیزات مناسب تر باشد. در روش دیگر می توانید از مصرف پروتئین‌وی پرهیز کنید و به جای آن غذاهایی مصرف کنید که سرشار از پروتئین هستند.
اما به طور کلی، پروتئین وی دارای مشخصات مطمئن بسیار خوبی است و اکثر افراد می توانند آن را بدون مشکل مصرف کنند.

 

کلام آخر

پروتئین وی روشی کاملاً سالم برای افزودن پروتئین بیشتر به رژیم غذایی است. این ماده منبع پروتئین با کیفیت است که به طور موثری توسط بدن انسان جذب و استفاده می شود.
این امر به ویژه برای ورزشکاران ، بدنسازان یا افرادی بسیار مهم است که هنگام از دست دادن چربی نیاز به افزایش حجم و قدرت عضلانی دارند.
وقتی نوبت به افزایش عضلات و کاهش چربی می رسد، پروتئین سلطان مواد مغذی است. به نظر می رسد پروتئین وی حتی از سایر انواع پروتئین با کیفیت، بهتر است.

 

 

فواید منیزیم برای میگرن

بررسی اجمالی

منیزیم ماده‌ای معدنی و ضروری است که بدن ما برای عملکرد مناسب به آن نیاز دارد. منیزیم می تواند سلامت استخوان را بهبود بخشد، فشار خون را تثبیت کند و به حفظ ریتم قلب و عملکرد عصبی کمک کند. خستگی، کاهش اشتها، حالت تهوع، گرفتگی عضلات، سوزن سوزن شدن و انقباضات عضلانی از علائم کمبود منیزیم محسوب می شوند.
کمبود منیزیم با سردرد و میگرن نیز ارتباط دارد. تخمین زده می شود که بسیاری از افراد از طریق رژیم های غذایی خود منیزیم کافی دریافت نمی کنند. یک مطالعه نشان داده است که حدود 75 درصد آمریکایی ها منیزیم کافی دریافت نمی کنند. منیزیم و به ویژه اکسید منیزیم گاهی اوقات برای درمان و پیشگیری از میگرن استفاده می شود.

 

انواع منیزیم

منیزیم انواع مختلفی دارد که بعضی اوقات برای درمان بیماری های مختلف استفاده می شود. منیزیم بدون اتصال به ماده دیگری به راحتی توسط بدن جذب نمی شود. به همین دلیل، مکمل ها اغلب دارای منیزیم هایی هستند که با مواد دیگر مانند اسیدهای آمینه ترکیب می شوند.
متداول ترین انواع منیزیم مورد استفاده در مکمل‌ها عبارتند از:

  • اکسید منیزیم، که می تواند حاوی مقادیر زیادی منیزیم باشد و اغلب برای درمان میگرن استفاده می شود.
  • سولفات منیزیم، که شکل غیر آلی از منیزیم است و فقط مقدار کمی از آن می تواند در بدن جذب شود.
  • کربنات منیزیم، که کمی بیشتر منیزیم دارد و به احتمال زیاد باعث ناراحتی دستگاه گوارش می شود.
  • کلرید منیزیم، که به راحتی جذب بدن می شود.
  • سیترات منیزیم، که مقادیر زیادی از آن می تواند در بدن جذب شود. اغلب برای القای حرکات روده استفاده می شود.

 

 

منیزیم و میگرن

منیزیم و میگرن

منیزیم و میگرن

تحقیقات قابل توجه نشان داده است که افراد مبتلا به میگرن غالباً دارای مقادیر کمتری از منیزیم نسبت به افرادی هستنند که میگرن ندارند. در واقع یک مطالعه نشان داده است که مصرف منظم منیزیم باعث کاهش 411.6 درصدی حملات میگرن می شود. تحقیقات دیگر نشان داده است که مصرف مکمل های روزانه منیزیم می تواند در جلوگیری از میگرن مربوط به قاعدگی مؤثر باشد.
از اکسید منیزیم بیشتر برای جلوگیری از میگرن استفاده می شود. می توانید آن را به صورت قرص و با دوز توصیه شده عمومی حدود 400 تا 500 میلی گرم در روز مصرف کنید. منیزیم می تواند به شکل سولفات منیزیم به صورت وریدی تجویز شود.
از آنجا که منیزیم یک عنصر طبیعی محسوب می شود و وجود آن برای سلامتی ضروری است، ممکن است یک درمان ایمن برای میگرن باشد. این امر به ویژه هنگامی حائز اهمیت است که با داروهای میگرن مقایسه شود که می توانند عوارض جانبی شدیدتری داشته باشند.
یکی دیگر از عوارض شایع منیزیم، کاهش فشار خون است. اگر از قبل فشار خون پایین دارید، قبل از مصرف منظم منیزیم با پزشک خود صحبت کنید.
مصرف بیش از حد منیزیم، می تواند منجر به عوارض جانبی جدی مانند موارد زیر شود:

  • ضربان قلب نامنظم
  • فشار خون ناامن
  • تنفس کُند
  • کما

 

به همین دلیل، قبل از شروع مصرف منیزیم با پزشک خود صحبت کنید تا بهترین دوز مصرفی را برای شما در نظر بگیرد.
سایر مواد غذایی حاوی منیزیم عبارتند از:

  • دانه ها، مانند دانه های کدو
  • بادام ها
  • ماهی خال مخالی، ماهی تن، و ماهی پولاک
  • ماست کم چرب یا کفیر
  • لوبیای سیاه و عدس
  • آووکادو
  • انجیر
  • موز
  • شکلات تلخ

 

در حالی که مکمل ها می توانند تقویت کننده های قدرتمندی باشند، بهتر است منزیم مورد نیاز بدن خود را با استفاده از غذاهای سرشار از منیزیم تامین کنید.

 

خطرات احتمالی

افراد خاصی نباید منیزیم مصرف کنند، به خصوص آن دسته از افراد که مشکلات پزشکی زیر را دارند:

  • اختلالات خونریزی، زیرا می تواند باعث کندی لخته شدن خون شود
  • دیابت، زیرا دیابت کنترل نشده می تواند بر نحوه ذخیره سازی منیزیم در بدن تأثیر بگذارد
  • بلوک قلبی
  • مشکلات کلیوی، از جمله نارسایی کلیه

 

اگر بیماری گوارشی مانند بیماری التهاب روده یا عفونت معده دارید، قبل از مصرف منیزیم با پزشک خود مشورت کنید. این بیماری ها می توانند بر میزان جذب منیزیم در بدن تأثیر بگذارند.
منیزیم ممکن است با سایر داروها تداخل داشته باشد، از جمله:

  • آنتی بیوتیک ها
  • دیورتیک یا قرص آب
  • شل کننده های عضلانی
  • داروهای قلب

 

اگر باردار هستید، قبل از مصرف منیزیم با پزشک خود مشورت کنید. برای زنان باردار، مصرف 350 تا 400 میلی گرم اکسید منیزیم به صورت قرص به طور کلی مشکل ایجاد نمی کند. مصرف وریدی سولفات منیزیم بی خطر نیست، زیرا این کار باعث نازک شدن استخوان جنین می شود.

 

جمع بندی

وقتی منیزیم در دوزهای ایمن مصرف شود، می تواند از بروز میگرن در بسیاری از افراد جلوگیری کند. از آنجا که منیزیم به طور کلی عوارض جانبی کمتری نسبت به داروی میگرن دارد، ممکن است گزینه مناسب تری باشد.

 

کبد چرب و مکمل های آن



کبد چرب و مکمل های آن:

کبد چرب یعنی چه؟ به تجمع بیش از حد چربی در کبد، کبد چرب می‌گویند.

کبد در افراد سالم به حذف سموم کمک می‌کند و پروتئین های گوارشی صفرا را تولید می‌کند. این بیماری به چاقی و بیماری دیابت و سندرم متابولیک مرتبط است. افرادی که مبتلا به دیابت هستند حدودا 70 درصد و افراد با BMI بیشتر از 25، 80 درصد احتمال ابتلا به این بیماری وجود دارد.

حتی اگه اضافه وزن هم نداشته باشید؛ فشار خون بالا و کلسترول بالا ریسک ابتلا به این بیماری را بالا میبرد.

روش های کاهش دادن ریسک ابتلا:

  1. کاهش مصرف کربوهیدرات مانند؛ برنج و نان و ماکارونی و ….
  2. کاهش مصرف قند و شکر مانند؛ بستنی و شیرینی و نوشابه و …
  3. افزایش مصرف سبزیجات و غلات و حبوبات مانند؛ گوجه فرنگی و پیاز و انواع کلم و هویج و نخود و لوبیا و نخود فرنگی و …
  4. همیشه ورزش کنید؛ هفته ایی 5 بار هر با حداقل 30 دقیقه فعالیت ورزشی داشته باشید.
  5. مصرف کردن مکمل های کاهش دهنده ریسک ابتلا به کبد چرب و کمک کننده به داشتن کبد و بدن سالم:
  • کپسول نوتری لیور ساپورت؛ محصول شرکت نوتری سنتری است و کمک به بازسازی سلول های کبد و کمک به درمان مسمومیت های کبدی و کمک به درمان اختلالات کیسه صفرا و همینطور کمک به پیشگیری از ابتلا به سرطان کبد می شود.
  • قرص لیورکر شرکت هلث اید؛ درمان کننده سمیت کبد و ممانعت از تجمع و رسوب چربی ها در کبد.
  • قرص لیو 52 دی اس هیمالیا؛ کمک به بهبود امراض کبدی و کمک به دفع سریع استالدهید در بیماری های کبدی.
  • قرص لیورگل؛ شرکت گل دارو دارای دوز 140 و 70 است. محافظت کننده از کبد و صفراآور و کمک به درمان هپاتیت حاد و مزمن و کمک به درمان مشکلات کبدی و کاهش دهنده عوارض کبدی داروها.
  • کپسول پرولیو؛ محصول شرکت باریج اسانس است. بر پایه عصاره های گیاهی است و محافظت کننده از کبد و صفرا است.

علت عفونت سینه و راه های درمان آن

عفونت سینه چیست؟

عفونت سینه، نوعی عفونت تنفسی است که قسمت تحتانی دستگاه تنفسی را تحت تأثیر قرار می دهد.
دستگاه تنفسی تحتانی شامل لوله تنفسی، نایژه و ریه است.
برونشیت و ذات الریه دو نوع شایع عفونت‌سینه هستند. عفونت های قفسه سینه می توانند از خفیف تا شدید باشند.

 

علائم 

علائم عفونت سینه می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • سرفه سینه (مرطوب یا بلغمی)
  • خس خس سینه
  • سرفه مخاط زرد یا سبز
  • احساس تنگی نفس
  • ناراحتی در قفسه سینه
  • تب
  • سردرد
  • دردهای عضلانی
  • احساس خستگی

 

چه عواملی باعث این نوع عفونت می شود؟

عفونت سینه می تواند در اثر عفونت باکتریایی یا ویروسی ایجاد شود. علت دقیق آن به نوع عفونت بستگی خواهد داشت.

به عنوان مثال، برونشیت اغلب توسط ویروس ایجاد می شود، در حالی که اکثر موارد ذات الریه منشا باکتریایی دارند.
با استنشاق قطرات تنفسی که در هنگام سرفه یا عطسه فرد مبتلا به عفونت ایجاد می‌شود، ممکن است به عفونت‌سینه مبتلا شوید. به این دلیل که قطرات تنفسی عفونت را حمل می کنند.
علاوه بر این، تماس با سطحی که به ویروس یا باکتری آلوده است و سپس لمس دهان یا صورت می تواند باعث گسترش عفونت شود.
ممکن است در معرض خطر بیشتری برای عفونت سینه باشید اگر:

  • سالمند هستید
  • باردار هستید
  • نوزاد یا کودک خردسال هستید
  • سیگار می کشید
  • دارای بیماری مزمن مانند اختلال انسداد مزمن ریوی (COPD)، آسم یا دیابت هستید
  • به علت بیماری مانند HIV یا پیوند عضو، سیستم ایمنی ضعیفی دارید

 

چه موقع باید به پزشک مراجعه کرد؟

در برخی موارد، عفونت سینه (مانند برونشیت حاد) به خودی خود برطرف می شود و لازم نیست به پزشک مراجعه کنید.
داروهای ضد احتقان بدون نسخه هر نوع مخاط قفسه سینه را شل کرده و سرفه کردن را آسان می کنند.

در صورت دارا بودن شرایط زیر باید برای بررسی عفونت‌سینه به پزشک مراجعه کنید:

  • بالای 65 سال سن دارید
  • کودک زیر 5 سال با علائم عفونت‌سینه دارید
  • باردار هستید
  • دارای وضعیت بیماری مزمن یا سیستم ایمنی ضعیف هستید
  • سرفه شما حاوی خون یا مخاط خونین است
  • علائمی مانند تب یا سردرد دارید که روز به روز بدتر می شود
  • بیش از سه هفته است که سرفه می کنید
  • تنفس سریع، درد در قفسه سینه یا تنگی نفس دارید
  • احساس سرگیجه، گیجی یا سردرگمی دارید

 

پزشک به منظور تشخیص وضعیت، شما را معاینه فیزیکی کرده و علائم را ارزیابی می کند. در طول معاینه برای گوش دادن به قلب و ریه ها درهنگام تنفس از تنفسکوپ استفاده می کند. علاوه بر این پزشک ممکن است از رادیوگرافی قفسه سینه برای تعیین محل و شدت عفونت استفاده کند.
همچنین ممکن است برای فهمیدن علت اصلی عفونت، خلط یا نمونه خون شما را آزمایش کند. اگر باکتری ها علت عفونت سینه باشند، این آزمایشات کمک می کند تا پزشک از آنتی بیوتیک مناسب استفاده کند.

 

چگونه عفونت سینه را درمان کنیم

اگر عفونت سینه ناشی از ویروس باشد، آنتی بیوتیک ها موثر نخواهند بود. به جای آن، بر روی کاهش علائم تمرکز می شود تا زمانی که بهبودی کامل حاصل گردد.
اگر به عفونت باکتریایی مبتلا باشید، با آنتی بیوتیک درمان خواهید شد. در نوعی خفیف از این عفونت، می توانید آنتی بیوتیک ها را به صورت قرص در خانه مصرف کنید.
اگر دچار عفونت باکتریایی قفسه سینه از نوع شدید هستید، ممکن است لازم باشد در بیمارستان با آنتی بیوتیک IV درمان شوید.
همیشه دوره کامل آنتی بیوتیک را مصرف کنید، حتی اگر احساس بهتری دارید.

 

درمان عفونت سینه

درمان عفونت‌ سینه

درمان های خانگی عفونت سینه

درمان های خانگی ممکن است به کاهش علائم عفونت سینه کمک کنند. این موارد را امتحان کنید:

  • از مسکن های بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا استامینوفن برای پایین آوردن تب و تسکین درد استفاده کنید.
  • از داروهای ضد احتقان یا خلط آور برای سست کردن مخاط و سهولت سرفه استفاده کنید.
  • حتما استراحت کافی داشته باشید.
  • مایعات زیادی بنوشید. این کار بدن شما را هیدراته نگه می دارد و باعث شل شدن مخاط شده و سرفه را آسان تر می کند.
  • از صاف خوابیدن خودداری کنید. این عمل می تواند باعث ایجاد مخاط در قفسه سینه شود. شب ها از بالش های اضافی برای بالا بردن سر و سینه استفاده کنید.
  • برای رفع سرفه از مرطوب کننده هوا یا دستگاه بُخور استفاده کنید.
  • اگر به دلیل سرفه زیاد گلوی شما زخم شده و یا گلودرد شدید دارید، یک نوشیدنی گرم از عسل و لیمو بنوشید.
  • از استعمال سیگار یا قرار گرفتن در اطراف افراد سیگاری یا تحریک کننده های دیگر خودداری کنید.
  • از مصرف داروهای سرکوب کننده سرفه خودداری کنید. در واقع سرفه به شما کمک می کند تا از طریق پاکسازی مخاط در ریه ها، از شر عفونت خلاص شوید.

 

چه مدت طول می کشد تا عفونت سینه بهبود یابد؟

بیشتر علائم عفونت‌سینه معمولاً طی 7 تا 10 روز برطرف می شود، اگرچه سرفه می تواند تا سه هفته طول بکشد.

اگر در این مدت علائم شما بهبود نیافت یا بدتر شد، به پزشک مراجعه کنید.

 

عوارض احتمالی عفونت سینه چیست؟

گاهی اوقات، مواردی از برونشیت می تواند منجر به ذات الریه در برخی از افراد شود.

عوارض احتمالی ناشی از عفونت سینه مانند ذات الریه می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • ورود باکتری به جریان خون (سپسیس)
  • تجمع مایعات در داخل ریه‌ها
  • آبسه ریه

 

چگونه می توان از عفونت سینه جلوگیری کرد؟

با رعایت نکات زیر می توانید به پیشگیری از عفونت سینه کمک کنید:

  • از تمیز بودن دست ها به خصوص قبل از خوردن غذا یا لمس صورت یا دهان اطمینان حاصل کنید.
  • رژیم غذایی سالم و متعادل داشته باشید. این امر می تواند به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک کند و شما را کمتر در معرض عفونت قرار دهد.
  • واکسن بزنید. عفونت های قفسه سینه می توانند به دنبال عفونت های دیگر مانند آنفلوانزا ایجاد شوند که واکسن فصلی برای آن وجود دارد. همچنین ممکن است بخواهید واکسن پنوموکوک بزنید که باعث محافظت در برابر ذات الریه می شود.
  • از استعمال سیگار و قرار گرفتن در معرض دود سیگار اجتناب کنید.
  • از مصرف الکل خودداری کنید.
  • اگر از قبل بیمار هستید، مرتباً دستان خود را بشویید و هنگام سرفه یا عطسه حتما دهان خود را بپوشانید. هرگونه دستمال استفاده شده را به شکل بهداشتی دور بریزید.

 

جمع بندی

عفونت های قفسه سینه می توانند در اثر عفونت ویروسی یا باکتریایی در دستگاه تنفسی تحتانی ایجاد شوند که ممکن است از خفیف تا شدید باشند.
بسیاری از عفونت های خفیف قفسه سینه در مدت زمان حدود یک هفته خود به خود برطرف می شوند. عفونت سینه که ناشی از باکتری است، باید با یک دوره آنتی بیوتیک درمان شود.

 

مننژیت باکتریایی؛ علائم و نحوه درمان

مننژیت باکتریایی

مننژیت التهابی است که در غشای اطراف مغز و نخاع رخ می‌دهد. به این غشاها مننژ گفته می شود و نام بیماری آن “مننژیت” است. مننژیت می تواند باکتریایی یا ویروسی باشد، اگرچه اشکال قارچی این بیماری نیز وجود دارد. مننژیت ویروسی شایع ترین و مننژیت باکتریایی جدی ترین شکل این نوع بیماری است. در صورت عدم درمان مننژیت باکتریایی، می تواند باعث فلج، سکته مغزی، تشنج، بیماری سپسیس (Sepsis) و حتی مرگ شود.

 

چه علائمی دارد؟

علائم برجسته مننژیت باکتریایی (Bacterial Meningitis) عبارتند از:

 

در صورت ابتلا به این بیماری، ممکن است موارد زیر را نیز تجربه کنید:

  • حالت تهوع
  • استفراغ
  • حساسیت به نور شدید
  • گیجی
  • بثورات تغییر رنگ بنفش

 

والدین نوزادان و کودکان نوپا زیر 2 سال باید هر گونه تحریک پذیری طولانی مدت یا عدم علاقه به غذا را از نزدیک کنترل کنند، زیرا این موراد نیز می توانند از علائم مننژیت باشند.

گاهی اوقات علائم فقط در طی چند ساعت شروع می شوند و برخی اوقات در طی یک یا دو روز ایجاد می گردند. اگر علائم مننژیت باکتریایی را مشاهده کردید، فوراً به پزشک مراجعه کنید. احتمالاَ پزشک برای درمان سریع به شما آنتی بیوتیک تزریق خواهد کرد.

 

ابتلا به مننژیت باکتریایی

ابتلا به مننژیت باکتریایی

چگونه به مننژیت باکتریایی مبتلا می شوید؟

مننژیت باکتریایی توسط چندین نوع مختلف باکتری ایجاد می شود، مانند:

  • استرپتوکوک پنومونیه که به آن پنوموکوک نیز گفته می شود
  • نایسریا مننژیتیدیس که مننگوکوک نیز نامیده می شود
  • هموفیلوس آنفلوانزا که به آن Hib نیز گفته می شود
  • لیستریا مونوسیتوژنز
  • استرپ گروه B
  • اشرشیاکلی

 

باکتری هایی ایجاد کننده مننژیت می توانند در بدن و محیط اطراف شما زندگی کنند. در بسیاری از موارد آنها بی ضرر هستند. مننژیت باکتریایی زمانی اتفاق می افتد که این باکتری ها برای شروع عفونت وارد جریان خون، مغز و نخاع می شوند.

بیشتر باکتری هایی که باعث این نوع عفونت می شوند از طریق تماس شخصی نزدیک منتشر می شوند، مانند:

  • سرفه کردن
  • عطسه کردن
  • بوسیدن

 

ترشحات گلوی فرد آلوده مانند بلغم و بزاق، حاوی باکتری است. وقتی آن فرد سرفه یا عطسه می کند، باکتری در هوا پخش می شود. اما بیشتر میکروب هایی که می توانند منجر به مننژیت باکتریایی شوند مسری نیستند. در حقیقت، باکتری های عامل مننژیت نسبت به ویروس هایی که باعث سرماخوردگی یا آنفولانزا می شوند، کمتر مسری هستند.

همه باکتری های ایجاد کننده مننژیت از یک شخص به شخص دیگر منتقل نمی شوند. خوردن برخی غذاهای حاوی باکتری لیستریا ممکن است باعث ایجاد مننژیت باکتریایی شوند، مانند:

  • پنیرهای نرم
  • هات داگ
  • ساندویچ گوشتی

 

مشکلات ناشی از لیستریا بیشتر در موارد زیر مشاهده می شود:

 

باکتریهای مولد مننژیت بعد از رویدادهای زیر به غشای مغز شما حمله می کنند:

  • شکستگی سر
  • عمل جراحي
  • عفونت سینوس

 

شرایط فوق ایمنی بدن را کاهش می دهد و موانع طبیعی بدن را مختل می کند و بدن شما را در برابر هر نوع عفونت از جمله مننژیت باکتریایی باز می گذارد.

علاوه بر این، نوزادان و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند بیشتر در معرض مننژیت‌باکتریایی قرار می گیرند. توجه به این نکته مهم است که تشخیص علت عفونت دشوار است.

 

نحوه جلوگیری

از برخی از انواع مننژیت باکتریایی می توان از طریق واکسیناسیون جلوگیری کرد. واکسنهایی وجود دارند که از بدن در برابر سه باکتری عامل مننژیت یعنی پنوموکوک، مننگوکوک و Hib محافظت می کنند. واکسیناسیون عامل بسیار کلیدی در پیشگیری از مننژیت است. برای اطمینان از به روز بودن واکسن های خود و فرزندان‌تان به پزشک مراجعه کنید.

 

چرا پیشگیری مهم است

مننژیت باکتریایی می تواند منجر به عوارض شدید مانند سکته مغزی و آسیب مغزی شود. حتی می تواند کشنده نیز باشد. عوارض این بیماری اغلب دائمی هستند. سایر عوارض جدی احتمالی عبارتند از:

  • مشکلات حافظه
  • از دست دادن شنوایی
  • فلج
  • نارسایی کلیه
  • عفونت و شوک در سراسر بدن، سپتی سمی نامیده می شود
  • مشکلات حرکتی، مانند مشکل در راه رفتن
  • ناتوانی های یادگیری
  • سردرد
  • تشنج

 

جمع بندی

اگر علائم مننژیت باکتریایی را تجربه می کنید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. این بیماری معمولاً با آنتی بیوتیک قابل درمان است. اگر مننژیت خیلی زود گرفتار شود، بیمار می تواند بهبودی کامل و بدون اثرات طولانی مدت را تجربه کند. اما بهترین راه برای مقابله با مننژیت پیشگیری از طریق واکسیناسیون و اقدامات صحیح بهداشتی است. درک علل ابتلا به مننژیت و چگونگی شیوع آن به شما کمک می کند تا سالم بمانید و شما را از تجربه این بیماری خطرناک بازمی دارد.

پاتوژن چیست؟

پاتوژن چیست؟

پاتوژن ارگانیسمی است که باعث بیماری می شود.

بدن شما به طور طبیعی پر از میکروب است. با این حال، این میکروب ها فقط در صورت ضعیف شدن سیستم ایمنی، بدن را دچار مشکل می کنند یا از طریق ورود به بخش هایی از بدن که استریل و عاری از میکروب هستند، می توانند بدن را با مشکل مواجه کنند.
پاتوژن ها با سایر میکروب ها تفاوت دارند و با ورود به بدن می توانند باعث بیماری شوند.

تمام آن چیزی که پاتوژن برای رشد و زنده ماندن نیاز دارد، یک میزبان است. هنگامی که پاتوژن خود را در بدن میزبان مستقر می کند، قادر است از پاسخ های ایمنی بدن جلوگیری کند و قبل از خروج از بدن و انتقال به یک میزبان جدید، از منابع بدن برای تکثیر استفاده کند.
پاتوژن ها بسته به نوع از چند طریق قابل انتقال است. آنها می توانند از طریق تماس با پوست، مایعات بدن، ذرات معلق در هوا، تماس با مدفوع و لمس سطح لمس شده توسط فرد آلوده، پخش شوند.

 

انواع پاتوژن

انواع مختلفی از پاتوژن هل وجود دارند، اما ما بر روی چهار نوع رایج تمرکز خواهیم کرد: ویروس ها، باکتری ها، قارچ ها و انگل ها.

ویروس ها

ویروس ها از یک قطعه کد ژنتیکی مانند DNA یا RNA تشکیل شده اند و توسط یک پوشش پروتئینی (پاکت ویروسی) محافظت می شوند. هنگامی که آلوده می شوید، ویروس ها به سلول های میزبان در بدن شما حمله می کنند. سپس آنها از اجزای سلول میزبان برای تکثیر استفاده می کنند و ویروس بیشتری تولید می کنند.
پس از تکمیل چرخه تکثیر، این ویروس های جدید از سلول میزبان آزاد می شوند. این عمل معمولاً به سلولهای آلوده آسیب می رساند یا آنها را از بین می برد.
برخی از ویروس ها قبل از تکثیر مجدد می توانند برای مدتی خاموش بمانند. وقتی این اتفاق می افتد، ظاهراً فرد از عفونت ویروسی بهبود یافته است، اما دوباره بیمار می شود.
آنتی بیوتیک ها ویروس ها را از بین نمی برند، در نتیجه به عنوان درمانی برای عفونت های ویروسی بی اثر هستند. بسته به نوع ویروس، برخی اوقات می توان از داروهای ضد ویروسی استفاده کرد.

 

باکتریها

باکتری ها میکروارگانیسم هایی هستند که از یک سلول تنها ساخته شده اند. آنها دارای اشکال و ویژگی های متنوعی هستند و تقریباً در هر محیطی از جمله در بدن توانایی زندگی دارند. همه باکتری ها باعث عفونت نمی شوند. آنهایی که می توانند باکتری های پاتوژنی (بیماری زا) نامیده شوند.
هنگامی که سیستم ایمنی بدن شما توسط یک ویروس به خطر بیفتد، بدن‌تان می تواند مستعد ابتلا به عفونت های باکتریایی شود. وضعیت بیماری ناشی از ویروس باعث می شود که باکتری های معمولاً بی ضرر هستند تبدیل به پاتوژن شوند.
از آنتی بیوتیک ها برای درمان عفونت های باکتریایی استفاده می شود. برخی از سویه های باکتری در برابر آنتی بیوتیک ها مقاوم شده و درمان آنها را مشکل می کنند. بر اساس اعلام سازمان بهداشت جهانی (WHO) این مقاومت می تواند هم به طور طبیعی و هم به دلیل استفاده بیش از حد از آنتی بیوتیک ها رخ دهد.

 

قارچ

میلیون ها گونه مختلف قارچ بر روی زمین وجود دارد. فقط حدود 300 نوع از آنها به عنوان عامل بیماری شناخته شده‌اند. قارچ ها را می توان تقریباً در هر محیطی از جمله در خانه، فضای باز و پوست انسان یافت. وقتی قارچ ها بیش از حد رشد می کنند باعث عفونت می شوند.
سلولهای قارچی شامل یک هسته و سایر اجزای محافظت شده توسط غشا و دیواره سلولی ضخیم هستند. ساختار آنها می تواند کشتن آنها را دشوارتر کند.
بر اساس مطالعات در حال انجام، برخی از سویه های جدید عفونت های قارچی (مانند کاندیدا اوریس) به طور ویژه خطرناک هستند که باعث انجام تحقیقات بیشتری بر روی آنها شده است.
انگل ها موجوداتی هستند که مانند حیوانات ریز رفتار می کنند، درون یا روی یک میزبان زندگی می کنند و از آن تغذیه می کنند. عفونت های انگلی بیشتر در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری شایع هستند، اما ممکن است در هر جایی رخ دهند.
سه نوع اصلی انگل می توانند در انسان ایجاد بیماری کنند. این انگل‌ها عبارتند از:

  • تک یاخته ها، موجوداتی تک سلولی هستند که می توانند در بدن شما زندگی کنند و تکثیر شوند؛
  • هلمینت ها، ارگانیسم های بزرگتر و چند سلولی هستند که می توانند در داخل یا خارج بدن شما زندگی کنند و معمولاً به عنوان کرم شناخته می شوند؛
  • انگل های برون زی (ectoparasites)، ارگانیسم های چند سلولی هستند که روی پوست شما زندگی می کنند یا از آن تغذیه می کنند، مانند برخی از حشرات از جمله کنه و پشه.

 

انگل ها می توانند به روش های مختلفی از جمله از طریق خاک آلوده، آب، غذا و خون و همچنین از طریق تماس جنسی و گزش حشرات پخش شوند.

 

پاتوژن ها

بیماری های ناشی از پاتوژن ها (عوامل بیماری زا)

پاتوژن ها می توانند باعث ایجاد بیماری ها مختلفی شوند که از نظر شدت و چگونگی انتقال، متفاوت هستند. بیایید برخی از بیماری های ناشی از انواع مختلف پاتوژن ها را بررسی کنیم.

 

ویروس ها

ویروس ها می توانند باعث ایجاد تعدادی از عفونت ها شوند، بسیاری از آنها مسری هستند. نمونه هایی از بیماری های ویروسی عبارتند از:

  • سرماخوردگی
  • آنفولانزا
  • مننژیت
  • زگیل، از جمله زگیل تناسلی
  • تبخال دهانی و تناسلی
  • آبله مرغان / زونا
  • سرخک
  • گاستروانتریت ویروسی، از جمله نورو ویروس و روتا ویروس
  • هپاتیت A، B، C، D، E
  • تب زرد
  • تب دنگی
  • اچ آی وی و ایدز

 

باکتریها

چند نمونه از عفونت های باکتریایی عبارتند از:

  • گلودرد
  • عفونت ادراری (UTI)
  • گاستروانتریت باکتریایی، مانند مسمومیت غذایی سالمونلا یا عفونت اشریشیا کُلی
  • مننژیت باکتریایی
  • بیماری لایم
  • بیماری سل
  • سوزاک
  • سلولیت

 

قارچ

برخی از نمونه های عفونت های قارچی رایج عبارتند از:

  • عفونت های مخمر واژن
  • برفک
  • درماتوفیتوز
  • پای ورزشکار
  • خارش ژوک
  • عفونت های قارچی ناخن (onychomycosis)

 

انگلها

برخی از نمونه بیماری های ناشی از انگلی عبارتند از:

  • ژیاردیازیس
  • تریکومونیازیس
  • مالاریا
  • توکسوپلاسموز
  • کرم روده
  • شپش عانه

 

محافظت در برابر پاتوژن ها

موارد زیر روش هایی هستند که با رعایت آنها از خود و دیگران در برابر عوامل بیماری زا محافظت کنید.

  • دستان خود را مرتبا بشویید.
  • واکسن بزنید و اطمینان حاصل کنید که واکسیناسیون به روز است.
  • گوشت و سایر مواد غذایی را به طور مناسب تهیه، پخته و ذخیره کنید.
  • وقتی بیمار هستید، در خانه بمانید، به خصوص اگر تب، اسهال یا استفراغ دارید.
  • موارد شخصی، مانند تیغ یا مسواک را به اشتراک نگذارید.
  • لیوان یا وسایل آشامیدنی را به اشتراک نگذارید.
  • مراقب گزش حشرات باشید.
  • رابطه جنسی ایمن را تمرین کنید.
  • با آگاهی از خطرات بهداشتی و واکسیناسیون های خاص، هوشمندانه سفر کنید.
جمع بندی

پاتوژن ها توانایی ایجاد بیماری را دارند اما در صورتی که بدن خود را سالم نگه داریم، سیستم ایمنی بدن می تواند با پاتوژن ها و بیماری های ناشی از آن، مقابله کند.

درمان هایی برای بسیاری از بیماری های ناشی از انواع مختلف پاتوژن وجود دارد. همچنین برای کسانی که بیماری آنها قابل درمان نیست مانند برخی از عفونت های ویروسی، روش هایی برای تسکین علائم آن در دسترس است.

 

 

هر آنچه در مورد استرس اکسیداتیو باید بدانید

استرس اکسیداتیو عدم تعادل بین رادیکال های آزاد و آنتی اکسیدان های بدن شما است. رادیکال های آزاد، مولکول های حاوی اکسیژن با تعدادی الکترون های جفت نشده هستند. این الکترون های جفت نشده به رادیکال های آزاد اجازه می دهند تا به راحتی با سایر مولکول ها فعل و انفعال کنند. رادیکال های آزاد می توانند باعث ایجاد واکنش های شیمیایی با زنجیره بزرگ در بدن شما شوند زیرا به راحتی با سایر مولکول ها فعل و انفعال می کنند. به این فعل و انفعالات اکسیداسیون گفته می شود که می توانند مفید یا مضر باشند.

 

آنتی اکسیدان ها مولکول هایی هستند که می توانند بدون اینکه خود را ناپایدار کنند، الکترون را به یک رادیکال آزاد بدهند. این امر باعث می شود رادیکال آزاد تثبیت شود و واکنش کمتری نشان دهد.

برای یادگیری اینکه چگونه استرس اکسیداتیو بر بدن تأثیر می گذارد و نحوه کنترل و جلوگیری از این عدم تعادل در ادامه با ما همراه شوید.

 

اثرات استرس اکسیداتیو بر روی بدن

اکسیداسیون فرآیندی طبیعی و ضروری است که در بدن شما اتفاق می افتد. از طرف دیگر، استرس اکسیداتیو زمانی رخ می‌دهد که بین فعالیت رادیکال های آزاد و فعالیت آنتی اکسیدانی تعادل وجود نداشته باشد. در هنگام عملکرد صحیح، رادیکال های آزاد می توانند به مبارزه با پاتوژن ها (عوامل بیماری زای منجر به واگیر) کمک کنند.

 

در صورتی که تعداد رادیکال های آزاد آنقدر زیاد باشد که تعادل‌شان با آنتی اکسیدان ها حفظ نشود، می توانند به بافت چربی، DNA و پروتئین های بدن آسیب برسانند. پروتئین، چربی و DNA قسمت عمده ای از بدن شما را تشکیل می دهند، درنتیجه این آسیب می تواند به مرور زمان منجر به بیماری‌های متعددی شود. این بیماری ها عبارتند از:

  • دیابت
  • تصلب شرایین یا سخت شدن رگ‌های خونی
  • بیماری‌های التهابی
  • فشار خون بالا
  • بیماری قلبی
  • بیماری های تخریب عصبی مانند پارکینسون و آلزایمر
  • سرطان

 

استرس اکسیداتیو در تسریع روند پیری نیز نقش دارد.

 

عوامل ایجاد رادیکال های آزاد

همه افراد به طور طبیعی برخی رادیکال های آزاد را از طریق فرایندهایی مانند ورزش یا التهاب در بدن خود تولید می کنند. تولید رادیکال های آزاد به این شکل، بخشی از سیستم پیچیده بدن برای حفظ سلامتی است.

ممکن است از طریق محیط نیز در معرض رادیکال های آزاد قرار بگیرید. برخی منابع رادیکال آزاد عبارتند از:

  • اُزن
  • برخی از آفت کش ها و پاک کننده ها
  • دود سیگار
  • تشعشع
  • آلودگی

 

رژیم غذایی حاوی قند، چربی و الکل نیز ممکن است در تولید رادیکال های آزاد نقش داشته باشد.

 

مدیریت و جلوگیری از استرس اکسیداتیو

جلوگیری از قرار گرفتن در معرض رادیکال های آزاد و استرس اکسیداتیو به طور غیرممکن است. با این حال، مواردی وجود دارد که با انجام دادن آنها می توانید اثرات استرس اکسیداتیو را بر روی بدنتان به حداقل برسد. اصلی ترین کاری که می توانید انجام دهید افزایش سطح آنتی اکسیدان ها و کاهش تشکیل رادیکال های آزاد است.

 

یکی از روش های جلوگیری از استرس اکسیداتیو این است که اطمینان حاصل کنید به اندازه کافی آنتی اکسیدان از رژیم غذایی خود دریافت می کنید. خوردن پنج وعده در روز از انواع میوه ها و سبزیجات بهترین راه برای تأمین نیاز بدن برای تولید آنتی اکسیدان است. نمونه هایی از میوه ها و سبزیجات مفید عبارتند از:

  • توت
  • گیلاس
  • مرکبات
  • آلو
  • سبزیجات تیره
  • کلم بروکلی
  • هویج
  • گوجه فرنگی
  • زیتون

 

مثالهای دیگر منابع آنتی اکسیدانی در رژیم غذایی عبارتند از:

 

برخی عادت‌ها و سبک زندگی سالم نیز وجود دارند که می توانند از استرس اکسیداتیو جلوگیری کرده یا آن را کاهش دهند. انجام امور زیر می تواند کمک کننده باشد:

یک برنامه ورزشی منظم و معتدل داشته باشید. ورزش کردن باعث افزایش سطح آنتی اکسیدان طبیعی و کاهش آسیب ناشی از استرس اکسیداتیو می شود. ورزش منظم با طول عمر بیشتر، اثرات کمتر پیری و کاهش خطر ابتلا به سرطان و بیماری های دیگر در ارتباط است.

سیگار نکشید. از قرار گرفتن در معرض دود سیگار دیگران نیز خودداری کنید.

هنگام استفاده از مواد شیمیایی احتیاط کنید. این مواد شامل پاک کننده های شیمیایی نیز می شود. از قرار گرفتن در معرض تشعشعات غیرضروری پرهیز کنید. مراقب سایر منابع شیمیای مانند سموم دفع آفات موجود در گیاهان یا میوه ها نیز باشید.

نسبت به محیط اطراف خود هوشیار باشید. ابتکارات سازگار با محیط زیست مانند اجتناب از رانندگی به صورت تک سرنشین هم به کاهش تولید رادیکال های آزاد کمک می کند.

از ضد آفتاب استفاده کنید. ضد آفتاب از آسیب نور ماورا بنفش به پوست جلوگیری می کند.

از مصرف الکل خودداری کنید.

به اندازۀ کافی بخوابید. خواب کافی برای حفظ تعادل در تمام سیستم های بدن بسیار مهم است. عملکرد مغز، تولید هورمون، آنتی اکسیدان و تعادل رادیکال های آزاد و بسیاری از موارد دیگر تحت تأثیر خواب قرار می گیرند.

از پرخوری پرهیز کنید. مطالعات نشان داده‌اند که پرخوری و خوردن مداوم، بدن شما را بیشتر در حالت استرس اکسیداتیو قرار میدهد. بهتر است در فواصل زمانی مناسب و وعده های غذایی سبک و محدود میل کنید.

 

جمع بندی

در حالی که رادیکال های آزاد و آنتی اکسیدان ها بخشی از عملکرد طبیعی و سالم بدن شما هستند، استرس اکسیداتیو هنگامی رخ می دهد که رادیکال های آزاد و آنتی اکسیدان ها از تعادل خارج شوند. استرس اکسیداتیو می تواند به بسیاری از بافت های شما آسیب برساند که با گذشت زمان منجر به بیماری‌های مختلفی می شود.

شما نمی توانید به طور کامل از قرار گرفتن در معرض رادیکال های آزاد اجتناب کنید، اما قادر هستید با در نظر گرفتن رژیم غذایی، ورزش و محیط زندگی؛ نوعی سبک زندگی را انتخاب کنید که به حفظ تعادل بدن کمک کند و در نتیجه از آسیب و بیماری جلوگیری کنید.